Zdzisław Bieńkowski SP6LB

  • Drukuj

Zdzisław Bieńkowski SP6LB urodził się 1 stycznia 1929 roku w Łodzi. Tam też dorastał i edukował się. W czasie ostatnich dwóch lat wojny był gońcem w Hurtowni Ziemniaczanej w Łodzi. W tym samym czasie zajmował się czynnym prowadzeniem nasłuchów Londynu i przekazywał wiadomości komórką Polskiego Podziemia w Łodzi.

W roku 1948 zajął się organizacją Klubu Krótkofalowców przy Politechnice Łódzkiej a rok później został Sekretarzem Oddziału Łódzkiego Zarządu PAK. W 1950 roku został  prezesem ZO PZK w Łodzi i delegatem na Krajowy Zjazd PZK. Był też delegatem na „zjazd  połączeniowy” powołujący Ligę Przyjaciół  Żołnierza.W tym samym roku został członkiem Zarządu  Grodzkiego LPŻ w Łodzi  i jednocześnie opiekunem sekcji łączności i Radio Klubu w Łodzi. W 1951 roku został Kierownikiem Gabinetu Radiowego w Młodzieżowym Domu Kultury i wtenczas zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia . 

Rok później otrzymał licencję i znak SP7LB i natychmiast uruchomił nadajnik na LD 30. Pierwsze QSO przeprowadził w paśmie 20 metrów  z USA. W 1952 roku ukończył Politechnikę Łódzką  w specjalności budowy maszyn i urządzeń elektrycznych. W czasie ostatnich dwóch lat studiów był asystentem na katedrze miernictwa elektrycznego. Po ukończeniu studiów  podjął pracę w Wytwórni Prostowników Rtęciowych „Katoda” w Łodzi na stanowisku Kierownika Kontroli Technicznej.

 

W 1953 został członkiem ZG LPŻ ds. radio klubów. Podobnie jak wielu innych krótkofalowców w połowie lat pięćdziesiątych zajmuje się obsługą radiową Wyścigów Pokoju. W 1954 r przeniósł się do wrocławskiego „Dolmelu” gdzie był kierownikiem  produkcji. W latach 1955-57 był przewodniczącym Naczelnej Rady Radio Klubów. W 1957 r. brał udział w Zjeździe Krajowym reaktywującym PZK. Reaktywował Łódzki Oddział PZK.W tym samym roku wraz z SP5FM założył  Polski Klub UKF.

Był delegatem na kolejny Zjazd PZK w 1958 roku i został członkiem Komisji Radiowej  przy CZRT  powołanej przez Ministra Łączności dla spraw organizacji krótkofalarstwa w Polsce. W 1959 brał udział w Zjeździe Krajowym PZK z ramienia ZOW we Wrocławiu na którym został wybrany do prezydium ZG. Na ZK w 1963 wybrany został do składu ZG i  jednocześnie powierzono mu funkcje UKF Managera.

W latach 1965-69 podjął pracę  na stanowisku Głównego Inżyniera  w zakładach „Karelma” w Piechowicach. W 1969 kolejny raz zmienia zakład pracy i zostaje Głównym Inżynierem w Wytwórni Części Zamiennych dla Przemysłu Włókienniczego.

Od roku 1971 pełnił funkcje  Przewodniczącego Polskiego Klubu  UKF. W czasie VII ZK PZK (1973) został  członkiem Prezydium a następnie Wice Prezesem ds. sportowych. Był autorem rozdziału „Anteny UKF” w Informatorze Krótkofalowca 1974 r. W wyniku przeprowadzonych reform administracji państwowej (1975) powstaje województwo z siedzibą w Jeleniej Górze a następnie utworzony został Sudecki Oddział PZK  na czele, którego stanął Zdzisław SP6LB. W latach 1975 do 82  był dyrektorem Zespołu Szkół Zawodowych w Piechowicach i jednocześniewykładowcą elektroniki  w Filii Politechniki Wrocławskiej w Cieplicach.

