HM RYSZARD GRABOWSKI SP3CUG

HM RYSZARD GRABOWSKI SP3CUG – XIV PREZES PZK

Szczegóły: Kategoria: Sylwetki; Opublikowano: środa, 04, lipiec 2018 20:17; Grzegorz Walichnowski; Odsłony: 1963

Ryszard Grabowski urodził się 14. 03.1950 r. w Poznaniu. Kolejno mieszkał w Przysiece, Kościanie i we Włoszakowicach, gdzie w 1964 r. ukończył Szkołę Podstawową. W 1961 r. wstąpił do 21 Drużyny Harcerskiej działającej przy tej szkole. Z podstawami radiotechniki zapoznał się poprzez „Horyzonty Techniki dla Dzieci” ze szczególnym uwzględnieniem działu „Radio-Klocki”. W związku z przedwczesną śmiercią ojca nie mogły spełnić się marzenia Ryszarda o Technikum Łączności z internatem w Poznaniu. Z najbardziej zbliżonych kierunków dostępna była tylko ZSZ o profilu elektrycznym w Lesznie, którą ukończył 1967 r. Po ukończeniu szkoły odbył roczny staż w SP „Elwag” w Lesznie. Pierwszy związek z krótkofalarstwem miał w 1965 r., gdy uczestniczył w kursie korespondencyjnym organizowanym przez ZG PZK. Niestety część praktyczna jak i egzamin dla kursantów w ZOW PZK w Poznaniu nie odbyły się. Od września 1966 r. uczestniczył w kursie radiowym organizowanym przez ZP LOK w Lesznie. Po zakończeniu kursu planowane było uruchomienie Radio Klubu, ale wykładowca Mieczysław Paul, który był po egzaminie na licencję, wyprowadził się na Górny Śląsk.

W Lesznie nie było zainteresowanych uruchomieniem klubu i dlatego za zgodą ZP LOK wraz z kolegami przeniósł jego wyposażenie do Włoszakowic. Uruchomili radiostacje, głównie 10RT-26E, zasilane przetwornicami i przeprowadzali pierwsze nasłuchy w paśmie 3.7 MHz. W wyniku problemów, jakie miał ówczesny kierownik ZP LOK, a następnie członkowie rodzącego się klubu, Ryszard zrezygnował z dalszej działalności w LOK.

W gronie pierwszych, którzy pokazali mu krótkofalarstwo z prawdziwego zdarzenia byli Maksymilian (Max) Formanowicz SP3MY z Jarocina, którego odwiedził w dniu 5.09.1966 roku, a kilka dni później mgr inż. Edward Musiał SP3GZ z Wolsztyna. SP3GZ pokazał Ryszardowi radiostację UKF i wskazał Jana Bonikowskiego SP3AXI z Rawicza, który był organizatorem kursów krótkofalarskich w ramach obozów harcerskich. W listopadzie 1966 r. wpisany został jako uczestnik kursu, który planowany był w lipcu kolejnego roku. Wykładowcami na kursie byli Henryk SP3AAI (telegrafia), Andrzej późniejszy SP3HTP (elektronika) oraz Jerzy SP3BBJ (operatorstwo). Komendantem kursu był Jan SP3AXI.

W ostatnim dniu kursu odbył się egzamin przed komisją w składzie: Jan SP3AK, Edward SP3GZ, Zdzisław SP3AJX. W 1967 r. został instruktorem ZHP. Prawie po roku oczekiwania już jako pełnoletni, otrzymał licencję kat. I ze znakiem SP3CUG (wystawioną z datą 1.07.1968 roku). Pierwszą łączność przeprowadził na RBM-1 z Henrykiem SP3CW z Nowej Soli po usłyszeniu wiadomości o otrzymaniu licencji w Komunikacie PZK w dniu 28.07.1968 r. Kilka tygodni później spotkał się w raczkującym Harcerskim Klubie Łączności z Jankiem SP3AMZ, z którym przyjaźni się już pięćdziesiąty rok. SP3AMZ został pierwszym kierownikiem radiostacji SP3ZAH, a SP3CUG pierwszym operatorem radiostacji. W1968 r. rozpoczął pracę w Odcinku Łączności PKP w Kościanie, a następnie w Wolsztynie.

