ROMAN GRZEGORZ ROSOŁOWSKI SP2UT (1919-2013)

  • Drukuj

Roman Grzegorz Rosołowski SP2UT urodził się 12.11.1919 r. w Fordonie (obecnie dzielnica Bydgoszczy). Ukończył cztery klas szkoły powszechnej a następnie szkołę wydziałową przy ulicy Konarskiego. Będąc uczniem działał w drużynie harcerskiej o profilu lotniczym w wyniku czego w 1935 r. wstąpił do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. Szkołę skończył  w czerwcu 1938 r. jako radiotelegrafista -strzelec pokładowy. Już w lipcu tego samego roku przydzielony został do 213 eskadry szkoleniowej pierwszego pułku lotniczego w Warszawie.

30 kwietnia 1939 r. mianowany został na stopień kaprala i kolejny raz przeniesiony do 217 eskadry bombowej. Tuż przed wybuchem II Wojny Światowej jego eskadra przeniosła się na lotnisko do Podlodowa a następnie do Starej Wsi koło Wegrowa. Przez dwa tygodnie brał  udział w walce z hitlerowskim okupantem. Niestety 14 września 1939 r. ze względu na brak paliwa samolot musiał lądować awaryjnie. Podjęli próbę ratowania samolotu i na niewielkiej ilości paliwa wylądowali  koło miejscowości Wielka Głusza.

Kilka dni później zostali otoczeni przez wojsko niemieckie i  wzięci do niewoli. Przebywał w obozach jenieckich w Radomiu i Dęblinie później został wywiedziony do pracy przymusowej do Niemiec. Oswobodzony został przez żołnierzy amerykańskich 1945 r. Do Polski wrócił  25 lipca 1946 roku do Bydgoszczy. Bardzo szybko zatrudniony został w PLL „LOT” w Warszawie. Pracował na radiostacji -odpowiadał za bezpieczny start i lądowanie samolotów. Podejmował bez powodzenia próby przeniesienia się do załóg latających. Poprosił o przeniesienie do PLL „LOT” w Bydgoszczy. W 1954 r. spotkał się z kolega z ławy szkolnej Franciszkiem SP2BA który namówił go do włączenia się w działalność radioklubu LPŻ. Był wykładowca telegrafii dla poborowych. Został  członkiem Zarządu Miejskiego LPŻ w Bydgoszczy. I jednocześnie kierownikiem radioklubu  SP2KAE. Jako powojenny ”przybysz z zachodu” był coraz gorzej traktowany przez przez UB. Po 10 latach pracy został zwolniony. Rozpoczął prace w Zakładach Urządzeń Jądrowych „Polon” filia w Bydgoszczy.  Wraz z kolegami Franciszkiem Prentkim SP2BA, Franciszkiem Grabowskim SP2BG, Kazimierzem Kwiatkowskim SP2JP oraz Leonem Witkowskim przeszkolili w ramach LPŻ a później LOK prawie 1000 radiotelegrafistów.  Licencję otrzymał 7 sierpnia 1958 roku a z chwilą reaktywowania PZK (1957) staje się jego członkiem. W grupie tej znaleźli się późniejsi krótkofalowcy: SP2ABZ, SP2AEK, SP2AJO, SP2AJP, SP2BLC, SP2BRY, SP2DE, SP2CTZ, SP2DDV, SP2DMV, SP2EIW,SP2LU, SP2WXZ.

Do stanu wojennego był bardzo aktywnym uczestnikiem zawodów krótkofalarskich w tym w SP DX Contest.  Był zawodnikiem a po latach sędzią wieloboju łączności. W latach 1965 do 1970 był kierownikiem biura ZOW PZK w Bydgoszczy Od 4.04.2010 r.  był członkiem SPDXC ( nr 849) W latach 1983-1993 ze względu na stan zdrowia żony znacząco ograniczył działalność radioamatorską. Od 1994 roku był członkiem SP OTC. Aktywnie działał w klubie byłych lotników- do drugie hobby Romana.

Odznaczony został: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżnem Zasługi, Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju. W uznaniu bogatej działalności na rzecz PZK Zarząd Główny nadał mu Honorowa Odznakę PZK nr 107 a OT PZK Honorowy medal Bydgoskiego Oddziału PZK, a wręczone zostały  Romanowi w czasie uroczystości z okazji 50-lecia PZK, która odbyła się w Bydgoszczy w dniu 23 lutego 1980 r.    Otrzymał także Złotą Honorowa Odznakę PZK nr 27/Z (2003). Cieszył się uznaniem krótkofalowców w harcerskich mundurach.

Zmarł po długiej chorobie w dniu 20.04.2013 roku i pochowany został na Cmentarzu Nowo farnym przy ul. Artyleryjskiej w Bydgoszczy.

SP3CUG, SP2IW, SP8TK