Tadeusz Matusiak SP6XA
- Szczegóły
- Odsłony: 2281
TADEUSZ MATUSIAK SP6XA urodził się 22 kwietnia 1912 roku w Trzanowicach na Zaolziu. Już w 1923 roku przy współudziale ex SP9TZ zbudował odbiornik z zakresem fal średnich.
Dwa lata później posiadł wiedzę na temat krótkofalarstwa i zbudował nadajnik z elementów wykonanych w zdecydowanej większości własnoręcznie. Następnym krokiem był odbiornik Schmell 0-V-1 ia antena „L” z przeciwwagą.
16 listopad 1927 roku mieszkając w Bielsku Białej pod znakiem TPTM ( TP+ monogram) nawiązał pierwszą łączność ze stacja SMUA z Goteborgu. Po kilku QSO dowiedział się, że taki znak funkcjonuje już z Wilna. Zmienia znak na TPXA następnie dowiedział się, że ów kolega z Wilna to nie TPTM tylko TP MT.
Pan Tadeusz kilkanaście miesięcy zabiegał o zalegalizowanie swej działalności radiowej w PKRN Warszawa (o którym dowiedział się od TPSA). W 1928 r. wstąpił do Lwowskiego Klubu Krótkofalowców i wpisany został do ewidencji z nr 46. Po ukończeniu szkoły średniej w 1931 roku przeniósł się do Lwowa. W latach 1932-37 Studiował na Politechnice Lwowskiej. W okresie studiów nie był słyszany na pasmach amatorskich. Pod koniec studiów do odnowienia licencji zmobilizował go SP1OL.
Od 1937 roku (tylko po 2 miesiącach) wszedł w posiadanie licencji i znaku SP1XA.W tym samym czasie podjął pracę w Polskim Radiu we Lwowie a wolny czas poświęcał na pracę w eterze i działalność w LKK. Służby nie zbierały opinii o Panu Tadeuszu w związku z otrzymaniem nagrody Ministra Spraw Wojskowych za wynalazek przypominający radar.
Został redaktorem naczelnym Krótkofalowca Polskiego i z tego tytułu był członkiem władz klubu.
Pod koniec 1937 roku został członkiem pierwszej w Polsce Komisji Eterowej. Wszedł także w skład Komisji Egzaminacyjnej.Od 1938 roku był ponadto kierownikiem laboratorium klubowego. Uczestniczył w wyprawie na Howerlę.
Czas II Wojny Światowej spędził w Rumuni gdzie współpracował z ruchem oporu-nawiązywał łączność radiowa z aliantami.
W październiku 1945 roku znalazł się we Wrocławiu gdzie wspólnie z ex SP1QS i SP1UO założył Wrocławski Klub Krótkofalowców.( 22.09.1946r)W zamysłach inicjatorów było przemianowanie klubu w przyszły Oddział Wojewódzki PZK.
W tym czasie został pracownikiem naukowym Politechniki Wrocławskiej i dorabiał jako nauczyciel w Liceum Elektrycznym we Wrocławiu.
Kolejna licencję otrzymał w 1950 roku- była to pierwsza licencja wydana po wojnie na terenie obu Śląsków. Uruchomił nadajnik 50W i przeprowadził QSO (głównie na CW) w pasmach 7-21 MHz z 173 podmiotami.
Rok 1959 był czasem przemodelowania zainteresowań pana Tadeusza. Rozpoczął pracę na 144 MHz mocą 4 W docelowo było to 100W i antena synfazową 12 elementowa. Wtenczas przeprowadził ponad 2500 QSO z 27 państwami z 106 dużych kwadratów .
Znany z aktywności szanowany przez młodszych wybrany został członkiem Zarządu Głównego PZK.
W 1979 roku został członkiem OLD-Timer s CLUB z numerem 22, (dzisiejszy OTC)
W 1984 roku postanowił unowocześnić swój sprzęt i postawić nowa antenę.
Był zawziętym telegrafistą. W liście skierowanym do sp. Tadeusza SP2AO w 1984 roku pisze „Muszę Ci wyznać ze skruchą , że po 56 latach pracy splamiłem się pierwszym połączeniem na SSB. Przy dwóch watach i ulewnym deszczu zrobiłem 9H1CD i dwu Hiszpanów” .
W innym liście z lat osiemdziesiątych pan Tadeusz napisał „szkoda, że już nie ma mojej ekipy Z przed 30 lat, kiedy to nasza trójka odbierała średnio 220 zn. w literach a 250 zn. w cyfrach! Dziś już nie ma takich chojraków”
Decyzją Nadzwyczajnego Zjazdu PZK z 1992 roku SP6XA uzyskał godność Honorowego Członka PZK. Zajmował się tłumaczeniem z trzech języków obcych.
Był bardzo krytyczny do osób zajmujących się historią, które podawały niesprawdzone materiały.
W 1994 roku w liście do ówczesnego Prezesa OTC SP6XA pisze „W czoraj otrzymałem od Prezesa SP3CUG zaproszenie na spotkanie „Starych Dziadków” do Bydgoszczy. Lista gości obejmuje samą ”wierchuszkę” krótkofalarstwa polskiego i dla mnie takie spotkanie było by wysoce podnoszące na duchu”
Prawie trzydzieści lat był Contest Menagerem PK UKF.
Ryszard SP3CUG