W 1969 r. Ryszard został wybrany Przewodniczącym HKŁ „Leszno” i funkcję tę, z krótkimi przerwami w czasie, gdy był komendantem Hufca ZHP i Prezesem PZK, pełnił do 2010 roku. Mimo dużej aktywności społecznej wrócił do tematu nauki w Technikum Łączności. W rachubę wszedł wydział zaoczny na kierunku telekomunikacja. Po kilku miesiącach zmuszony był do przerwania nauki. W 1969 r. powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej w JW 3477 w Lesznie. Służył razem z Andrzejem SP3BLV (obecnie SP6BLV) pod dowództwem Zenona ex SP3EKV. W czasie służby był współorganizatorem I Chorągwianych Zawodów „Łowy na lisa”, podczas których poznał Krzysztofa Słomczyńskiego SP5HS, wówczas sekretarza generalnego ZG PZK i dh Jana Cheńskiego SP5JH z GK ZHP, a zarazem wiceprezesa ZG PZK.

W wojsku było bardzo dużo czasu i dlatego postanowił wznowić naukę w TŁ. Bez entuzjastycznego poparcia dowódcy kompanii i pułku, wystąpił z prośbą o zgodę na kontynuowanie nauki do Ministra Obrony Narodowej i ją otrzymał. Radość trwała jednak tylko kilka miesięcy tj. do czasu, gdy ministrem został gen. Wojciech Jaruzelski. Nowe porządki, nowy regulamin i nastąpiło anulowanie wcześniejszych decyzji. Na zabijanie wolnego czasu znaleźli wraz z SP3BLV-em, przy cichej zgodzie dowódcy SP3EKV, dodatkową pracę na radiostacji wojskowej na częstotliwościach bardziej ich interesujących. Jako jedyny żywiciel rodziny służbę zakończył przed terminem. Ostatnie noce spędził z plecakiem przy łóżku w kompletnym umundurowaniu, a wyszedł z JW w dniu dojścia do władzy Edwarda Gierka na stanowisko I Sekretarza KC PZPR.

Pierwszym zadaniem Ryszarda po wyjściu do cywila było przygotowanie i przeprowadzenie kursu krótkofalarskiego, którego finał miał miejsce na obozie Komendy Hufca ZHP Leszno w Olejnicy. Dopiero w 1971 r. miał możliwość wstąpienia do PZK. Po obozie wybrany został komendantem Ośrodka ZHP we Włoszakowicach. Podjął trzecią, też nieudaną, próbę kontynuowania nauki w TŁ. Duże zaangażowanie w działalność krótkofalarską i harcerską uniemożliwiają wyjazdy sobotnio-niedzielne do Poznania. Uprawnienie operatorskie otrzymał w 1972 r. Stopień harcmistrza otrzymał w 1973 r. W tym samym roku podjął naukę w zaocznym Liceum Ogólnokształcącym w Lesznie zakończone maturą w 1976 r. Zaliczył też rok zerowy na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, ale nauka „stała na przeszkodzie” w działalności społecznej. W 1971 r. dzięki działaniom Ryszarda i KH ZHP w Lesznie klub otrzymał dwa piękne i duże pomieszczenia, w których zajęcia w ramach pracowni krótkofalarskiej odbywały się trzy razy w tygodniu, a stacja SP3ZAH czynna była dzięki takim operatorom jak Ryszard ex SP3GUI, Wieniu SP3HUW, Jurek SP3JUA w każdym dniu tygodnia. Rok później klub liczył kilkudziesięciu członków i uruchomił dwie sekcje: w Pawłowicach (SP3ZFH) pod opieką Janka SP3AMZ i we Włoszakowicach (SP3ZEH), którą prowadził SP3CUG. Do 1975 r. organizuje obozy Ośrodka, a na każdym z nich organizowany jest kurs krótkofalarski lub szkolenie operatorskie młodych krótkofalowców.

