ALOJZY SMAJDOR SP9AJM

Szczegóły: Kategoria: Sylwetki; Opublikowano: poniedziałek, 23, listopad 2020 16:53; Grzegorz Walichnowski; Odsłony: 672

ALOJZY SMAJDOR SP9AJM urodził się 31 maja 1942 r. w Marcinkowicach koło Nowego Sącza. Szkołę podstawową ukończył w 1956 r. w Marcinkowicach. Już w szóstej klasie szkoły podstawowej miał kontakt z radiem. Kolega starszego brata zbudował odbiornik detektorowy. W trójkę montowali antenę i zawiesili ją jednym końcu na wysokim drzewie. Alojzy zainteresował się tematem. Brat wypożyczał książki z dziedziny radiotechniki i elektroniki oraz miesięcznik ”Radioamator”. Alojzy przeczytał wszystko i połknął bakcyla „radioamatorskiego”. Samodzielnie zbudował odbiornik na słuchawki, które po pewnym czasie musiał oddać właścicielowi. Trudności w pozyskaniu własnych skłoniły Alojzego do zbudowania innej konstrukcji na fale średnie i długie ze wzmacniaczem i głośnikiem. Przy okazji pogłębiania wiedzy ze wspomnianego miesięcznika zapoznał się z treścią dotyczącą łączności amatorskich. Do pozyskanego przedwojennego odbiornika radiofonicznego, po jego naprawie, dobudował zakres krótkofalowy.

