ZBIGNIEW KASZYCKI SP8IC (1917-1990)

Szczegóły: Kategoria: Sylwetki; Opublikowano: środa, 06, czerwiec 2018 10:31; Grzegorz Walichnowski; Odsłony: 1080

Zbigniew Kaszycki urodził się 26.05.1917 r. w Krakowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w Gimnazjum Męskim im. Królowej Zofii w Sanoku. Już w okresie nauki w gimnazjum interesował się radiotechniką i fotografiką. Wykazywał wybitne zdolności humanistyczne, pedagogiczne oraz techniczne. Krótkofalarstwem zaczął się interesować w 1935 r. W 1938 r. wstąpił do Lwowskiego Klubu Krótkofalowców i otrzymał znak nasłuchowy SPL 1074. Był bardzo aktywnym nasłuchowcem. W „Raporcie Hamsów” publikowanym w Krótkofalowcu Polskim był wielokrotnie wymieniany. Były to informacje na temat dokonanych nasłuchów w kolejności (SP, Europa DX). I tak KP 3/1939 (Styczeń 39) - 45, 5, 0 . KP 4/1939- (luty 39)- 17, 23, 0. KP 5/1939 (marzec 39) - 33, 25, 1. Przy okazji tego raportu Zbyszek pisał do redakcji: „Budowa 0-V-2 na bazie „E” oraz przyrządu do pomiaru natężenia pola. Próby na 56 MHz.

KP 6/1939- 42,19 wraz z dopiskiem ”Buduje modulator na lampach serii ”E” i aparat do nagrywania płyt”. KP 7/1939 - 9, 57, 36. KP 8/1939 -14, 37, 3. z dopiskiem „ 6 tygodni QRT z powodu ćwiczeń wojskowych” Był zaangażowanym konstruktorem urządzeń elektronicznych. Przeprowadzał próby na sprzęcie własnej konstrukcji w paśmie 56 MHz. W 1939 r. wraz z Leszkiem SPL -1091 zdawali maturę. Podczas wojny był poszukiwany przez Gestapo i musiał opuścić Sanok. Brał udział w ruchu opory pod pseudonimem: ”Neon”. W czasie okupacji mieszkał w Borysławiu (obecnie Ukraina) pod nazwiskiem nieżyjącego kuzyna Adama Struczowskiego. Tam organizował sieć łączności dla Armii Krajowej. Po zakończeniu II Wojny Światowej powrócił do Sanoka.

W 1950 r. zawarł związek małżeński z Krystyną Nizinską. Syn Janusz urodził się w 1951 r. a rok córka Barbara. Zbigniew należał do Ligi Przyjaciół Żołnierza a po reaktywowaniu do Polskiego Związku Krótkofalowców. Był członkiem Koła Krótkofalowców przy MZKS „Karpaty”. Licencję ze znakiem SP8IC otrzymał w 1956 r.

W latach 1957-1962 pracował w Stacji Obsługi Radiowej w Sanoku przy ulicy Żwirki i Wigury a po reorganizacji w ZURiT przy ul. Kościuszki. W 1962 r. rozpoczął pracę w Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil”. Pełnił tam funkcję kierownika Działu Wynalazczości. Oprócz krótkofalarstwa pasjonował się wspomnianą wcześniej fotografią, turystyką i filmem amatorskim. W 1965 r. wspólnie z Janem Świtalskim SP8MJ i Czesławem Malinowskim SP8AJS organizował Bieszczadzki Klub Krótkofalowców PZK przy Powiatowym Domu Kultury. W zarządzie klubu był do od pierwszego dnia tj. 13.06.1965 r. do 1984 r. i był sekretarzem. Od 1984 r. również pełni funkcję kierowania radiostacji klubowej. Już w pierwszym roku działalności klubu SP8IC, SP8MJ i SP8AJS zorganizowali kurs krótkofalarski, który zakończył się egzaminem na świadectwo uzdolnienia.

W kwietniu 1966 r. klub otrzymał zezwolenie ze znakiem a SP8PAB. Zbyszek zbudował pierwszy klubowy nadajnik AM. Był konstruktorem wielu urządzeń klubowych i przyrządów pomiarowych . organizował kursy krótkofalarskie a dzięki jego zabandażowaniu licencje otrzymało ponad 40 krótkofalowców. Uczył młodzież szkolną matematyki, fizyki i języków obcych. Udzielał korepetycji z języka angielskiego i niemieckiego.

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych uczestniczył w wystawach i konkursach fotograficznych gdzie dwa razy zdobył pierwsze nagrody. Był autorem kronik z rajdów bieszczadzkich, ballad, fraszek. Wszyto co robił wykonywał perfekcyjnie. W czasie Telewizyjnego Turnieju Miast „Sanok -Bolesławiec” SP8IC zorganizował jeden z pierwszych pokazów pracy radiostacji amatorskich za pośrednictwem SSTV. Na emeryturę przeszedł w 1982 r. W dniu 7.08.1984 r. został członkiem SP OTC (nr członkowski 55). Po śmierci Zbigniewa główną rolę w klubie przejął Janusz SP8UZI- syn Zbigniewa.

Z inicjatywy zakładu pracy otrzymał „Medal Za Zasługi w Przemyśle Gumowym” Za bogatą działalność organizacyjno - krótkofalarską Zarząd Główny PZK nadał Zbyszkowi w 1978 r. Odznakę Honorową PZK( nr 91)

Zbigniew Kaszycki zmarł w dniu 5.05.1990 r. i pochowany został na Cmentarzu Komunalnym w Sanoku,

TNX: Muzeum Historyczne w Sanoku,

Opr. SP3CUG, SP8TK, SP8UIZ