MIECZYSŁAW CZARNECKI - SP3CMX
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: wtorek, 07, sierpień 2018 11:04
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 1623
Mieczysław Czarnecki SP3CMX urodził się w 1949 roku we Wschowie (wówczas woj. poznańskie). Do ukończenia 19 roku życia mieszkał z rodzicami i trojgiem rodzeństwa w Lginiu, 10 km na północ od Wschowy, gdzie w 1963 roku ukończył Szkołę Podstawową. Krótkofalarstwem zainteresował się w szkole podstawowej na lekcji fizyki. Pierwszy odbiornik radiowy na słuchawki zbudował samodzielnie na tranzystorach TG-5 i TG-20 w wieku 13 lat. W 1964 r. trafił do Klubu Krótkofalowców LOK SP3KBW we Wschowie, gdzie spotkał m.in. Wiesława Kłosowskiego SP3AVS, znakomitego krótkofalowca i dydaktyka, dzięki któremu szybko uzyskał licencję nasłuchowca SP3-7127, nauczył się samodzielnie telegrafii i zaczął pracować głównie na CW ze stacji klubowej SP3KBW, wyposażonej wówczas w odbiornik BC-348 i nadajnik CW/AM, sterowany radiostacją RBM1 z driverem/powielaczem na 6P15P, PA na GU50 i anteną Windom.
W Lginiu prowadził też nasłuchy, szlifując CW na wypożyczonym z klubu odbiorniku USP-2 i antenie Long Wire 10 m. Praca na CW wówczas zapewniała mu największy światowy zasięg radiowy, emisja SSB nie była jeszcze znana a na AM łączności nie były tak dalekie jak na telegrafii.
W 1966 roku ukończył Elektryczną Szkołę Zawodową we Wschowie. W tym też roku zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia w Zielonej Górze i po ponad rocznym oczekiwaniu 17 października 1967 roku otrzymał z Ministerstwa Łączności zezwolenie na posiadanie i używanie amatorskiej radiostacji indywidualnej kategorii pierwszej ze znakiem wywoławczym SP3CMX, ważne na 3 lata, które umożliwiało pracę na pięciu pasmach KF (80-40-20-15-10 m) i dwóch pasmach UKF (2 m i 70 cm) z mocą doprowadzoną do stopnia końcowego 50 W.
Pierwszą łączność przeprowadził zaraz po otrzymaniu licencji w paśmie 20 m emisją AM z Joe 9H1M z Gozo dnia 12 listopada 1967 r. o godz. 6:48 GMT na własnoręcznie wykonanym nadajniku z lampą GU50 w PA, sterowaną 6P15P i RBM1 z odbiornikiem USP2 i anteną Long Wire 128 m. Pierwszego dnia aktywności radiowej przeprowadził łączności z 13 krajami na AM i CW.
Po roku pracy w serwisie RTV ZURiT we Wschowie, w 1968 powołany został do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Pomorskim Okręgu Wojskowym w JW 1401 w Dziwnowie. Służbę ukończył w roku 1970 w stopniu kaprala z wyróżnieniem i z wieloma odznaczeniami Wzorowego Żołnierza, Klasowego Specjalisty Łączności i nagrodami za opracowanie i wdrożenie w Wojsku Polskim sytemu łączności pomiędzy radionamiernikami, rozlokowanymi na obrzeżach terytorium Polski, służącymi m.in. do szybkiego namierzania radiostacji szpiegowskich. Będąc dowódcą samodzielnego plutonu sekcji technicznej łączności w JW. 1401 naprawiał i utrzymywał w gotowości operacyjnej radionamierniki, radiostacje R-118 i inny sprzęt do rozpoznania i namierzania systemów radiowych. W czasie odbywania służby wojskowej zbudował dla siebie, za zgodą dowódcy kompletną radiostację SSB/CW 240W PEP do pracy na pięciu pasmach amatorskich, którą po powrocie z wojska do cywila wykorzystywał przez wiele lat w łącznościach radioamatorskich. Po wojsku dalej kontynuował pracę w serwisie RTV ZURiT we Wschowie, często wyjeżdżając na delegacje m.in. do Zielonej Góry, Krosna Odrzańskiego i Gorzowa Wielkopolskiego. Poznawał tam kluby krótkofalarskie i krótkofalowców. Te delegacje pozwoliły mu na szybkie zdobywanie doświadczenia zawodowego w serwisie RTV, bardzo dobre zarobki i finalne przeniesienie się na stałe do Gorzowa Wielkopolskiego (1972), dzięki Janowi Krukowskiemu SP3LO, który wówczas był Dyrektorem Technicznym ZURiT w Zielonej Górze. W 1974 roku ukończył Technikum Elektryczne w Zielonej Górze uzyskując tytuł technika elektronika. W 1975 roku założył rodzinę. Żona Helena otrzymała znak nasłuchowy SWL SP0088GO i urodziła mu 3 córki Monikę, Anię i Ewę. W latach 1994 - 1999 studiował na Politechnice Szczecińskiej, gdzie obronił pracę inżynierską z bardzo dobrym wynikiem i uzyskał tytuł inżyniera elektronika. Od 1967 r. przepracował kilkadziesiąt lat w serwisach RTV ZURiT, WPHW i UNITRA Serwis. Prowadził też własną firmę C-ELECTRONIC (1989-1999), a od 1993 r. pracował również w Telekomunikacji Polskiej S.A. w Gorzowie Wielkopolskim, kierując Działem Radiokomunikacji i prowadząc wiele dużych inwestycji radiowych. Ukończył w TP S.A. zaawansowane szkolenia techniczne, m.in. na Politechnice Warszawskiej w Instytucie Łączności w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych i w Lucent Technologies USA, na szkoleniach w Anglii i we Francji. Nadzorował i utrzymywał w działaniu ponad 120 obiektów radiowych na terenie zachodniej Polski. W roku, 2015 jako Starszy Specjalista Radiokomunikacji, przeszedł na emeryturę.
