WOJCIECH PUTYŁO SP8AJK

  • Drukuj

Wojciech Putyło SP8AJK urodził się 29.08.1942 w Będzimyślu koło Rzeszowa. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej(elitarna szkoła ćwiczeń przy SN) w 1956 roku  rozpoczął naukę w elitarnym  Męskim Liceum Ogólnokształcącym  w Rzeszowie. W 1960 r. próbował dostać się na Wydział Łączności Politechniki Warszawskiej jednak próba nie powiodła się. Rozpoczął Studia na Szkole Inżynierskiej na Wydziale Mechanicznym w Rzeszowie, a po uruchomieniu Wydziału Elektrycznego przeniósł się  i w 1967 r uzyskał tytuł inżyniera elektryka. 

W 1957 jego ojciec, który był nauczycielem zapisał Wojtka bez jego wiedzy na kurs radiooperatorów prowadzony przez Ligę Przyjaciół Żołnierza, który był przeznaczony dla poborowych, a wtenczas był w dziewiątej klasie LO. Wtenczas poznał podstawy elektrotechniki, elektroniki oraz nauczył się odbierać i nadawać alfabetem Morse`a. Zajęcia odbywały się w siedzibie Radioklubu LPŻ, a nauczycielem telegrafii był Marian Gawlikowski SP8AG.

 

W 1957 został członkiem tego klubu i uczestniczył też w kursie radiomechaników. Tam też zaczęła się przygoda Wojtka z krótkofalarstwem. W następnym roku został dopuszczony do radiostacji klubowej  i przeprowadził swoją pierwszą samodzielna łączność radiową ze stacja amerykańską w paśmie 15 metrów. Mimo, że miał znak nasłuchowy SP8-083 to wolał  od robienia nasłuchów prowadzenie  łączności pod znakiem SP8KAR. Nie bez znaczenia były też kłopoty i koszty związane z drukiem kart QSL- SWL. Egzamin zdawał już jako doświadczony krótkofalowiec w 1960 r,  a licencję i znak SP8AJK otrzymał w lutym następnego roku. 22 lutego  1961 r. pojawił się na pasmach pod własnym znakiem. Pierwszą łączność nawiązał z YO2CX, ale do dzisiaj nie otrzymał karty QSL. W praktyce znak trzy literowy i na końcu „K” był dla Wojciecha wielkim problemem. Walczył z tym bardzo długo, ale gdy była możliwość zmiany znaku zrezygnował z takiej możliwości i postanowił, że do końca pozostanie wierny pierwszemu a zarazem ostatniemu znakowi. Pierwszy rok pracował z mocą 15 W. na telegrafii i pasmach 40 i 80 m. Na początku pracował na odbiorniku własnej konstrukcji (1-V-1 na trzech ECC81 a następnie wykorzystywał odbiornik radiofoniczny RSZ 48, który był montowany w warszawskim Kasprzaku  z konwerterem i BFO. Po stronie nadawczej miał wiele konstrukcji z zastosowaniem dostępnych wówczas lamp 6Ż4, 6P9, 6L6, 6P3 itp. Następnie modernizował nabyty od Eugeniusza SP8AAH superheterodynowy odbiornik lampowy na lampach octalowych. W 1965 r. rozpoczął pracę na SSB jako jeden z pierwszej dziesiątki  z SP. Samodzielnie zbudował wzbudnicę SSB na  popularnych wtenczas kwarcach  z radiostacji 10RT 26E.

Zdobyte doświadczenie umożliwiły mu budowę całkiem nowego odbiornika na bazie zdobytego demobilowego odbiornika „Lambda V' i wzbudnicy SSB na lampach serii nowal z filtrem XF9A. A następnie XF9B oraz tranzystorowego VFO, który dotrwał do 13 grudnia 1981 r.

