Edward Musioł SP3GZ

Edward Musioł SP3GZ urodził się  14 września 1905r. Studiował w latach 1928 do 1933 roku. Był absolwentem  wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej. Do rodzinnego Wolsztyna.
wrócił po  uzyskaniu dyplomy. Na podstawie informacji  z KP. Nr 4 z 1937 roku  można wnioskować, że pierwszą licencję otrzymał w 1937 roku. Uzyskał znak SP1ML.
Na pasmach czynny był do sierpnia 1939 roku.

Po wojnie uzyskał zezwolenie kat. IV o znaku SP3UAW. Było to zezwolenie na pracę w pasmach UKF a wydawane było na jeden rok.
W literaturze znak SP3GZ pojawia się w roku 1957. Z analizy „KP” z  końca lat pięćdziesiątych można stwierdzić ,że był bardzo aktywnym zarówna na KF i jak i UKF. Z relacji kolegi Tadeusza SP3XR wynika, że był doskonałym konstruktorem.
W PK UKF został członkiem nr 1  później został pierwszym z SP Członkiem Honorowym tego klubu.
21.03.1979 zostaje członkiem OLD-TIMER CLUB działającym przy OT PZK w Gdańsku.
W drugiej połowie lat sześćdziesiątych znalazłem w miesięczniku „Radioamator i Krótkofalowiec Polski” informację o SP3GZ . Ja mieszkałem wtenczas 30 km od  Wolsztyna a o krótkofalarstwie wiedziałem jeszcze nie wiele.
Udałem się do Wolsztyna i nie znając adresu szukałem w powiatowym mieście bardzo wysokiej anteny zwanej później bocianim gniazdem. Nie  było to jednak bardzo trudne, Antena widoczna była z większej odległości.
Był właścicielem tartaku a jego królestwo mieściło się w biurze firmy.
Pan Edward mimo, że nie umawiałem się na spotkanie przyjął mnie bardzo serdecznie. Pokazał radiostację i anteny. Opowiedział mi o krótkofalarstwie i o łącznościach na UKF.
Podpowiedział mi, o organizacji przez Inspektorat Łączności Wielkopolskiej Chorągwi ZHP  kursów krótkofalarskich w Olejnicy koło Wolsztyna.
Kilka miesięcy później spotkałem Pana Edwarda właśnie  na kursie  zorganizowanego w ramach obozu ZHP Rawicz w ostatnim dniu kursu co znaczyło, że stoję przed członkiem komisji  egzaminacyjnej PZK.
Po udanym egzaminie SP3GZ zaprosił mnie do Wolsztyna na konkretny pokaz- wykład o krótkofalarstwie na zakończenie, którego otrzymałem prezent w postaci niemieckiej radiostacji pracującej obejmującej pasmo  2 m. Musiałem oświadczyć, że  uruchomię ją dopiero po uzyskaniu licencji. Spotykałem się z Panem Edwardem jeszcze kilka razy. Niestety nie dotarła do mnie informacja o śmierci i o dacie ostatniej szansy na spotkanie pożegnalne. Zmarł 22 czerwca 1976 roku i został na Cmentarzu Parafialnym w Wolsztynie. (Kwatera 33 rząd 2 grób 28)
Tak wspaniały człowiek zasługuje na wyróżnienie pośmiertne  i szersze wspomnienie o swej bogatej działalności krótkofalarskiej.
Uprzejmie proszę żyjących kolegów SP3GZ o przekazanie mi skanów ewentualnych materiałów dotyczących sp. Edwarda Musioła SP3GZ lub sporządzenie notatki na jego temat.

Ryszard SP3CUG