PIOTR SKRZYPCZAK SP2JMR - XVI PREZES PZK

Piotr Skrzypczak  SP2JMR urodził się 22.05.1950 r. w Poznaniu. Tam też ukończył Szkołę Podstawową nr 73. W latach 1959 do 1969 zajmował się modelarstwem lotniczym i bardzo zainteresowany był sterowaniem modeli drogą radiową. Marzenia Piotra jednak nie spełniły się ze względu na trudności w zdobyciu sprzętu. Dalszą naukę kontynuował w Technikum Chemicznym nr 2 im. Marii Skłodowskiej- Curie w Poznaniu. W 1975 roku ukończył Wydział Technologii Żywności Akademii Rolniczej w Poznaniu uzyskując tytuł magistra inżyniera technologii żywności. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w ZPC „Jutrzenka” w Bydgoszczy. W 1976 r. przypadkowo trafił na siedzibę Zarządu Oddziału Terenowego PZK w Bydgoszczy. Tam spotkał się z śp. Bolkiem SP2ESH. Wtenczas wrócił do tematu zdobycia licencji kat. IV uprawniającej do posiadania i używania sprzętu do zdalnego sterowania, a w efekcie końcowym wpisany został na listę uczestników kursu krótkofalarskiego.

Otrzymał min. płytę do nauki telegrafii oraz kit do montażu generatora do nauki telegrafii. Naukę na kursie rozpoczęło 97 osób, a po roku zostało 18 wytrwałych. Jego nauczycielami krótkofalarstwa byli Edmund SP2JL, Roman SP2UT (sk), Zdzisław SP2CRP (sk), Ryszard SP2IW (sk), Jurek SP2DDV, Zbyszek SP5GRM, Staszek SP3IBS, Zdzisław SP6LB (sk). Egzamin na świadectwo uzdolnienia zdał w dniu 28.06.1976 r. przed komisją egzaminacyjną przy OI PIR w Bydgoszczy w składzie, której był między innymi Edmund SP2JL Zezwolenie kat. I o numerze 274/3/76, o mocy 50W ze znakiem SP2JMR otrzymał 15 grudnia 1976 r. W tym czasie mieszkał w Bydgoszczy przy ul. Szymborskiej 3 m.2. Pierwszą łączność pod swoim znakiem przeprowadził na UKF-ie emisją FM ze Zdzisławem SP2CRP. Miał wtenczas do dyspozycji Radiotelefon FM oraz dwie anteny (GP oraz 7-elementową Yagi wg SP2CRP).

Od 1978 r mieszkał przy ul. Bartosza Głowackiego 51. Tam kolejno instalował anteny: dipol na 3,5 MHz, „Swan” na 145 MHz, delta pozioma, beam 4 el na 3 pasma, GP na 7 MHz oraz 16 elementowa Yagi na 144 MHz. Na początku kariery krótkofalarskiej zajmował się też konstruowaniem urządzeń. Zbudował VFO do „Teleporta”, wzmacniacz mocy na 2 m wg SP2RO, nadajnik tranzystorowo-lampowy. Zbudował TRX „Barek” wraz ze wzmacniaczem 30W. W latach osiemdziesiątych w kooperacji z Jurkiem SP2SWQ i Jackiem SP2CBS zbudował transciver wg koncepcji Zbyszka SP5GRM. Wyprodukował cztery wzmacniacze tranzystorowe na 2 m o mocy 30 W oraz jeden KF o mocy 150 W. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych wykonał PA na lampach Q-04 o mocy 2 KW. W 2000 r. kolejny raz zmienia miejsce zamieszkania tym razem przy ul. Juliana Fałata 10. Do 2015 r. na nowym QTH nie miał zainstalowanych anten. Większość anten funkcjonowała w Sekretariacie ZG PZK przy ul. Modrzewiowej. Od trzech lat przybywa na aktualnej lokalizacji. Piotr zawiesił dipole na 80 i 40 m a następnie poziomą deltę wg SP7LA.W 2017 r. ma do dyspozycji 5 elementową Yagi na 50 MHz i GP7DX. Oprócz sprzętu własnej konstrukcji lub demobilowego pracował również na TS-850 SAT, ze wzmacniaczami 300 a następnie 500W. Miał też do dyspozycji FT-411, Kenwood TM-255 oraz ostatnio YesuVX-8G.

