MARIAN OŻAROWSKI SP9CWJ (1922-1998)
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: wtorek, 12, czerwiec 2018 10:10
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 1116
Marian Ożarowski urodził się 30.01.1922 r. w Radomsku. Już w 1928 r. wstąpił do gromady zuchowej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 23.04.1934 r. należał do III Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Orląt Lwowskich. Radioamatorstwem zaczął się interesować od IV klasy szkoły podstawowej, do której uczęszczał w Lublińcu. Pierwsze lekcje pobierał od kadry 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty: K. Gasika, i od st. sierż. E. Radoszewskiego. W 1937 r. spotkał pierwszego licencjonowanego krótkofalowca st. sierż. Alojzego Kosmalę SP1OM. Wtenczas na bazie pozyskanych zespołów od swoich nauczycieli zbudował odbiornik detektorowy. Dużym wydarzeniem był zakup radioodbiornika fabrycznego „Kosmos-Pionier” Był uczniem Gimnazjum w Lublińcu i pełnił funkcję zastępowego w drużynie działającej przy tej szkole. W 1938 r. uczestniczył w obozie harcerskim w Nowych Trokach w okolicach Wilna, a w rok później w wielopolskim Wągrowcu.
Okres okupacji przeżył w Radomsku. Ojciec Mariana st. sierż. 74 GPP dostał się na pięć miesięcy do niewoli rosyjskiej, a po wymianie jeńców do niemieckiej. Mimo wyraźnego rozkazu okupantów, radioodbiornika Marian nie oddał, a w lutym 1942 roku, po powstaniu Armii Krajowej w Radomsku przekazał je dowódcy tego oddziału. Po wyzwoleniu rodzina przeniosła się do Lublińca. Był współzałożycielem Hufca Harcerzy w Lublińcu. Pierwsze spotkanie zainteresowanych odbyło się w mieszkaniu Mariana, na którym wybrany został z-cą Komendanta Hufca. Po zdobyciu wykształcenia zastępczego w 1946 r. został nauczycielem fizyki i chemii w Szkole Podstawowej nr 1 w Lublińcu, w której przepracował 45 lat. W Międzyczasie ukończył Studium Nauczycielskie. W 1946 r. został z-ca Komendanta Hufca. Był sekretarzem Zarządu Oddziału Powiatowego Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju. Uruchamiał kółka radioamatorskie, w których swój początek miał uczeń Mariana - Eugeniusz Siluk przyszły SP9CWF.
Był też kierownikiem Ośrodka Doskonalenia Kadr Nauczycielskich na terenie powiatu lublinieckiego. W 1956 r. uczestniczył w przełomowych Zjeździe, który przywrócił nazwę Związek Harcerstwa Polskiego. Od 1949 r. przez 30 lat był społecznym Komendantem Hufca ZHP w Lublińcu a następnie przez lata Wiceprzewodniczącym Komisji Rewizyjnej i Przewodniczącym Komisji Stopni Instruktorskich Hufca ZHP w Lublińcu. Stopień harcmistrza otrzymał w 1958 r.
W grudniu 1965 r. wstąpił do Polskiego Związku Krótkofalowców. Działalność krótkofalarską rozpoczął jako prezes Klubu Łączności LOK w Lublińcu. Licencję nasłuchową ze znakiem SP9 1323 otrzymał 1.05.1966 r. Licencję kat. II i znak SP9CWJ otrzymał 1.07.1968 r. Z inicjatywy Mariana w 1967 r. rozpoczęto budowę Stanicy Harcerskiej w Kokotku. Przez cały czas budowy stanicy był słyszalny pod własnym znakiem SP9CJW/9. Był założycielem dwóch Harcerskich Klubów Łączności: SP9ZAG i w Kaletach i SP9ZAK w Lublińcu. Był też członkiem Klubu Krótkofalowców PZK SP9PEW. Należał do Oddziału PZK w Katowicach a później do Górnośląskiego OT PZK w Piekarach Śląskich.
Z klubów harcerskich wywodzą się: SP9CWF, SP9CUH, SP9CUI, SP9DSS (syn Mariana), SP9DFD, SP9VFL, SP9LDA. Od 18.12.1977 r. posiadał licencję kat. pierwszej. Pracę pod własnym znakiem rozpoczął na transceiverze amatorskiej konstrukcji wg. SP5WW. W 1995 r. zakupił TS 850 SAT.
Warto nadmienić, iż Marian swym olbrzymim zaangażowaniem społecznym przyciągał innych krótkofalowców regionu, którzy chętnie pomagali. Do grona tego należeli min.: SP9EK, SP9QS, SP9ZW, SP9BGS, SP9AMA, SP9MM i można ich uznać za współtwórców krótkofalarstwa na terenie powiatu lublinieckiego. Na emeryturę przeszedł w 1991 r. i nadal uczestniczył w obozach i zimowiskach organizowanych przez miejscowy Hufiec ZHP. W 1996 r. wstąpił do SP OTC (nr członkowski 139). Był współorganizatorem Zjzadu SPDXC, który odbywał się w Ośrodku KH ZHP w Kokotku w dniach 27-28.09. 1996 r. Jeden z jego synów Marek został krótkofalowcem i ma znak SP9DSS.
Był wielkim autorytetem dla swoich uczniów, przyjacielem dla harcerzy, niepowtarzalnym symbolem społecznikostwa dla krótkofalowców. Zawsze znalazł czas dla wszystkich, którzy się do niego zwracali. Za wyjątkową działalność zawodową i społeczną odznaczony został szeregiem odznaczeń państwowych i organizacyjnych. Otrzymał min.: Złoty Krzyż Zasługi (1973), Srebrny Krzyż zasługi (1958), Złotą Odznakę Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju (1952), Złotą Odznakę „Zasłużony dla województwa katowickiego (1970).
Główna Kwatera ZHP uhonorowała Mariana: Krzyżem za zasługi dla ZHP (1968), Złotym Krzyżem zasługi dla ZHP. Komenda Chorągwi ZHP nadała mu Złotą Odznaką Harcerskiej Służbie Ziemi Śląskiej (1960). Otrzymał też Złotą Odznakę ZNP (1974) oraz Złotą Odznakę „Zasłużony działacz LOK” (1965)
Marian Ożarowski zmarł 18.08.1998 r. i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Lublińcu (rząd 7 nr grobu 174).
Opracowano na podstawie informacji przygotowanych przez SP9CWJ w 1996 r.
TNX: SP9CWF, SP8DA
OPR. SP3CUG, SP8TK, SP2BZR