WOJCIECH KŁOSOK SP9PT

Wojciech Kłosok SP9PT urodził się 17.04.1942 roku w Radlinie koło Rybnika.

Pierwszy raz z krótkofalarstwem spotkał się w 1958 r. Uczęszczał wtenczas do drugiej klasy Technikum Geodezyjnego w Opolu. Na terenie szkoły rozpoczął działalność harcerska radiostacja SP6KAZ. Tam właśnie Wojtek pod nadzorem Daniela SP6GD przeprowadził pierwszą w swoim życiu łączność przy użyciu AM.

Szybko uzyskał licencje nasłuchowa znak SP6 6012.  Zbudował wówczas swoje pierwsze urządzenie krótkofalarskie a był nim odbiornik O-V-1, na którym wieczorami w internacie prowadził nasłuchy. Lecz nie AM a CW było jego głównym zainteresowaniem. Dzięki Bogusławowi SP6TQ (SK) i Jurkowi SP6UK (SK) szybko przyswoił sobie alfabet Morrse`a. Był bardzo aktywnym operatorem stacji klubowej. Jako 16 -latek często prowadził łączności z znanymi krótkofalowcami: SP2CC, SP2BE, SP7LA i SP9EC. Brał udział w zawodach krótkofalarskich. Niestety wiek nie pozwalał mu na otrzymanie indywidualnej licencji nadawcy. W czasie wolnym od nauki wracał do domu w  Radlinie i zawsze odwiedzał mieszkającego w pobliżu Edwarda SP9EK, który go z radością przyjmował  i przekazywał kolejne tajniki krótkofalarstwa. W marcu 1958 r. wspólnie z  Jerzym SP5WW w ramach 48 godzinnej akcji krótkofalarskiej sprowadzili z Jugosławii niedostępne w Polsce lekarstwo dla ciężko chorego dziecka. Egzamin na licencje zdał w wieku 16 lat. Kierownik stacji SP6KAZ wiedział już, że ma do czynienie z wyjątkowym kandydatem na krótkofalowca  i podjął  też wspólnie z wpływowymi  krótkofalowcami z Warszawy  działania w Ministerstwie Łączności.

Siedemnastoletniemu Wojtkowi wpierw przydzielono kuratora w osobie  Daniela SP6GD a potem  w dniu 1 lipca 1959 roku  upragnioną licencje o znaku SP6PT. W tym samym dniu przeprowadził  pierwsze QSO pod własnym znakiem. Był wówczas najmłodszym krótkofalowcem SP. W 1959 r. miało miejsce maksimum aktywności słonecznej a Wojtek pomimo małej mocy jego nadajnika zaliczał dziesiątki  dalekich krajów. Brał też udział w prawie wszystkich zawodach krajowych.

W Opolu przebywał do 30.06.1961 roku. Swoje QTH zamienił  na Radlin i rozpoczął krótkofalarską działalność pod znakiem SP9PT. We września 1961 r. rozpoczął studia na Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie. Czas wolny od nauki spędzał w najaktywniejszym w tym czasie w Krakowie klubie SP9 KAD. Tam spotkał na swej krótkofalarskiej drodze kolejnych mistrzów w osobach  Janusza SP9DT i Jurka SP9KJ. W 1962 r. uzyskał karty QSL sponad 100 krajów.

W czasie II zjazdu SPDX C w Wiśle został przyjęty do klubu  z numerem 040. Po ukończeniu studiów rozpoczął prace w górnictwie z którym związany jest do dzisiaj. W 1967 r.  zmienił  stan cywilny. W 1968 roku założył  przy Komendzie Hufca ZHP w Wodzisławiu Śląskim - Harcerski Klub Krótkofalowców SP9ZAF w Radlinie. W 1971 roku  znalazł się w grupie wyróżnionych w plebiscycie tygodnika harcerskiego „Motywy”: „Jeden z 80 tysięcy” i otrzymał list gratulacyjny Naczelnika ZHP  i Komendanta Chorągwi Katowickiej ZHP. W maju 1972 r. rozkazem KH 3/72 mianowany został na stopień podharcmistrza.  SP9ZAF aktywnie  działał do czasu gdy Wojtek kolejny raz zmienia miejsce zamieszkania  na Rybnik. W 1971 r. wybrany został do Zarządu SPDX. W latach  1971- 1990 był Managerem ds. Krajowych i Managerem ds. zagranicznych w/w klubu. Przez 5 lat był członkiem komisji obliczającej wyniki zawodów PZK – SPDX Contest.

Wojtek znany był i jest nadał  z wyjątkowej wiedzy na temat krótkofalarstwa, rzetelności, uczciwości , staranności i opanowania tak bardzo potrzebnego w pracy społecznej. Bez odrobiny wątpliwości można o nim powiedzieć  dżentelmen wśród krótkofalowców a to już rzadkość w naszych czasach. Zapewne te cechy były brane pod uwagę w 1990 roku kiedy to na Zjeździe w Oleśnicy koło Wrocławia został wybrany Prezesem SPDXC. Funkcję ta pełnił przez trzy kolejne kadencje do 1999 r.

W 1972 roku w Rybniku razem z SP9RU założył  Klub Krótkofalowców Rybnickiego Okręgu Węglowego SP9PRO, który funkcjonuje do dzisiaj  przy Zarządzie Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Był pierwszym Kierownikiem tego klubu.