W 1979 r. przez kilka miesięcy pracował w Centrum Wychowania Morskiego i Wodnego Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego w Gdyni na stanowisku Instruktora-Bosmana.Przez kolejne 6 lat zatrudniony był w Spółdzielni Gastronomicznej „Społem” w Bydgoszczy jako kierownik działu zaopatrzenia, a następnie na stanowisku wiceprezesa. W latach 1986 do 2010 prowadził działalność gospodarczą w dziedzinie gastronomi.

W latach 1977-1983 był członkiem Wojewódzkiego Klubu Krótkofalowców PZK SP2PBY (przy ZOW PZK w Bydgoszczy). W latach 1982-1983 był kierownikiem Harcerskiego Klubu Łączności „Emiter” SP2ZCI, który działał przy Komendzie Hufca ZHP Bydgoszcz – Miasto przy ulicy Libelta 8. To w tym klubie w czasie stanu wojennego prowadził szkolenia dla dzieci i młodzieży.

Od 1985 do chwili likwidacji klubu w 1993 był prezesem Dzielnicowego Klubu Krótkofalowców PZK SP2PDI (w chwili powstania przy Świetlicy Wydziału Kultury MRN w Bydgoszczy ulica Solna 12, od 1980 roku klub mieścił się w kontenerach Bydgoskiego Przedsiębiorstwa Inżynieryjnych Budownictwa Przemysłowego nr 2 „Przemysłówka” przy ulicy Dąbrowa 125, a następnie Glinki 144 w Bydgoszczy). Działał aktywnie w Zarządzie Oddziału Wojewódzkiego PZK w Bydgoszczy. Od 1984 do 1996 r był wiceprezesem ZOW PZK w Bydgoszczy. Był organizatorem akcji dyplomowej z okazji 85 lat PZK/90 lat IARU. Był delegatem na zjazd krajowy PZK w latach: 1982, 1990, 1996, 2000, 2004 oraz 2008. Od 1996 do 2000 r. był wiceprzewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej PZK. Od 2009 r. jest kierownikiem sekretariatu ZG PZK w Bydgoszczy. Na XIV Zjeździe Krajowym w Kołobrzegu obradującym w dniach 10 – 11 czerwca 2000 roku Piotr wybrany został Prezesem PZK. W kolejnych trzech kadencjach tj. od 2000 do 2012 roku, jako jedyny dotychczas w historii PZK był Prezesem Związku. Na XXI Krajowym Zjeździe Delegatów Polskiego Związku Krótkofalowców w Łowiczu obradującym w dniach 19–20 maja 2012 roku ponownie wybrany Prezesem PZK, by w dniu 12 czerwca 2012 roku przekazać swoją funkcję Koledze Jurkowi SP7CBG i zostać wiceprezesem PZK. W 2016 roku na XXII Zjeździe Delegatów PZK wybrany został sekretarzem ZG PZK. Prowadził kilka kursów krótkofalarskich organizowanych przez PZK, na których przeszkolił ponad 200 przyszłych krótkofalowców

Poczynając od 1983 r. był współautorem wielu artykułów opublikowanych w prasie krajowej. Brał czynny udział w opracowywaniu pytań testowych wykorzystywanych obecnie przez Komisję Egzaminacyjną UKE. Od 2001 r. jest współredaktorem „Krótkofalowca Polskiego” a w 2018 został pełniącym obowiązki redaktora naczelnego. Z chwilą wyboru Piotra na funkcję Prezesa PZK w 2000 r jest reaktorem „Komunikatów sekretariatu ZG PZK a później „Komunikatów PZK”. 