Instruktorami na tych kursach byli Janek SP3ESV (sk) z Ostrowa, Janek SP3AMZ, Czesław późniejszy SP6FUK/SP3FUK/DJ0MAQ (sk) i SP3CUG. W 1975 r. zostaje Komendantem Hufca ZHP w Lesznie, w nowo powstałej Leszczyńskiej Chorągwi ZHP i zostaje oddelegowany do pracy etatowej w ZHP. Niestety dotychczasowy Młodzieżowy Dom Kultury zamieniony zostaje wg pierwszego Wojewody Leszczyńskiego na okres 2-3 lat na Komendę Wojewódzką MO. Tym samym siedzibę traci SP3ZAH. Po latach województwo leszczyńskie zostało rozwiązane, zlikwidowano KW Policji, a MDK po 43 latach nie odzyskał swego budynku. W styczniu 1976 r. zawiera związek małżeński z Henryką, nauczycielką Zespołu Szkół Ekonomicznych w Lesznie i jednocześnie instruktorką ZHP. Po ślubie przeprowadził się do Leszna. Po pełnym rozruchu leszczyńskiego Hufca ZHP przyszła kolej na uruchomienie Oddziału Terenowego PZK. Zwołał spotkanie prezesów klubów PZK, ZHP i LOK działających na terenie nowego województwa. Jednomyślnie podjęto decyzję o rozpoczęciu działań mających na celu utworzenie OT PZK. Ryszard został szefem zespołu organizacyjnego, a na pierwszego prezesa zebrani zaproponowali krótkofalowca z największym stażem, doświadczeniem i autorytetem krótkofalarskim Janka SP3AMZ. Niestety najlepszy kandydat nie został zaaprobowany przez KW PZPR ze względu na brak przynależności do jedynie słusznej partii. Ryszard bez kolejnej konsultacji zaproponował na prezesa Zenona SP3EKV, który w tym czasie prowadził już działalność szpiegowską, o której rzecz jasna nikt nie wiedział.

W tym okresie działalnością Ryszarda zainteresowali się panowie z „SB”. Głównie pytali go o kadrę obozów zagranicznych i o działalność szpiegowską wśród krótkofalowców województwa leszczyńskiego, o której nie miał pojęcia. Przestał być obiektem zainteresowania dopiero w 1996 r. z chwilą zakończenia kadencji na funkcji prezesa PZK. Po krótkiej przerwie klub instaluje się w biurze Komendanta Hufca. Ryszard organizuje kolejne kursy krótkofalarskie już tym razem na obozach KH ZHP. Największy kurs miał miejsce w Lubniewicach, gdzie Janusz SP3FLR i Janusz SP3CYY w ciągu 3 tygodni przygotowali 35 osobową grupę młodzieży do zdawania z sukcesem egzaminu na świadectwo kat. pierwszej. W 1976 r. został członkiem ”Polskiego Klubu Amatorskiej Radiolokacji PZK”.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych był korespondentem „Gazety Poznańskiej”, „Głosu Wielkopolskiego” gdzie pisał pod pseudonimem „Grab” oraz tygodnika ZHP „Motywy”. Był pomysłodawcą wydawania dyplomu „Harcerskim Szlakiem SP3ZAH” oraz towarzyszącej wieloletniej akcji pracy SP3ZAH ze wszystkich 49 województw. Po 5 letniej kadencji na stanowisku komendanta Hufca ZHP przechodzi do pracy w Komendzie Chorągwi ZHP. Na nowym stanowisku potrzebna była oprócz wiedzy harcerskiej wiedza z zakresu pracy i płacy i dlatego rozpoczynał naukę w Policealnym Studium Zawodowym w Lesznie jednocześnie w dwóch specjalnościach: Ekonomia i Organizacja Przedsiębiorstw oraz Ekonomia Pracy, Płac i Spraw Socjalnych.

