ZYGMUNT C. BRESIŃSKI SP3KX ( 1907-1981)

  • Drukuj

Zygmunt Bresiński SP3KX urodził się 25.08.1907 r w Poznaniu. Związany był z ruchem harcerskim. Już w 1924 r otrzymał II m. na Wystawie Radiowej w Poznaniu za konstrukcje 3-lampowego odbiornika w układzie Armstronga. W dniu 26 lipca 1924 r zawiązuje się w Poznaniu klub towarzyski „Radio- Klub”, którego jest członkiem. Zadaniem klubu była popularyzacja rodzącej się radiofonii. Coraz większe zainteresowanie rodzącym się wówczas w Polsce radiem zmobilizowało 18-letniego Zygmunta do zwrócenia się do redakcji „Radjo-Amator” wydawanego przez braci Odyńców z prośbą o bliższe informacje na temat  powstającego masowo ruchu radioamatorskiego. Starająca się wtenczas koordynować tym ruchem redakcja „RA” stosownie do uchwały Kongresu IARU w Paryżu (1925) zaczęła przydzielać znaki o prefiksie eTP. Zygmunt otrzymał znak eTPKX. Wraz ze znakiem otrzymał propozycje do wstąpienia do tworzącego się Lwowskiego Klubu Krótkofalowców i tak też uczynił. W oficjalnym spisie członków LKK ”wszech czasów” Zygmunt figuruje na 32 miejscu.

 

W wrześniu 1924 r klub wydaje pierwszy periodyk pod nazwą „ Radio-Ruch”. W październiku 1926 r na skonstruowanym przez siebie sprzęcie nadawczo-odbiorczym przeprowadził swoją pierwszą łączność z stacją duńską eTPKX. Był prezesem „Radio-Klubu” działającego przy gimnazjum im. Bergera. 26.11.1929 r jako pierwszy krótkofalowiec polski (SP3KX) otrzymał dyplom „WAC” wydany przez The Wac Club.

Od 1929 r. był przedstawicielem warszawskich zakładów Marconi  w trakcie trwania Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu. (późniejsze Targi Poznańskie). Zarząd LKK powierza Zygmuntowi funkcje „Distric Managera ”Okręgu Poznańskiego”. Od 1929 do 1933 pracował w Poznańskim Radio SA i był  redaktorem czasopisma „ Tydzień Radiowy”. Z jego  inicjatywy w dniu 4.12.1928 r. zawiązuje się pierwsza organizacja krótkofalarska tj. Polski Klub Radionadawców- Okręgu Poznańskiego, który podległy jest LKK. W 29 roku LKK przyznaje Zygmuntowi znak SP3KX 

Gdy wydawcą „WAC” został IARU Zygmunt już jako SP1KX  z zezwoleniem wydanym przez MPiT powtórnie go zdobył w dniu 10.09.1931 r. Był delegatem Oddziału Poznańskiego PKR na Zjazd Założycielski PZK, który odbył się w lutym 1930 r. a następnie stałym przedstawicielem krótkofalowców  w ZG PZK oraz sekretarzem PKRN W dniu 6.10.1934 r. wybrany został prezesem  Poznańskiego Klubu Krótkofalowców.

Był inicjatorem tworzenia szeregu komórek krótkofalarskich przy różnego rodzaju stowarzyszeniach jak np. Klub Krótkofalowców Związku Strzeleckiego, harcerskich drużyn krótkofalowych, sekcji krótkofalowej przy Towarzystwie ”Surma”. PKK w pierwszych latach intensywnie rozwijał się dzięki dyrekcji Polskiego Radia  w Poznaniu, która nie szczędziła środków na poparcie sportu połączonego z chęcią pozyskiwania wiedzy technicznej. W latach 1933- 1935 był kierownikiem Biura Radiotechnicznego. Z dniem 1.06 1935 został sekretarzem Rozgłośni Poznańskiej PR i funkcję tą pełnił do wybuchu II Wojny Światowej.  W 1937 r. napisał artykuł pt. „Powstanie i rozwój radioamatorstwa w Poznaniu” Od dnia 1.03.1940 był specjalistą w zakładach Simens & Halske w Poznaniu.

Po wojnie sygnał  z radiowęzłów poznańskich popłynął już 2 marca 1945 r. a trzeciego czerwca 1945 na faklach eteru pojawiło się Polskie Radio Poznań. Powyższe było zasługą powracających z wojennej tułaczki  radiowców- poznaniaków a w tym Zygmunta Bresińskiego. W latach 1945-1946 był kierownikiem Wydziału Radiowego Urzędu Informacji i Propagandy w Poznaniu. Od 28.02 do 26.04.1945 był pełnomocnikiem Dyrekcji Naczelnej Polskiego Radia ds. organizacji Rozgłośni Poznańskiej. Od marca 1945 do marca 1946  pełnomocnikiem Dyrekcji Naczelnej PR w Warszawie ds organizacji przemysłu radiotechnicznego.

Od 1945 do 1947 był pierwszym dyrektorem powstałej Fabryki Głośników „Tonsil” we Wrześni k/Poznania W latach 1947-1949  był wykładowcą Instytutu Rzemieślniczo-Przemysłowego w Poznaniu.

W 1949 r. uzyskał tytuł magistra filozofii na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1949-1951 był adiunktem Państwowego Instytutu Leczniczych Surowców Roślinnych a przez kolejne 6 lat zajmował stanowisko starszego asystenta Zakładu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Poznańskiego. Od marca 1952 był też adiunktem zakładu Fizyki Teoretycznej, Zakładu Akustyki i Teorii Drgań oraz Katedry Fizyki Teoretycznej UAM w Poznaniu.

Od 1945-do 1959 był  przysięgłym biegłym Sadu Wojewódzkiego w Poznaniu w zakresie  elektrotechniki i miernictwa elektrycznego. Był członkiem SPXC (nr członkowski 156.) Wielokrotnie prowadził szkolenia i kursy krótkofalarskie. Był delegatem Oddziału PZK w Poznaniu na Zjazd Krajowy Polskiego Związku Krótkofalowców w Chorzowie (1980 r).  Poznański Klub PZK SP3PSM od 1987 r nosi im. Zygmunta Bresińskiego TPKX. Pracował pod znakiem okolicznościowym 3Z3KX

W 1977 r. Zarząd Główny PZK nadał Zygmuntowi Honorowa Odznakę PZK (nr 27). Z inicjatywy  ZG PZK w 1973 r. otrzymał Złotą Odznakę  „Zasłużony Pracownik Łączności” W ostatnich latach mieszkał na ul. Asnyka 4 m 8 w Poznaniu. Zmarł 13.06.1981 r. a pochowany został na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu( kwatera IV L rząd 16 nr grobu 11.)

Tnx: SP3AFO

 

 

 

SP3CUG, SP8TK