Jest autorem części publikacji książkowej wydawnictwa „Kwant” Wojtka SP9W (ex SP9HWN” pt., „Co każdy krótkofalowiec wiedzieć powinien”. Dwukrotnie udzielał wywiadu w TVP. Cztery razy wypowiadał się przed mikrofonami Polskiego Radia. Brał udział w dwóch sympozjach naukowych: EMC 2003 na Akademii Rolniczo-Technicznej w Bydgoszczy oraz na Politechnice Łódzkiej w 2005 r. W zeszytach Naukowych Politechniki Łódzkiej nr 962 „ Elektryka” i zeszyt 103 wydanego jako materiał po IV Krajowym Sympodium EMC 2005 r. z okazji 60-lecia Politechniki Łódzkiej.

Tytuł zeszytu. „Kompatybilność Elektromagnetyczna w Elektrotechnice i Elektronice” jest zamieszczone opracowanie na temat wpływu PLC na łączność na falach krótkich pt. „Problemy kompatybilności służb radiokomunikacyjnych na HF oraz systemów komunikacji na liniach energetycznych”. Opracowanie to w wersji skróconej było przedmiotem prezentacji podczas IV Krajowego Sympozjum. Przy opracowywaniu tego materiału Piotr Skrzypczak SP2JMR był wspierany przez prof. dr inż. Zdzisława Drzycimskiego, Krzysztofa SP5HS oraz Andrzeja SP2CA. Działania Piotra miały zapobiec rozprzestrzenianiu się technologii PLC, która w ówczesnej postaci zagrażała pracy na faklach krótkich i mogła doprowadzić do upadku krótkofalarstwa. Współredagował też dwie interpelacje poselskie związane z tym zagadnieniem.

W zawodach CQ WWW 1993 zajął 2m. w SP w kategorii all band SSB. Na 1 m. w Polsce sklasyfikowany został w zawodach CW WW 1997 w kat. wszystkie pasma SSB. Pierwszy w Polsce w kat. all band SSB był też sklasyfikowany w zawodach WW WPX 2000. 

Od 1996 r. jest członkiem SPDXC (nr członkowski 558/R), a dwa lata później wpisany został na listę honorową tego klubu. W 2009 r. pracował z wysp Mauritius jako 3B8/SP2JMR oraz z Rodriguez pod znakiem 3B9/SP2JMR.Wtenczas zajął 1 m w SPDXC AF 40 m SO Phone. W sierpniu 2015 r. został członkiem SP OTC (nr członkowski 332). W 2017 r wstąpił do PK UKF.

Piotr ma potwierdzonych 320/325 podmiotów DXCC. Przeprowadził ponad 30 000 łączności, głównie emisjami SSB i FM.  

Z krótkofalarskiego grona bliski kontakt utrzymuje ze Zbyszkiem SP8AUP, Stefanem SP1JJY, Jurkiem SP3SLU, Zygmuntem SP5ELA, Danielem SQ2KLU, Krzysztofem SQ2JK, Waldkiem  SP2RXH oraz Jankiem SP2X.

W 12 października 1986 r. otrzymał Brązowy „Medal za Zasługi dla Obronności Kraju” nadany przez Ministra Obrony Narodowej. Srebrny „Medal za Zasługi dla LOK” otrzymał 15 grudnia 2007 r. Za długoletnią i bogatą działalność na rzecz krótkofalarstwa polskiego zarząd Główny PZK nadał Piotrowi w 1996 r. Odznakę Honorową PZK (nr 475), a 25.08.2008 r. Złotą Odznakę Honorową PZK. (nr 61/Z).

Drugą pasją Piotra jest żeglarstwo morskie. W latach 1969-1974 zbudował morski jacht o nazwie „Elfi” PZ -487 i był jego właścicielem do 1982 r. W 1975 r. uzyskał stopień Jachtowego Sternika Morskiego, a w 1981 Kapitana Jachtowego Żeglugi Bałtyckiej (obecnie Kapitan Jachtowy).

W swej karierze żeglarskiej prowadził 31 rejsów pełnomorskich oraz ponad 20 po morskich wodach osłoniętych.

                                                                                                         opr. SP3CUG, SP2BZR

 TNX: SP2JMR, SP3CSD