Wygrał  zawody KF organizowane przez Klub Krótkofalowców z Berlina Zachodniego, które miały miejsce w 1973 r. Nagrodą był tygodniowy pobyt na  Światowej Wystawie Radiotechniki, która była organizowana w tym mieście. Niestety zdobycie paszportu graniczyło wtenczas z cudem. Energiczne działanie ówczesnego Sekretarza Generalnego PZK Krzysztofa SP5HS (SK)  przyczyniło się do uzyskania zgody wyjazdu na „Zachód”  W 1978 r. uzyskał 5BDXCC z numerem 654. Od roku 1989 jest posiadaczem dyplomu „5 Band WAZ 200” a DXCC HONOR Roll nr 1 jako drugi Polak  zdobył w 1993 r. Uczestniczył w ponad 200 zawodach KF w kilkudziesięciu z nich zajmował czołowe miejsca. Na IX Zjeździe PZK  odbywającym się w dniach 16 i17 lutego 1985 r. Warszawie  został członkiem ZG PZK.  Jest członkiem zespołu SN0HQ. Pracował pod znakami okolicznościowymi: 3Z9PT, SQ9PT, SR9PT. Wojtek słyszany był wielokrotnie z różnych ciekawych miejsc na całym świecie. Już w 1972 roku aktywny był jako OK8PT a 1973 pracował jako DL/SP9PT. W 1974 pojawił się pod znakiem SP9PT/VE8. W 1978 roku pracował  w ramach reprezentacji PZK pod znakiem U35LWP. Kolejno 3A/SP9PT (2000), VK9KNE, 9M6APT i VK2JBR (2001), CE0Y/SP9PT i CE1/SP9PT (2003), J3/SP9PT (2005), ZL7/SP9PT (2007), FO/SP9PT i TX5SMP i TX5SPA (2009), PJ7PT (2012), J88HL (2013),  5J0P (2016).

Przeprowadził ponad 200 000 QSO. Ma potwierdzonych 339 podmiotów(w rozbiciu na emisje CW 338, SSB 339 i RTTY 334) zdobył 130 dyplomów zagranicznych i 67 krajowych.

W 1974r uczestniczył w wyprawie wysokogórskiej „Alaska 74” Była to przełomowa wyprawa, ponieważ pierwszy raz w historii polskich wypraw wysokogórskich w wyprawie takiej znalazł się krótkofalowiec. Propozycje  takową otrzymał Oddział Wojewódzki PZK w Katowicach a za jego pośrednictwem Wojtek SP9PT. Oddział wyposażył SP9PT w nowoczesny jak na owe czasy TRX  o mocy nadajnika 100 W., antenę TH3JR  oraz agregat benzynowy. Resort Łączności kanadyjskiego rządu jako jedyny wydał pozwolenie na prace w Górach św.  Eliasza - z terytorium Yukonu. Władze amerykańskie odmówiły udzielenia licencji . Wojtek utrzymywał łączność pomiędzy bazą a grupą alpinistów przy pomocy radiotelefonów „Klimek” . Przez krótkofalowca polskiego pochodzenia W1RLV przekazał informację o zdobyciu przez polskich alpinistów najwyższego szczytu Ameryki Północnej McKinley.  6 sierpnia na falach eteru pojawił się pod znakiem SP9PT/VE8. Pierwszą łączność miał  z Katowicami. 16 sierpnia  przekazał do Polski  za pośrednictwem  krótkofalowców  z Katowic informacje o zdobyciu przez kolegów szczytów Mount Kennedy i Mount Hubbard, która trafiła do mediów. Niestety kilka dni później  otrzymał najtrudniejsze  zadanie - poinformowanie o śmierci dwóch  kolegów z wyprawy: Henryka Furmanika i Krzysztofa Tomaszewskiego.

Jego znane  wyprawy DX-owe zostały wielokrotnie i dokładnie opisane i trudno je przedstawić w kilku zdaniach bo zasługują na opracowanie w postaci książki. Bywał w najciekawszych z  krótkofalarskiego (i nie tylko) punktu widzenia zakątkach naszego globu. Wraz z kolegami umożliwiał dziesiątkom  tysięcy krótkofalowców całego Świata przeprowadzenie atrakcyjnej łączności - zaliczenie nowego podmiotu.

Przeszedł niemal wszystkie stopnie kariery górniczej zarówno na kopalniach  jak i w jednostkach kierującymi ich pracami. Na emeryturę przeszedł w 2001 r. mając stopień Generalnego Dyrektora Górniczego. Nadal związany jest z górnictwem. Jest wiceprezesem Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa, Wiceprezesem Rybnickiego Oddziału tego Stowarzyszenia. Za pracę w górnictwie wyróżniony został następującymi odznaczeniami: Zasłużony dla Górnictwa RP, Złotą Odznaką NOT, Złotą Odznaką Stowarzyszenia Inżynierów i Techników, Laur Zasługi SITG. 19.10.2016 r. ZG Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT nadał Wojtkowi Diamentową Odznakę  Honorową NOT (nr 481)

Za wyjątkowo bogatą działalność krótkofalarską  SP9PT odznaczony został: Złotym Krzyżem Zasługi (1983), Srebrnym Krzyżem Zasługi ( 1976), Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju brązowym ( 1970), srebrnym (1977) oraz  złotym i brązowym Medalem za Zasługi dla Obrony Cywilnej. (1982), Złotą Odznaka ”Zasłużony Pracownik Łączności” (1977), Srebrną Odznaką zasłużony w rozwoju Województwa Katowickiego (1972). ZG PZK wyróżnił Wojtka Odznaką Honorową PZK (nr 114), i Złotą Odznaką Honorową PZK (nr 105/Z z 9.04.2016 r.)  XXII Zjazd Krajowy 2016 nadał godność Honorowego Członka PZK.

SP3CUG, SP8TK