WIKTOR CHOJNACKI SP5QU (1933-1985)

• 

Szczegóły

Kategoria: Sylwetki

Opublikowano: poniedziałek, 21, maj 2018 10:38

Grzegorz Walichnowski

Odsłony: 1934

Wiktor Chojnacki urodził się 15.07.1933 r w Warszawie. Radioamatorstwem zaczął się interesować w czasie okupacji, kiedy poznawać zaczął tajniki radiotechniki z przedwojennej literatury radiotechnicznej i krótkofalarskiej. Ojciec Wiktora był radiomechanikiem i sympatykiem krótkofalarstwa. Wspólnie z nim wykonał pierwszy odbiornik lampowy z zewnątrz przypominający prostownik do ładowania akumulatorów. o wojnie ukończył Technikum Mechaniczno - Teletechniczne przy Zakładach Radiowych ”Kasprzaka” w Warszawie i w  tym zawodzie podjął pierwsza pracę

W latach 1950- 1958 był członkiem  Warszawskiego  Radioklubu Ligi Przyjaciół  Żołnierza, gdzie na radiostacji klubowej SP5KAB przeprowadzał pierwsze łączności. Otrzymał znak nasłuchowy SP5 -003. Egzamin na licencję zdał w 1951 r przed komisją w składzie: Anatol Jegliński SP5CM, Michał Kasia, SP5AM i Jan Klewenhagen SP3AK z Poznania. Licencję ze znakiem SP5QU  otrzymał w kwietniu 1958 r.

 

Po reaktywacji PZK wstąpił w jego szeregi i był członkiem do końca życia. Był współzałożycielem Warszawskiego Klubu Krótkofalowców PZK. Już w latach sześćdziesiątych  pisał o sprawach krótkofalarskich w  miesięczniku „Radioamator i Krótkofalowiec” .Wiktor wraz ze swoim bratem Andrzejem wnieśli duży wkład pracy w radiofonizację Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Wiele wolnego czasu przeznaczyli na prace konstruktorskie przy budowie radiotelefonów „Klimek” i „Wawa”. O zasługach Wojtka SP5FM  w tej dziedzinie mamy nadzieję napisać w jego życiorysie. Od drugiego numeru Biuletynu wydawanego przez  Warszawski Klub Krótkofalowców był redaktorem działu UKF. Z największą pasją oddawał się pracy w paśmie 144 Mhz.

W polskim „Polnym Dniu 1961” w grupie stacji terenowych pracując pod znakiem SP5QU/9 zajął 3 miejsce. Rok później w Próbach UKF I Regionu IARU SP5UQ sklasyfikowany został na 13 miejscu. W I etapie „Maratonu UKF 1962” odbywającego się w dniach 15-30 kwietnia Wiktor zajął 5 miejsce. Uczestniczył także w zawodach „SP9-Contest 1963” z dobrymi rezultatami. W czasie ich trwania nawiązał łączność min. ze stacjami: DM2BML/p, DM2AW, OH0JR, OZ6AF, SM5CAY,   UP2NMO. W paśmie  144 MHz na liście ODX Polskich Stacji UKF zajmował 6 miejsce z QSO na dystans 1035 km. W zawodach Szwajcarskiego Związku Krótkofalowców „EVHC” 1962 w grupie stacji polskich  zdobył 13miejsce.

Pełnił wiele funkcji w Zarządzie Oddziału Warszawskiego. Był członkiem Wojewódzkiej Komisji Eterowej, UKF Managerem ZOW, wice prezesem ZOW  Na VI Zjeździe PZK odbywającym się w dniach 26-27.04.1969 w Warszawie  wybrany został Przewodniczącym Głównej komisji rewizyjnej PZK. W kwietniu 1970 r wchodził w skład delegacji PZK na konferencję MRASz w Budapeszcie. Był operatorem radiostacji okolicznościowej SP0ITU, która była czynna w dniach 10-20.05.1972 z okazji Światowego Dnia Telekomunikacji.

W czasie IV Zjazdu PK UKF w Wiśle-Malince aktywnie pracował w komisji organizacyjno- technicznej. Przez kilka lat prowadził pracownię krótkofalarską w Pałacu Młodzieży w Warszawie. Wchodził w skład kadry kilku kursów krótkofalarskich. Pełnił funkcję kierownika radiostacji klubowej w swoim klubie SP5PRG. W 1973 został członkiem SPDXC ( nr 158). Aktywnie działał w PK UKF (nr członkowski 004) W 1971 r był sędzią  na II Mistrzostwach Polski w Radiopelengacji Amatorskiej, które organizował ZHP przy współpracy ZG PZK. Wchodził w skład Głównej Komisji Eterowej.  Od 1979 r. był członkiem SPOTC (nr członkowski 019) Zaangażował się także w działalność Polskiego Klubu  Amatorskiej Radiolokacji Sportowej. Był sędzią krajowym ARS.

Przebył zawał serca, uznany został za inwalidę II grupy i przeszedł na rentę. Podczas IX Zjazdu PZK (16-17.02.1985r) Wiktor wybrany został członkiem ZG PZK. Po długim leczeniu aktywnie włączył się do pracy społecznej. Był wice prezesem  ds. organizacyjnych ZG PZK.  Był redaktorem naczelnym Wydawnictw PZK i Biuletynu PZK. Szczególnie wyróżniał się w twórczości konstrukcyjnej urządzeń krótkofalarskich.

Był autorem wielu artykułów prasie krótkofalarskiej oraz książek takich jak: „Układy nadawcze i odbiorcze dla krótkofalowców” WKiŁ (1979), „Instalowanie i wyposażanie radiostacji amatorskich” WKiŁ ( wydanie I i II 1986), „Pracownia krótkofalarska” WKiŁ (wydanie I- 1981 i II- 1986), „Amatorska Łączność Radiotelefoniczna FM w pasie 144 MHz” wydanej przez PZK w 1983 r. Był autorem rozdziałów: Odbiorniki Krótkofalowe, Propagacja fal radiowych, Wybrane układy z czasopism krótkofalarskich, Odbiorniki UKF, Nadajniki UKF w „Informatorze Krótkofalowca” kilku roczników.   

Był mocno zaangażowany w sprawy organizacyjne Ochotniczej Służby Amatorskiej” ROSA” Wspierał sprawy krótkofalarstwa w Związku Harcerstwa Polskiego. Za bogatą działalność zawodową i na rzecz polskiego krótkofalarstwa odznaczony został min: „Złotym Krzyżnem Zasługi, Złotą Odznaką, ”Zasłużony Pracownik Łączności” (1980r), Honorową odznaką „Za zasługi dla Warszawy”,  Zarząd Główny PZK  nadał Wiktorowi Honorową Odznakę PZK(nr 124). 

Zmarł nagle 6.04.1985 r. do końca pełniąc funkcję Redaktora Naczelnego Biuletynu PZK i pochowany został w dniu 16.04.1985 r. na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. ( Sektor 31G, rząd 6 nr grobu 12) Żegnany był przez liczne grono krótkofalowców z całej Polski na czele z ówczesnym Prezesem PZK inż. Jerzym Rutkowskim SP5JR.

TNX: SP5AHY,SP3CSD

                                                                                    opr.: SP3CUG, SP8TK