Do Polskiego Związku Krótkofalowców wstąpił w 1965 roku, gdzie między innymi pełnił funkcję Prezesa Gorzowskiego Klub Krótkofalowców SP3PAA (1973-1977) i licencyjnego kierownika radiostacji SP3PAA, którą to funkcję pełni do tej pory. Był KF Managerem ZOW PZK w Zielonej Górze (1976-1987), Prezesem ZOW PZK w Gorzowie Wielkopolskim - po zmianie województw (1987-1991), Managerem ds. Sportowych w Polskim Klubie Radiowideografii (PK RVG) w I kadencji (1985-1989), od 2015 roku jest Wiceprezesem SPOTC Polish Old Timers Club. Był delegatem na VII i VIII Zjeździe Krajowym PZK (1973 i 1980). Brał też udział w wielu innych zjazdach krótkofalarskich, gdzie na wielu z nich prowadził wykłady techniczne i zrealizował reportaże filmowe, które są dostępne na YouTube (profile: sp3cmx i mieczar). Łącznie opublikował ponad 100 filmów i klipów filmowych, głównie o tematyce krótkofalarskiej. W 1976 r. zdobył nagrodę za zrealizowany film pt. „Usta – usta”, zaprezentowany na ogólnopolskim IX Konkursie Filmowym we Włocławku.
Od 1985 roku jest członkiem SP RVG Club - Polskiego Klub Radiowideografii #001, od 2013 roku SP OTC - Polskiego Klubu Krótkofalowców Seniorów #320, od 1980 roku jest członkiem SP DX Club - Polskiego Klubu Łączności Dalekosiężnych #253, od 2015 roku członkiem EPC Polska - European PSK Club Poland #15543, od 2017 roku SP EmCom - Polish Emergency Communications PZK, od 2008 roku SP APRS Group - Polska Grupa APRS, od 1977 roku SP VHF Club - Polski Klub UKF, od 2016 roku REBEL DX Group oraz od 2014 roku jest członkiem SP3YPR Club - Gorzowskiego Klubu krótkofalowców PZK „Klon”.
Jest operatorem licencyjnym następujących stacji automatycznych: SR3G - przemiennik FM 2 m w Gorzowie , SR3GO - przemiennik FM 70 cm, SR3NDG Digi APRS, SR3DGO Digipeater Packet Radio ,SP3PAA-L GKK PZK i EchoLink w Gorzowie, SR3NJE Digi APRS w Jemiołowie
W 13 czerwca 1993 roku przeprowadził pierwsze w Polsce dwustronne łączności ATV z SP2JPG i SP3CAI w paśmie 70 cm.
Mieczysław uwielbiał konstruowanie różnych urządzeń radioamatorskich. Zbudował między innymi nadajnik KF CW/SSB 240 W 5-pasmowy, tranzystorowo-lampowy (1969), odbiornik KF AM/FM/SSB/CW 5-pasm - przeróbka/modyfikacja turystycznego odbiornika OKEAN produkcji radzieckiej na tranzystorach, polegająca na dorobieniu preamp/tłumika, BFO i porozciąganiu wszystkich pięciu pasm amatorskich na całą skalę (1969), tansceiver KF CW/SSB 10 W na półprzewodnikach (1978), transverter 144/28 MHz 10 W na tranzystorach (1983), transverter 432/28 MHz 5 W na tranzystorach (1984), transverter 50/28 MHz 7 W na tranzystorach (2014), komputer RTTY na procesorze Z80 (1984), nadajnik ATV 1W na pasmo 70 cm do nadawania amatorskich programów telewizyjnych w kolorze w systemie PAL z różnicową fonii 5.5 MHz (1989), a także inne urządzenia niezbędne w pracy radioamatorskiej, takie jak SWR-metry, mierniki mocy, modemy, interfejsy do DIGImode, urządzenia pomocnicze do RTTY, SSTV, ATV, DTV, SSB, tranzystorowe klucze elektroniczne do pracy na CW (1967). Zbudował także kilkadziesiąt anten KF i UKF od vertikalnych do zaawansowanych horyzontalnych.
