LUBOMIR POLAŃSKI SP4AVG

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Sylwetki
Opublikowano: piątek, 13, listopad 2020 22:43
Grzegorz Walichnowski
Odsłony: 614

LUBOMIR POLAŃSKI SP4AVG urodził się 01.01.1945 r. we wsi Sławicze gmina Słoboda województwo (oblast) Mińsk na terenie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.Wraz z rodzicami w dniu 06.05.1946 r. w ramach repatriacji przyjechał do Polski. W wieku 8 lat zetknął się z odbiornikiem detektorowym, a później z niemieckim lampowym. Jego nauczyciel ze szkoły podstawowej zademonstrował mu działanie i obsługę radioodbiornika i to zaowocowało jego zainteresowaniem radiotechniką.W 1957 roku ukończył szkołę podstawową w miejscowości Sianów w powiecie koszalińskim w województwie zachodniopomorskim.W 1961 r. rodzina państwa Polańskich zamieszkała w Sianowie. Tam Lubomir poznał sąsiada, który nie był krótkofalowcem, ale miał dużą wiedzę na temat krótkofalarstwa. Od tej pory słuchał stacji SP1KBK z Koszalina na domowym radioodbiorniku „AGA” w paśmie 40 m. W 1961 r. zapisał się do Radioklubu Ligi Przyjaciół Żołnierza, którego znak wywoławczy znał wcześniej z nasłuchu radiowego. Tam ukończył kurs telegrafii i praktycznie zapoznał się z zasadami pracy na radiostacji amatorskiej. Pierwszym nauczycielem krótkofalarstwa był Kazimierz Walczykowski - kierownik Radioklubu.

 

Równolegle z kursem telegrafii wiedzę o łącznościach radiowych zdobywał u Jerzego Haberko SP1AAY. Licencję nasłuchową ze znakiem SP1-7030 otrzymał w 1961 r. Słuchał na radioodbiorniku „AGA” z własnoręcznie wykonanym BFO wg wskazówek i pod okiem Jerzego SP1AAY. Jego karty QSL powstawały na bazie widokówek z ręcznie wykonanym znakiem nasłuchowym. Pierwsze potwierdzenie otrzymał od Edwarda SP8CK za nasłuch z dnia 05.11.1961 r. Początki działalności krótkofalarskiej zbiegły się z nauką, którą kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Koszalinie. Ukończył ją w 1962 r. i uzyskał zawód ślusarza. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Transportu Samochodowego Łączności nr 11 w Szczecinie - Ekspozytura w Koszalinie jako monter samochodowy. Po trzech miesiącach przeniósł się do Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Koszalinie i pracował na stanowisku pomocnika Głównego Mechanika.

Egzamin na świadectwo uzdolnienia (radiowe) zdał w 1963 r. a zezwolenie ze znakiem SP1AVG nr 280/64 otrzymał w dniu 14.10.1964 r. Niestety jako SP1AVG nie pojawił się na paśmie.

W 1963 r. powołany został do odbycia zasadniczej Służby Wojskowej w Jednostce Wojskowej nr 5563 w Mrągowie, a następnie został żołnierzem zawodowym. Przeniósł się do Mrągowa i wystąpił o zmianę miejsca zainstalowania radiostacji w wyniku czego otrzymał znak SP4AVG. Pierwszą łączność nawiązał na telegrafii ze stacją UQ2GQ w dniu 01.05.1965 r. Miał wówczas do dyspozycji radiostację RBM 1 i antenę Long Wire. Wstąpił do Radioklubu LOK SP4KCF w Mrągowie, którego kierownikiem i jednocześnie kierownikiem radiostacji, był jego kolega z JW Tadeusz Baran SP4ACG. Kolejne łączności nawiązywał już na przerobionej RBM-ce. W generatorze umieścił lampę 6Ż4, a we wzmacniaczu 6P6S. Zbudował zasilacz, który dawał 300V napięcia anodowego. Zbudował też konwerter do RBM 1 na pasma 7-28 MHz. W 1972 r. Ukończył Technikum Mechaniczne dla pracujących w Kętrzynie – Filia w Mrągowie z tytułem Technika Mechanika.

W roku 1966 r. zbudował lampowy nadajnik KF (CW AM) na dwóch lampach GU50 w stopniu końcowym. Po ukończeniu technikum skierowany został do Szkoły Chorążych Wojsk Łączności w Legnicy, którą ukończył w 1975 r. w stopniu chorążego. Z Legnicy pojawił się na pasmach pod znakiem SP4AVG/6 i pracował z siedziby i na sprzęcie klubu SP6PBB.