W 1978 roku po kilku latach żmudnej pracy nakładem Wydawnictw Komunikacji i Łączności ukazała się książka „Amatorskie Anteny KF i UKF”. Setki początkujących nadawców (i nie tylko) sięga po tę książkę do dnia dzisiejszego.W tym też roku sfinalizował produkcję 1500 anten UKF opracowaną przez Lecha Stasierskiego SP6ABH, do której opracował dokumentację technologiczna niezbędną do wdrożenia do produkcji i wprowadził zmiany konstrukcyjne  prowadził - negocjacje z producentem. Wszyscy mówili o nich anteny SP6LB. Od 1982 roku do 1995  był nauczycielem  przedmiotów zawodowych w Technikum. Zdzisława osobiście poznałem w latach osiemdziesiątych w czasie posiedzeń zarządu głównego PZK. Nie należał do „krzykaczy” a jak zabierał głos to po przemyśleniach i konsultacjach. Jego wnioski były zawsze konstruktywne. Był stanowczy -zdecydowany i czasami  po jego wystąpieniu wielu wcześniejszych mówców  rezygnowało  z pieniactwa. 

Od 1985 r był członkiem SPDX C ( Nr członkowski 334) W tym samym roku z inicjatywy ZG PZK otrzymał Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski. Rok 1988 przyniósł kolejną długo oczekiwaną pozycję  w postaci „Poradnika UKF-owca”.Jest do do chwili obecnej cenny liczący 1000 stron podręcznik dla tysięcy krótkofalowców. W lutym 1992 roku po rezygnacji z funkcji prezesa PZK przez Krzysztofa SP5HS właśnie Zdzisław SP6LB po wcześniejszej ocenie mej działalności  zaproponował Zarządowi Głównemu moją osobę na funkcję pełniącego obowiązki prezesa. Zgodziłem się a za kilkanaście dni korzystając z zaproszenia SP6LB  spotkałem się z nim w jego domu w Jeleniej Górze. Nie była to łatwa rozmowa  ale doszło między nami do uzgodnienia planu działania  ZG PZK na kilka miesięcy.

Po wyborze mnie na Prezesa PZK spotkaliśmy się ponownie tym razem w Karpaczu. Wtenczas SP6LB powiedział” dałeś się zaprząc to teraz ciągnij” ale po chwili dodał „ale ja Tobie pomogę”

Był jednym z niewielu znaczących krótkofalowców, których uznawałem za wiarygodnych doradców. W czasie  mej kadencji byliśmy razem na   HR w Freidrichshafen. Nie mogłem jednak liczyć na wielką pomoc Zdzisława na stoisku PZK -wielokrotnie mnie  doprowadzał do zakłopotania. Ale tam zrozumiałem kim był SP6LB dla czołówki działaczy krajowych Europy i I Regionu IARU. 

SP6LB był słyszany na pasmach emisjami cyfrowymi co bardzo rzadko zdarzało się w tym czasie naszym kolegom z „górnej półki”. Należał do PK RVG. Aktywnie uczestniczył w Zjeździe PZK Konin 1996r. Brał udział w Konferencji I Regionu IARU  w Tel Avivie. W 1998 roku został powołany przez ZK PAR koordynatorem  przemienników analogowych. W tym samym roku uczestniczył w Konferencji I regionu IARU w Wiedniu. A w 1999 w Lillehammer.Kolejny dla Zdzisława KZ PZK miał miejsce w Kołobrzegu w 2000r. W czerwcu 2001 r reprezentował nasz Związek na Ham Radio w Friedrischafen. W latach 2002 i 2005 był delegatem na Konferencje I Regionu IARU kolejno w San Marino i Davos. 

Zjazd Krajowy w 2008 r  nadał SP6LB   godność Honorowego Członka PZK.

Był współpracownikiem wszystkich mediów krótkofalarskich. Zajmował się tłumaczeniami instrukcji transcaiverów KF i UKF oraz innych urządzeń krótkofalarskich. Władał kilkoma językami obcymi. Pomimo tak  wielu przyjętych na siebie  obowiązków przez dziesiątki  lat  uczestniczył w zawodach i dniach aktywności głównie na UKF-ie w ramach wypraw na pobliskie góry.

TNX-SP3CSD, SP8TK

                                                                                             SP3CUG, SP6AEG