W 1980 r. przeprowadził pod własnym znakiem pierwszą Łączność na RTTY, a 1984 na SSTV. Na zlocie przedstawicieli klubów i drużyn łączności ZHP w 1981 r. wybrany został wiceprzewodniczącym Głównej Rady Łączności ZHP. W 1977 r. Ryszard doprowadził do Zjazdu krótkofalowców województwa leszczyńskiego, który podjął decyzję o powołaniu Oddziału Terenowego PZK w Lesznie w zarządzie, którego kolejno pełni funkcje: UKF Managera, sekretarza, v-ce prezesa i prezesa przez 3 kadencje. W latach 1982 do 1989 był kierownikiem biura OT. Bardzo cenił sobie w tym czasie współpracę z Dyrektorami Biura ZG PZK Anatolem SP5CM i Jurkiem SP8TK.

Oddział, głównie dzięki pracy SP3CUG, wywiązywał się wzorowo z obowiązków nałożonych przez ZG PZK. Wszystkie zadania wykonywane były przed terminem bez uwag (składki, sprawozdania, inwentaryzacje itp.). Był organizatorem II Zjazdu PK RVG w Lesznie (1986). W tym samym roku uzyskał tytuł „Krótkofalowca Roku 1986” nadawanego przez Redakcję RBI.

W 1986 r. na Zjeździe PZK zostaje wybrany do składu ZG PZK. W czasie kadencji wszedł w skład prezydium ZG PZK. Myśląc o powrocie do pracy w interesującym go kierunku ukończył Policealne Studium Zawodowe RTV w Poznaniu i powrócił do pracy na PKP, ale już do Odcinka Radiowego. Na XII Zjeździe PZK w 1990 r. został wybrany V-ce prezesem ds. Młodzieży. Latem 1990 r. w czasie pobytu we Lwowie podpisał umowę o współpracy pomiędzy ZG PZK a Lwowskim Klubem Krótkofalowców. W 1991 r. z GI PIR otrzymał zezwolenie na eksperymentalną pracę emisją PACKET RADIO. W 1992 r. zorganizował Polska Grupę 50 MHz. Wspólnie z DJ0MAQ i SP4TKK wydał 5 zeszytów „ABC 50 MHz”. Był delegatem na zjazdy krajowe PZK w 1985 r. (Warszawa), 1990 r. (Warszawa), 1992 r. (Piekary Śl.) i 1996 r. (Konin). Na XIII Zjeździe Nadzwyczajnym PZK w Piekarach Śl. w dniu 6.06.1992 r. został Prezesem PZK. Należy zaznaczyć, że był to pierwszy wybrany Prezes PZK - począwszy od 1930 r. bez wcześniejszej rekomendacji czynników państwowych. W czasie czteroletniej kadencji podjął m.in. skuteczne działania w temacie przydziału pasma 50 MHz dla służby amatorskiej, wydawanie zezwoleń z określeniem mocy wyjściowej. Doprowadził do podpisania wznowionego porozumienia dwustronnego pomiędzy PZK, a ZHP i LOK. Reaktywował współpracę pomiędzy ZG PZK a Polskim Związkiem Radiolokacji Sportowej (PZRS). W 1994 r. zorganizował pierwszy wyjazd delegacji PZK na Ham-Radio we Friedrichshafen w składzie: SP9ZD,SP3RNW, SP6RYB, SP3CUG. W 1994 r. zorganizował pierwszą ekipę PZK na „IARU Contest”, która pracowała pod znakiem 3Z0HQ, a rok wcześniej jako SP3PZK. W kolejnych latach udzielał pomocy ekipie PZK, która w czasie jego kadencji zdobyła 7 m. Uzyskał dla PZK kwotę 165 000 zł z Fundacji Polsko-Niemieckiej na budowę sieci PR. Był inicjatorem wprowadzenia Złotej Odznaki PZK. Opracował pierwszą wersję regulaminu tej odznaki i doprowadził do zatwierdzenia przez ZG PZK. W 1993 r. został członkiem UK SIX Metre Group.