Komendant Ośrodka Szkolenia Specjalistów Łączności Wojsk Lotniczych w 1979 r. bardzo wysoko ocenił pracę (służbę) Lubomira. W Tygodniku „Wiraże” napisał o nim: „To ambitny człowiek, świetny specjalista. Jako wykładowca niejednokrotnie lepiej sobie daje radę niż wielu doświadczonych oficerów”. W 1979 r. uczestniczył w indywidualnych zawodach szkolno-bojowych łączności WL i zdobył I miejsce.

Po śmierci Tadeusza SP4ACG Lubomir został kierownikiem radiostacji klubowej. Z racji pracy zawodowej (szkolenie radiotelegrafistów - żołnierzy zasadniczej służby wojskowej) i funkcji kierownika radiostacji klubowej spotkał wielu krótkofalowców i tych, którzy później uzyskali licencje. W grupie tej byli min.: Stefan SP8DJL-9J2SZ, Bogusław SP7IVO, Witold KE2WI, Hubert SP9MDY.

Zawodową służbę wojskową zakończył w 1991 r. w stopniu kapitana.

Od 1992 r. do 1999 r. korzystał z transceivera amatorskiej produkcji wg SP5WW.

Krótko pracował na FT-200 ze wzmacniaczem 3x GU 50, a potem przez 10 lat miał do dyspozycji TS-520 SE. Od 2010 r. używa TRX-a TS-50.

W latach 1995-2009 podjął pracę w administracji Szpitala Powiatowego w Mrągowie.

W dniu 01.11.1994 r. został członkiem SPDXC (nr 573). Na dzień 20.07.2005 r. posiadał  249/256 potwierdzonych podmiotów DXCC. Od 03.10.2020 r. jest członkiem SP-CW-C (nr członkowski 273).

W latach 2002- 2012 aktywnie uczestniczył w sieci ROSA zorganizowanej przez Oddział Terenowy PZK w Olsztynie. W ramach programu „SPFF- SP Flora Fauna” w latach 2009-2014 przeprowadził 17 aktywności. Wspólnie z Markiem SQ5GLB w 2006 r. w ramach programu „Zamki Polskie” był aktywny z zamku w Mrągowie.

Do grona swoich krótkofalarskich przyjaciół zalicza Tadeusza SP4ACG (sk) i Mariana SP4FYE.

Zdobył 330 rożnych dyplomów krótkofalarskich z tego 110 zagranicznych wyczynowych, 50 krajowych wyczynowych, 82 za zawody zagraniczne i 88 krajowych za zawody.

W okresie od maja 1965 r. do listopada 2020 r. przeprowadził 82 500 QSO. Prawie 80% to łączności telegraficzne. Pracuje także na SSB i emisjami cyfrowymi. Ponad 60% to łączności w zawodach, gdyż zawsze aktywnie uczestniczył w wielu zawodach krajowych i międzynarodowych.

Pierwsze miejsca w Polsce zajmował w zawodach: Ukraina DXC 1993 (SO, 3,5 MHz. CW),

RAC Winter Contest 2001 (SO 28 MHz CW), RAC Winter Contest 2002(SO ALL BandHP, CW), RAC Winter Contest 2004 (SO 14 MHz, CW), WW WPX Contest 2004 (Tribander/ Single Element CW) WW WPX Contest 2004 (HP CW). Wielokrotnie zajmował II i III miejsca w międzynarodowych zawodach KF.

Krótkofalarstwo traktuje jako dobrą zabawę - hobby. Lubomira nie interesują współzawodnictwa.

Zainteresowany jest łącznościami ze stacjami DX-owymi i okolicznościowymi.

Ma dwóch synów. Młodszy Michał już w szkole podstawowej interesował się krótkofalarstwem i miał znak nasłuchowy SP0101-OL a w 2010 r. uzyskał zezwolenie ze znakiem SQ4OLC.

Lubomir Polański z tytułu pracy zawodowej odznaczony został: Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym, Srebrnym, Brązowym (2 razy) Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotym, Srebrnym, Brązowym Medalem Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny. Ponadto został wyróżniony przez Wojewodę medalem pamiątkowym za bardzo dobre wyniki w realizacji zadań obronnych Województwa Warmińsko-Mazurskiego oraz Odznaką Honorową Zasłużonym dla Warmii i Mazur.

Za aktywną pracę na rzecz Polskiego Związku Krótkofalowców uchwałą ZG PZK z dnia 11.05.2013 r. wyróżniony został Honorową Odznaką PZK (nr 884).

Za aktywną pracę na rzecz Ligi Obrony Kraju wyróżniony został brązową i srebrną odznaką Zasłużony Działacz LOK.

 

TNX: SP4AVG, SP3CSD

opr. SP3CUG, SP2BZR, SP8GSC