RYSZARD GIRULSKI SP5QQ ( 1926-2008)

Ryszard Girulski  SP5QQ urodził się 19 października 1926 r. w Brześciu nad Bugiem. W1952 r. ukończył wydział elektryczny w Katedrze Telekomunikacji Politechniki Warszawskiej. Podjął  prace w Instytucie Łączności w Warszawie i Miedzeszynie, a następnie w Instytucie Badan Jądrowych w Świerku i Warszawie, gdzie pracował również Jerzy SP5LP, znany w eterze jako „Leniwy Papcio”.  Był autorem i współautorem  szeregu książek z zakresu radiotechniki i elektroniki. Został członkiem Warszawskiego Klubu Krótkofalowców, a w roku  1960 otrzymał licencje o znaku wywoławczym  SP5QQ . W roku 1963 ukazała się Jego autorstwa, 400 stronicowa książka  „Amatorskie Urządzenia Krótkofalowe - i ich obsługa”. Była to   dawno oczekiwana książka przez odradzający się szeroki ruch krótkofalarski w Polsce. Która w sposób przystępny omawiała zasady konstrukcji urządzeń nadawczo-odbiorczych i urządzeń kontrolno-pomiarowych oraz podstawowe  zasady prowadzenia korespondencji radiowej. Mimo dużego, wówczas, zaangażowania się w pracy zawodowej znajdował czas na działalność społeczną w klubie. Był również członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego PZK, oraz w roku 1965 delegatem na V Zjazd Krajowy  PZK, gdzie wybrany został do składu ZG. Zostając przewodniczącym powołanej komisji wydawniczej, która miała za cel min. opracowanie rozszerzonego i bardziej dostępnego Biuletynu Krótkofalarskiego.

 

Gdy w roku 1960 zaprzestał, z powodów trudności finansowych wychodzić Krótkofalowiec Polski ,  w WKK zrodziła się myśl wydawania własnego miesięcznika. Biuletyn od razu zdobył sobie powodzenie sięgające daleko poza WKK. Współredaktorami byli min. SP5QQ,  SP5QU, SP5LP, SP5PA, SP5XM, SP5AIW. Pierwszy numer Biuletynu ukazał się w czerwcu 1960 r. , który przez pewien czas był drukowany na powielaczu spirytusowym. W Biuletynie SP5QQ regularnie zamieszczał nowe opracowania konstrukcyjne, jak też swoje aktualne historyjki rysunkowe, które cieszyły się dużym uznaniem czytających. Biuletyn był wysyłany bezpłatnie do członków WKK. Od 1964 r. Biuletyn wychodził już wspólnymi siłami jako organ WKK i Zarządu Oddziału Warszawskiego PZK. Trud redagowania Biuletynu brali na siebie kolejno SP5QQ i SP5LP.  Natomiast od rok 1970 Biuletyn stał się periodykiem ogólnopolskim przyjmując tytuł „Biuletyn Polskiego Związku Krótkofalowców”. Redaktorem do nr 9/ 1971 r. był SP5QQ natomiast kolejne następne wydania Biuletynu były redagowane już przez SP5QU.

 W roku 1972 Ryszard z rodziną wyjeżdża do Kanady osiedlając się w Winnipeg, stolicy prowincji Manitoba . Podejmuje pracę w Manitoba Hydro . Pracując przez 20 lat w tej firmie uczestniczył min. w projektowaniu systemów hydroelektrycznych. Oczywiście nie zapomina o swoim hobby tj. krótkofalarstwu –otrzymuje znak VE4FF. Będąc bardzo aktywny na pasmach  przeprowadzał wiele QSO ze stacjami SP. Był również zapalonym żeglarzem i podróżnikiem. Ryszard będąc działaczem Polonii Kanadyjskiej skonstruował oryginalny i unikalny automatyczny system telefoniczny umożliwiający rozpowszechnianie wśród Polonii najnowsze wiadomości o wydarzeniach w Polsce. Oparte to było na sekretarce „telephone answering” tj. po wykręceniu numeru automatycznie przekazywane były najnowsze wiadomości z Polski. Szczególnym  zainteresowaniem ten system cieszył się wśród starszej Polonii, w okresie stanu wojennego w Polsce. Przez kilka lat działalność tzw. Rozgłośnia Telefoniczna była w części subwencjonowana przez niektóre organizacje polonijne, a po części przez Ryszarda. Również w tym czasie, z pomocą Ryszarda,  powstał w Winnipeg Polski Program Telewizyjny „ POLONIKA” nadawany na kanale 11-tym. W programie tym , co tydzień, przez pół godziny Ryszard czytał , zredagowane przez siebie, najnowsze wiadomości płynące z Polski. Na podstawie prowadzonych przez siebie nasłuchów radiowych z Wolnej Europy. A po 1989r. na podstawie informacji podawanych przez PAP. W okresie stanu wojennego pomagał rodakom w Kraju. Cała tu opisana działalność oparta była w zasadzie na bezinteresownej pracy Ryszarda. Był znanym i szanowanym, w środowisku Polonii kanadyjskiej, działaczem organizacyjnym.

Po długiej chorobie 31 grudnia 2008 r. odszedł, w wieku 82 lat, do krainy wiecznych DX-ów. Żegnany przez najbliższą rodzinę tj. żonę Annę, córki Małgosie i Dorotę, wnuczki Suzanne i Kristine .Oraz liczne grono krótkofalowców i Polonie Kanadyjską. Pochowany został na cmentarzu: St. Mary’s  Roman Catholic  Cementary w Winnipeg.

SP8TK, SP3CUG