Wspólnie z Sylwestrem SP2FAP wydał kilka numerów gazetki „Jak zostać krótkofalowcem”. Nawiązał systematyczną współpracę z Ministerstwem Łączności, Obrony Narodowej. Przy pomocy Waldemara SP4KM nawiązał ścisłą współpracę z ZK PAR. Reaktywował kilkanaście OT PZK. W czasie kadencji doprowadził do ponad 100% wzrostu liczby członków PZK. Przez całą kadencję, trwającą do 22.06.1996 roku, walczył o to, aby „KP” był organem ZG PZK wydawanym przez Związek. Zorganizował dużą grupę społeczników aktywnie wspierających i współtworzących program działania PZK XIII kadencji. Wśród wielu wymienić należy członków prezydium oraz SP2FAP, SP2FBC, SP3AMO, SP3AMZ, SP3FEI, SP3MIU, SP4KM, SP5BLD, SP6LB, SP8AUP, SP8RHW, SP9DQY, SP9ENO, SP9JCN, SP9MAT, SP9MAX, SP9ZD.

Doprowadził do sytuacji, że posiadający duże rozeznanie pracy w ternie prezesi ZOT PZK lub wybrani przez Zjazdy Wojewódzkie PZK zostali członkami ZG PZK. W 1998 r. był operatorem odpowiedzialnym stacji Międzynarodowego Klubu Dyplomowego SP0DIG. W 2000 roku, gdy był Prezesem ZOT PZK w Lesznie, doprowadził do podpisania porozumienia pomiędzy ZO PZK a Prezydentem Miasta Leszno w zakresie współdziałania w przygotowaniu i realizacji przedsięwzięć na rzecz ochrony ludności. Zorganizował kilkadziesiąt krajowych zawodów i imprez krótkofalarskich KF i UKF w tym RTTY, SSTV, PSK, HELL, Leszczyńskie Zawodu UKF, kolejne edycje „Leszczyńskiego Polnego Dnia”. Z inicjatywy Ryszarda wydawane były dyplomy „10 SP RTTY, 10 SP SSTV, 10 SP PSK, 10 SP HELL, Ziemia Leszczyńska, Harcerskim Szlakiem SP3ZAH, XXXV lat SP3ZAH, Karol Kurpiński 2000, X LAT SP3ZAH.

W latach 1980-2010 uczestniczył w zawodach krótkofalarskich zarówno krajowych jak i międzynarodowych. Pierwsze miejsca zajął w zawodach Harcerska Fala 2003, 2004, Łódzkie Zawody PSK 2003, SSTV 2001 i 2003, Hel 2002 i 2005, Jarosławskie 2002, Dzień Myśli Braterskiej 2002, Regaty Pomarańczowe 2001, 30 KRT 1.8 MHz, Grunwald 2001,Hołd Powstańcom Wielkopolskim 2016.

Na drugich miejscach sklasyfikowany był w zawodach Babiogórskich 2003, Łódzkich PSK 2002, Dzień Dziecka 2004, SPDIG 2004, Andrzejki 2003, Hołd Powstańcom Wielkopolskim, O puchar KH ZHP Jarosław 2006, Leszczyńskie PSK 2003, Puchar Wielkopolskiej Pyry 2002, Harcerska Fala 2002, Dzień Energetyka 2000 Meting RTTY 86, Andrzejki 2001, Warszawskie 2002 i 2003, Memoriał SP2BE 2004, Hołd Powstańcom Wielkopolskim 2011.

