LESZEK KOWALSKI SP6CT

Leszek Kowalski SP6CT urodził się 10.08.1936 r. we Lwowie. Po II wojnie Światowej wraz z rodziną przeprowadził się do Wrocławia. W 1950 r. rozpoczął naukę w Technikum Elektrycznym we Wrocławiu. Krótkofalarstwem zainteresował się w 1953 r. Licencje nasłuchowa Znak SP6 014  uzyskał w klubie LPŻ we Wrocławiu. W dniu 14.12.1954 r zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia. W 1955 r. Rozpoczął pracę na Politechnice Wrocławskiej w charakterze technika w Katedrze Techniki Nadawczej.W tym samym roku uzyskał licencje o znaku SP6CT i zaraz został  etatowym kierownikiem radiostacji klubowej SP6KBE zlokalizowanej we Wrocławiu przy ulicy Świerczewskiego a później przy wrocławskim Rynku pod nr 5. Zbudował i uruchomił radiostacje klubową na której „pierwsze kroki” stawiali prawie wszyscy adepci krótkofalarstwa z 1957 r. i lat następnych, a było ich sporo.

W 1956 r. zdecydowany sposób zwiększyło się zainteresowanie czechosłowackimi zawodami „Polni Den”.We wrocławskim radioklubie utworzono osiem ekip, których zadaniem było przygotowanie sprzętu do lipcowych zawodów.

 

Przygotowaniem jednej z grup zajął się Leszek a w jej skład wchodzili także  Wiesław Ziółkowski SP6BZ, Tadeusz Doliński SP6 017(późniejszy SP6 FY), Bogdan Gołębiowski SP6 031 (późniejszy SP6ZG)  i Tadeusz Szczerba SP6 320 (późniejszy SP6 IM). W efekcie kilkumiesięcznych prac powstał nadajnik o mocy około 5 W zasilany z baterii anodowej 150 V i akumulatora żelazo-niklowego 2,4 V. Zbudowana została antena 4 elementy Yagi. Do odbioru Leszek zbudował odbiornik superreakcyjny  na lampach RL2,4P2, RL2,4T1.  Leszek z ekipą miał wyznaczone QTH  jakim była góra Ślęża ( 718 metrów n.p.m)  80 km od Wrocławia.Teren był sprawdzony bo poprzednich latach  z tego QTH pracowali w „PD” SP6XA( 1954) i SP6 WM (1955)

W tym okresie  Pan Drozd zbudował przemiennik TV, który odbierał program z Pragi (Czechosłowacja) i przesyłał na teren Dolnego Śląska. Leszek SP6CT oddelegowany został przez LPŻ do obsługi tego przekaźnika, który zainstalowany był na Śnieżce. Poczałkowo mieszkał tam bez zameldowania aż do kontroli komendanta  Komendy Powiatowej Milicji w Jeleniej Górze. Po tej kontroli musiał się zameldować bo ówczesne przepisy w strefie przygranicznej były rygorystyczne i przestrzegane.  Po reaktywowaniu PZK wstąpił do klubu SP6PWR.

Angażował się w pracach konstrukcyjnych jak i w działalność sportową. Był aktywny na pasmach KF i UKF. W latach 1957-59 uczestniczył we wszystkich zawodach UKF wielokrotnie zajmował pierwsze miejsca. Między innymi: EVHV Cotest 1958, I Subregionalne Próby UKF 7-8.03.1959,  II Subregionalne Próby UKF 2-3.05.1958, Śląskie Jubileuszowe X Wojewódzkie Zawody UKF13-14.06.1958, III subregionalne Próby UKF łącznie z PD UKF 4-5.07.1958, Europejskie Próby UKF 5-6.09.1956. W 1958 r. ze Śnieżki w Karkonoszach  jako pierwszy Polak  przeprowadził  łączność w paśmie 2 m z G,ON,  PA, LA, HB.

W dniu 28.10.1958 r. SP6CT/p  przeprowadził łączność z następującymi stacjami: G5YV(1300km), G6LI(1250 km), PA0AGJ(800 km), PA0WO(750 km), G6NB(1000 km), DL3YBA (500 km), G3CCH( 1125 km), G6XM(1000 km), PA0MZ( 750km), PA0GER (830 km), PA0BN(750km), ON4BZ(890 km), DL1RX(530km), DL6WUA9570km), DL6TU(585km), LA8MC (1070 km). W kolejnym dniu wieczorem zaliczył DL9GU(585 km), DL3SP(354 km), DJ3ENA(690 km), DL0HH(530km), DJ3EY(600km). Warunki w tych dniach były doskonałe. Stacje angielskie były słyszane z siłą S8 a niemieckie i holenderskie S9.

Pokój Leszka zlokalizowany był na pierwszym pietrze schroniska, jedna ze ścian „wytapetowana” była kartami QSL. Jego nadajnik składał się z oscylatora kwarcowego na lampie 6AG7 z kwarcem 5340KHz potrajana na 16.02 MHz. Nastepny potrajacz na  tej samej lampie. Lampa 832 pracowała jako kolejny potrajacz dają QRG 144,180 MHz. Stopień mocy pracował na lampie 829/B z czego uzyskiwał ok 25 W. Strona odbiorcza składała się z konwertera pracującego na lampach ECC84 i ECC85 z częstotliwością pośrednią 13 MHz. Sygnał ten podawany był na odbiornik KF.  5 element-owa antena zainstalowana była na strychu a jej maszt poprzez strop przechodził do pokoju Leszka i opierał się na łożysku położonym na stole. Próby zainstalowania anteny na dachu, kończyły się niepowodzeniem ze względu na silne wiatry.

W tym czasie był rekordzistą QRB- 1300 km w łączności G5YV. Osiągnięcia Leszka jak się okazało były problemowe. IARU zatwierdzała rekordy wyłącznie ze stałego QTH. Problem przestał istnieć w momencie gdy SP6CT zmuszony został przez milicję do zameldowania się na stałe. To chyba jedyny przypadek stałego zamieszkania krótkofalowca SP  w tej lokalizacji. W tym samym czasie ze Śnieżki nadawał Jindra OK1VR. SP6CT pracował także ze Śnieżki na falach krótkich.

W 1959 r.  powołany został do odbycia służby wojskowej w JW nr w 2569. Po powrocie do cywila  w roku 1961 na kilka miesięcy powrócił na Śnieżkę a potem podjął pracę w Instytucie Technologii Elektronowej Politechniki Wrocławskiej. Na emeryturę przeszedł w 1994 r. Za aktywną wieloletnią pracę na Politechnice Wrocławskiej decyzją Rektora z dnia 23.04.1987 r. został uhonorowany Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej. Od 1994 r jest członkiem SP OTC. Obecnie pracuje na TRX- ICOM 737A ze wzmacniaczem 500W. Używa anten Inverted L na 160 i 80 m oraz Cushcraft R7 na pozostałe pasma KF. Ulubioną emisja Leszka jest telegrafia.

Zarząd Główny PZK za bogata działalność na rzecz polskiego krótkofalarstwa nadał mu w 2009 r. Honorowa Odznakę PZK (Nr 773)

TNX: SP6CT

SP6AEG, SP3CUG, SP8TK