Pomimo prawie dwudziestoletniej przerwy w pracy na falach krótkich (w czasie intensywnej działalności zawodowej) od 12 listopada 1967 r. do 30 lipca 2018 r. przeprowadził pod własnym znakiem ponad 150 000 łączności z krótkofalowcami 325 krajów wg DXCC. Zaliczył na CW – 310 krajów, SSB – 296 krajów, RTTY – 172 kraje, JT65 - 119 krajów, FT8 – 102 kraje, PSK - 66 krajów, SSTV – 59 krajów, AM – 56 krajów, FM – 43 kraje, JT6M – 21 krajów, JT9 – 20 krajów, PR - 17 krajów (Packet Radio), SAT – 14 krajów (łączności satelitarne), MS – 12 krajów (łączności meteorowe), ROS – 11 krajów, DTV – 10 krajów (Amatorska Telewizja Cyfrowa),
Aurora – 9 krajów (łączności w odbiciu od Zorzy Polarnej), DV - 5 krajów (Digital Voice) oraz ATV – 1 kraj (Amatorska Telewizja - analogowa). Jako jeden z pierwszych w Polsce uruchomił się na początku 1981 r. na RTTY dla łączności DX-owych. W 3 miesiące pracy na RTTY otrzymał potwierdzenia łączności z ponad 100 krajów i ponad 2000 kuponów IRC i dużo „zielonych znaczków”. Spełnił warunki do WAC na 9 pasmach KF - łączności ze wszystkimi kontynentami na każdym paśmie KF, 9 BAND DXCC - po 100 krajów na każdym z pasm od 160 m do 10 m, DXCC - 300 krajów na CW DXCC - 275 krajów na PHONE, DXCC RTTY - 100 krajów na RTTY, DXCC JT65 -100 krajów na JT65 i DXCC FT8 - 100 krajów na FT8. Otrzymał dyplomy za I miejsca w SP, zdobyte w prestiżowych zawodach międzynarodowych: 10 Meter Contest ARRL - MIXED MODE (2014), ARRL DX Contest - 80 m PHONE (2017), World Wide VHF Contest - 6 m (2016), CQ WPX CW Contest – 10 m (2018), CQ WPX SSB Contest – 10 m (2018). W Zawodach IARU HF World Championship za nawiązanie 12 QSO (CW i SSB na każdym z 6 pasm) z naszymi stacjami SN0HQ w Mistrzostwach Świata IARU HF otrzymał koszulki z napisem Worked All SN0HQ Stations i logo PZK. Mietek od lat daje punkty dla SN0HQ i zachęca innych do tego samego Zdobył takie koszulki w następujących latach: 2012, 2013, 2015, 2016, 2017 i 2018.
Lubi być QRV na DIGI mode, CW, DTV, DV, D-Star, EchoLink, SAT, MS, Aurora...
Ma do dyspozycji oprócz stacji i anten w swoim stałym QTH w Gorzowie też dwie inne, dobrze wyposażone stacje KF i VHF w świetnych lokalizacjach, jedną pod Gorzowem i drugą pod Krakowem. Stacjami tymi może operować zdalnie w pełnym zakresie, łącznie z obracaniem dużych systemów antenowych za pomocą Remote Control RCForb.
Od 14 października 1983 r. przez 9 miesięcy Mieczysław jako jedyny z Polski utrzymywał stałą łączność radiową z kpt. Krzysztofem Baranowskim SP5ATV/mm, który płynął jachtem „Pogoria”ze „Szkołą pod żaglami”do Indii i wokół Afryki. Jak się później okazało ta amatorska łączność była wówczas jedyną gwarantowaną łącznością jachtu z krajem, co zdecydowanie poprawiło bezpieczeństwo płynących „Pogorią” uczniów i załogi „Szkoły pod żaglami”.
Nadawał pod własnym znakiem z 30 krajów na 3 kontynentach.
Za osiągnięcia w krótkofalarstwie i pracy zawodowej został odznaczony brązowym Krzyżem Zasługi - za 10 lat nienagannej pracy zawodowej w serwisie RTV (1978), brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju - za działalność krótkofalarską (1982), brązową Odznaką Zasłużony Pracownik Łączności - za duży wkład pracy społecznej (1974), Odznaką Honorową PZK (nr 303) - za duży wkład pracy w rozwój krótkofalarstwa polskiego (1992), Medalami 5-lat SSTV w Polsce i 5-lat RTTY w Polsce - w uznaniu zasług za wkład i udział w pionierskiej pracy nad wprowadzeniem i rozwojem emisji SSTV i RTTY w Polsce (1985) oraz Tytułem Nestora Krótkofalarstwa Polskiego.
TNX: SP3CMX opr. SP3CUG, SP2BZR