Trzecie miejsce zdobył w zawodach: Konkurs Łukasiewicza 2001, Wielkopolskiej Pyry 2001, Krajowe Zawody RTTY 2001, Krajowe Zawody SSTV 2002, Bona 2003, Babiogórskie 2002, Hołd Powstańcom Wielkopolskim 2001, O puchar Komendanta Hufca ZHP w Jarosławiu 2007, Hołd Powstańcom Wielkopolskim 2004. Na 6 miejscu sklasyfikowany został w DARC SSTV-1986, a w zawodach GARTG w 1985 zdobył 6 miejsce, a 1986 -7m. W zawodach YO International PSK 31 – 2003 zajął 3 m. Jest członkiem klubów: EPC 6967, DMC-918, DMG-1876, FH-1130, BCS-145, ERC-1030, PK RVG-37, SP-OTC 227.

Wspólnie z kolegami: SP3AMZ, SP3FFR, SP3FHT, SQ6NEM opracował trzy broszury (łącznie 400 stron): „Historia Klubu- SP3ZAH” (2007), „25 Lecie Emisji Cyfrowych w Lesznie i Regionie” (2008), „30 Lat Emisji Cyfrowych w Polsce” (2010) i doprowadził do ich wydania po 200 szt. Od 2016 r. wraz z zespołem SP8TK, SP2IW, SP2BZR, SP3SL, SP6AEG, SP8DA, SP9ENO, SP9LDB, przy wsparciu kilkudziesięciu innych koleżanek i kolegów zajmuje się opracowywaniem i publikacją życiorysów Prezesów PZK i krótkofalowców ze stażem powyżej 50 lat pracy licencyjnej. Pracował pod znakami okolicznościowymi 3Z3CUG z okazji 70-lecia PZK oraz SN90CUG na okoliczność 90 rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego, 3Z3PAR (stacja eksperymentalna na 50 MHz).Z okazji 50-lecia działalności krótkofalarskiej pracuje pod znakiem SN50CUG. Czynny był też pod znakiem DL/SP3CUG oraz jako SP3CUG łamany przez wszystkie okręgi SP. Pracuje na AM, BPSK, CW, FM, FT8, HELL, JT9, JT65, MT63, OLIVIA, PR, ROS, RTTY, SIM31, SSB.

W okresie pięćdziesięciu lat działalności krótkofalarskiej w sumie tylko kilkanaście miesięcy poświęcił na aktywną pracę DX-ową. Uzyskał 279 potwierdzonych podmiotów (211 podmiotów na telegrafii i 204 na SSB). Za pośrednictwem emisji cyfrowych zaliczył 248 podmiotów, z czego najwięcej na RTTY - 217, PSK 31 - 185 podmiotów, FT8 - 102 podmioty i SSTV - 54 podmioty.

Zdobył kilkaset dyplomów wyczynowych, w tym DXCC RTTY (nr 106 - 3 w SP), DUF klasy 1, 2 i 3. (6193), WAZ RTTY (127), WAC RTTY, CW i MIX RCA RTTY (nr 11 w SP), QCA RTTY (nr 125), VKCC RTTY (nr 7). Za działalność krótkofalarską ZG PZK nadał Ryszardowi w 1987 roku Honorową Odznakę PZK (nr 214). Na wniosek ZG PZK otrzymał Odznakę Zasłużony Pracownik Łączności - srebrną w 1980, a następnie złotą w 1985 roku. Otrzymał też srebrny Medal za „Zasługi dla Obronności”. Brązowy Medal „Za zasługi dla Obrony Cywilnej” (1987), Za pracę na rzecz ZHP, w tym za działalność krótkofalarską otrzymał: Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” (1986), Krzyż za zasługi dla ZHP, (1977) Odznakę „Za zasługi dla województwa leszczyńskiego”. Odznakę za zasługi dla Wielkopolskiej Chorągwi ZHP” (1975), Złotą Odznakę Honorową „Za zasługi dla Leszczyńskiej Chorągwi ZHP” (1989), Złotą odznakę Zasłużony Działacz LOK (1984), Medal Zasłużony dla rozwoju krótkofalarstwa na terenie m. Jarosławia (1994), „Zasłużony Kolejarz RP” (1995).

Życiorys opracowano na bazie rozszerzonej autobiografii SP3CUG

Tnx: HF1L

SP3CUG, SP8TK