Przerwa w nadawaniu wynikająca z wprowadzonych zakazów Stanu Wojennego dla Wojtka była  okresem dużej aktywności konstrukcyjnej. W tym czasie zbudował tranzystorowy transceiver, który wkrótce po odzyskaniu zezwolenia został uruchomiony(część nadawcza). Po kilku latach przeszedł na sprzęt fabryczny kolejno (TS850, ICOM 756 Pro 3, ICOM 7600) Anteny Wojtka to pasmo eksperymentów. Zaczynał od Windowsa 21 m, poprzez G5RV, różnego rodzaju LW, dipole, InvVee i Spider Beam DF4SA.

W 1963 r został członkiem SPDX Clubu (Nr członkowski 044). Od 2000 r. jest mężem zaufania w tym klubie. W 1963 r wstąpił do klubu CHC (nr 1037) i przez stosunkowo nie długi czas zainteresowania się tą tematyka uzyskał 150 dyplomów. Zaprzestał tej działalności głównie ze względu na duże koszty. W trzy lata od chwili uruchomienia się na SSB otrzymał dyplom WAZ 2x SSB (nr 521) jako jeden z pierwszych w SP. Wielkim wyczynem Wojtka jest zdobycie w  2010 r. dyplomu WAZ 160 m(nr 340). Dyplom ten zaliczył też w kategoriach Mixed i CW i RTTY oraz na pozostałych pasmach. Posiada też  DXCC MIXED HR # 1, SSB HR # 1, DXCC CW i RTTY oraz na wszystkich pasmach KF. Aktywnie uczestniczył w zawodach międzynarodowych.  Do najważniejszych osiągnięć zalicza: II m. w świecie,  a I m. w Polsce w REF Fone 1970.W zawodach SAC 1969 zdobył drugie miejsce w świecie (pierwsze w gronie stacji SP) Na pierwszym miejscu w tych zawodach wśród stacji polskich był kolejno w latach 1965, 1966, 1967, 1768.

W 1967 r. był drugi w klasyfikacji europejskiej zawodów HK Test 1967.Puchar  za zajęcie I m. w świecie 1969 w tych zawodach odbierał w ambasadzie HK w Warszawie. Najlepszym ze stacji polskich w zawodach WWDXC (all band) był w latach 1965,1966, 1967, 1968, 1969 a w pasmie 80 m w 1965 r. I m. w SP zdobył w IARU- Championship 1985. Najlepszym zawodnikiem w świecie w zawodach CQAA -CW w paśmie 3.5 Mhz był w 1990 r. a pięć lat wcześniej w Europie. W 1964 r okazał się najlepszym telegrafistą w zawodach WAEDC, a w1967 i 1969 zajmował I m. w części fonicznej tych zawodów. 

Do stanu wojennego był członkiem LOK. Należał do klubu SP8KAR w Rzeszowie i był w nim operatorem odpowiedzialnym radiostacji-kierownikiem radiostacji. Był też Wice prezesem zarządu tego klubu. W klubie zajmował się szkoleniem młodych adeptów krótkofalarstwa.

Od 1961 r. jest członkiem PZK. Często korzystał z wiedzy konstruktorskiej mieszkającego w pobliżu Eugeniusza SP8AAH , który w latach sześćdziesiątych był sekretarzem  OT PZK. W drodze rewanżu pomagał mu w prowadzeniu biura QSL, które prowadził też czasowo SP8AJJ, a następnie został i jest do dzisiaj QSL Managerem. Był członkiem zarządu, członkiem Oddziałowej Komisji Eterowej. W latach osiemdziesiątych był członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w służbie radioamatorskiej.

Za bogata działalność  organizacyjną w LOK i PZK oraz sportową wyróżniony został: Srebrnym Krzyżem Zasługi (1968), Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju (1970) Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złota Odznaka Zasłużony Pracownik Łączności (1978) Honorowa Odznaką PZK (nr 367- 1994), Złota Odznaka Honorowa PZK ( Nr 082/Z- 2013), Złota Odznaką Zasłużony Działacz LOK (1970), Srebrną Odznaką Zasłużony Działacz LOK (1968). Zasłużony Dla Województwa Rzeszowskiego (1982). Jest wysoko cenionym krótkofalowcem.

SP3CUG