BOHDAN DĄBROWSKI SP5BD (1924-2002)
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: środa, 30, wrzesień 2020 09:14
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 516
Bohdan Dąbrowski SP5BD urodził się 4.10.1924 r. w Warszawie. Radioamatorstwem zaczął zajmować się w 1935 roku. Nie bez znaczenia był fakt, że jego ojciec był właścicielem zakładu produkującego telefony. Konstruował odbiorniki kryształkowe z siarczku galenu. Brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim, a po jego upadku przebywał w obozach jenieckich jak Lamsdorf, Moosburg i Murnau. W 1944 r. ukończył Państwową Szkołę Elektryczną – Wydział Telekomunikacji i uzyskał dyplom Teletechnika.
W 1957 r. ukończył studia na PW i uzyskał tytuł inżyniera łączności. W 1956 r. zorganizował przy Polskim Radiu klub krótkofalowców Ligi Przyjaciół Żołnierza SP5KDA.W późniejszym czasie znak stacji klubowej zamieniony został na SP5PWR.
W 1957 r. za zgodą ówczesnego wiceprezesa Polskiego Radia inż. Konrada Kozłowskiego SP5KK, (który w latach 1960-1965 był prezesem PZK ) rozpoczęto na bazie urządzeń studyjnych i nadajników programu dla zagranicy PR realizację i emisję Radiowego Biuletynu Informacyjnego. Bohdan zajmował się tym tematem do 1999 r. (z przerwą w latach 1981–83 w czasie stanu wojennego).
Dzięki nadajnikowi o dużej mocy i stosowaniu emisji AM do odbioru komunikatów wystarczyły zwykłe odbiorniki radiowe z zakresem fal krótkich, a zasięg odbioru wykraczał poza granice kraju. Komunikat mógł być słuchany przez szeroką rzeszę entuzjastów krótkofalarstwa, nawet tych nie posiadających jeszcze sprzętu SSB. Wśród wielostronnej tematyki biuletynów znajdowały się niejednokrotnie tematy związane z nowoczesnymi tendencjami w rozwoju krótkofalarstwa, a pomiędzy nimi poruszane były także sprawy nowych wówczas emisji cyfrowych.
W 1958 r. otrzymał zezwolenie ze znakiem SP5BD. Od 1967 r. był członkiem PZK.
W Polskim Radio pracował od 1947 r. do chwili przejścia na emeryturę tj. do 1989 r., a potem do 1995 r. jako emeryt na pół etatu. Kolejno pełnił funkcje od technika do dyrektora technicznego.
Członkiem SP OTC był od 6.08.1998 r., z numerem 201 na liście wieczystej.
Za pracę zawodową i społeczną został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Otrzymał m. in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy i Srebrny Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotą Odznakę Zasłużony Pracownik Łączności, Medal za Warszawę, Odznakę Grunwaldzką, Honorową Odznakę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji.
Z inicjatywy Zarządu Głównego PZK otrzymał Honorową Odznakę PZK (nr 048). W latach 1995 – 2002 pełnił funkcję ławnika w sądzie w Warszawie.
Miał dwoje dzieci – Teresę i Krzysztofa (SP5GBK, OE1KDA).
Zmarł w dniu 5.12.2002 r.
TNX: SP3CSD
opr. SP3CUG, SP8TK, OE1KDA, SP8GSC (korekta)