W międzyczasie miał dostęp do odbiornika „Pionier U 2”, który wyposażony był w zakres 40 m, na którym Alojzy mógł słuchać stacji amatorskich. Wśród stacji polskich na paśmie czynni byli: Cyryl SP1BC, Emil SP2CC, Klemens SP2BE, Stanisław SP2JS, Czesław SP3BO, Edward Musioł SP3GZ, Henryk SP5AH, Antoni SP5AL, Stanisław SP7GV, Antoni SP7LA, Marian SP8AG, Edward SP8CK, Janusz SP9DT oraz Zbyszek SP9EC.
Po wielu nieudanych podejściach uruchomił w swoim odbiorniku pasma 40 i 80 m. W tym czasie nie miał żadnego miernika ani generatora. Wiedzę z dziedziny krótkofalarstwa czerpał z pojedynczych egzemplarzy „Radioamatora” oraz z nasłuchów polskiej czołówki z tych czasów.
Jesienią 1956 r. rozpoczął naukę w Technikum Łączności na wydziale Eksploatacji Pocztowej w Nowym Sączu.
Przypadkowo dostał się na kurs radiooperatorów organizowany przez Radioklub Ligi Przyjaciół Żołnierza w Nowym Sączu. Na pierwszym spotkaniu poznał przedwojennego krótkofalowca Jana Jelonka SP9OS (ex SP1OS).
Stacja Klubowa SP9KCB wyposażona była w demobilową radiostację RBM 1 (AM-CW 1W).
Na tym kursie oprócz wiedzy teoretycznej uczył się nadawania i odbioru telegrafii. Kurs zakończył się egzaminem, w tym z nadawania i odbioru w tempie 60 znaków na minutę.
Wiedza i umiejętności nabyte na kursie były przepustką do pracy na stacji klubowej. Codziennie po zajęciach w szkole zjawiał się w klubie lub w domu Janka SP9OS. Zbudował kolejny odbiornik KF tym razem 1-V-1, który mimo prostoty spełniał oczekiwania Alojzego.
Egzamin, który upoważniał zainteresowanego do otrzymania licencji SWL, zdawał przed komisją OT PZK w Tarnowie w składzie: Marian SP9CS, Tadeusza SP9JA, Andrzeja SP9NH. Po egzaminie otrzymał licencję ze znakiem SP9 7006.
Egzamin na świadectwo uzdolnienia (krótkofalarskie) zdawał dopiero latem 1960 r. w Krakowie. Opóźnienie wynikało wyłącznie z młodego wieku. W tych latach kandydat musiał być pełnoletni. Przewodniczącym Komisji był Janusz SP9DT. Zezwolenie ze znakiem SP9AJM wystawione było z datą 20.02.1961 r. a fizycznie dotarło do rąk młodego adepta w kwietniu 1961 r.
Po zdaniu egzaminu na świadectwo uzdolnienia zapisał się do ZOW PZK w Krakowie i tym samym stał się czlonkiem PZK.
Pierwszą łączność przeprowadził 25.04.1961 r. ze stacją SP9ST z Katowic na CW. Ówczesne zezwolenia pozwalały na pracę w paśmie 3,5 i 7 MHz wyłącznie na CW z mocą doprowadzoną do anody stopnia końcowego 15 W.
Początkowo korzystał z pożyczonej z klubu RBM 1 i jednocześnie budował własny nadajnik na 6L6 a następnie na LS50 zaliczając kolejne kraje z listy DXCC głównie na CW.
Po zdaniu matury, w latach 1961 – 64, rozpoczął naukę w Krakowie w szkole pomaturalnej. Była to Państwowa Szkoła Techniczna Wydział Telewizji Odbiorczej. Pobyt w Krakowie był okazją do częstych kontaktów z wieloma krakowskimi krótkofalowcami m. in. SP9DT, SP9AEP, SP9KJ, SP9ADU, SP9ADV, SP9FR, SP9PP, SP9RF, również z studiującym w Krakowie SP9PT i wieloma innymi.
Spotykali się w klubie SP9KAD gdzie mieścił się Krakowski Oddział PZK.
Po ukończeniu szkoły pracował w usługach RTV w ZURiT oraz MHD. A od roku 1973 do 1999 pracował w pionie Łączności Polskich Kolei Państwowych, gdzie zajmował się głównie instalacją i naprawą radiotelefonów FM. Już pod koniec 1963 r. w Tabeli SPHC zajmował 8 miejsce. W Międzynarodowych Zawodach UJC w 1964 r. organizowanych przez ZOW PZK w Krakowie zajął miejsce 19-te.
W Tabeli DX z dnia 29.03.1964 r. Alojzy miał wykazane 51 potwierdzonych podmiotów.
W latach 1965 - 1966 uruchomił urządzenie na pasmo UKF z GU32 w PA i startował z okolicznych górek w zawodach Polny Dzień pod znakiem SP9AJM/9.
W Polnym Dniu UKF 65 w grupie stacji terenowych zajął 12 miejsce, a rok później miejsce 10-te.
Przez kilkanaście lat był jednym z operatorów odpowiedzialnych w Podhalańskim Radioklubie LOK SP9KCB w Nowym Sączu gdzie wraz z Jankiem SP9OS szkolił młodych operatorów.
Brał udział w zjazdach UKF m. in. w Chorzowie, na Św. Katarzynie oraz na Szrenicy.
Z początkiem roku 1972 po uzyskaniu potwierdzeń ze 101 krajów został członkiem SPDX Clubu
z numerem członkowskim 136 oraz uzyskał dyplom DXCC nr 12665.
Uczestniczył w zjazdach SPDX Klubu min. w Nowej Soli, Chorzowie i Krakowie. Kolejne konstrukcje to nadajnik SSB z PA na QQE06/40 i dalsze zaliczanie krajów. Z początkiem 1975 roku zmienił stałe QTH na Nowy Sącz.
Po powstaniu Zarządu Oddziału Wojewódzkiego PZK w Nowym Sączu w 1976 r. był w jego Zarządzie przez cały jego okres istnienia. Najpierw tylko jako członek zarządu, a następnie QSL Manager. Był delegatem na Krajowy Zjazd PZK w 1985 r. w Warszawie oraz w 1992 r. w Piekarach Śląskich gdzie został wybrany na członka ZG PZK.
Po otrzymaniu przez Nowosądecki ZOW PZK radiotelefonów FM z demobilu brał czynny udział w ich przystosowaniu do pasma 145 MHz i tworzenia sieci UKF FM na terenie byłego województwa nowosądeckiego. Szczególnie z jego pomocy korzystali młodzi nadawcy z licencją 2-giej kategorii, którzy nie mieli jeszcze żadnego doświadczenia konstruktorskiego, a chcieli „wyjść w eter” pod własnym znakiem.
W 2002 roku po przejściu na emeryturę, zachęcony przez Wiesława SP9AOA, zainteresował się emisjami cyfrowymi. Najpierw zdobył pierwszy w życiu komputer, poznał jego obsługę od podstaw, a następnie jego możliwości w pracy krótkofalarskiej. Rozpoczął pracę na falach eteru przy zastosowaniu emisji cyfrowych głównie BPSK i RTTY. Brał udział w konkursach, testach i sprawdzianach ogłaszanych na łamach miesięcznika „Świat Radio”. Zajmował punktowane miejsca, w tym najwyższe.
Praca na emisjach cyfrowych dała łatwiejszą możliwość zdobycia kolejnych podmiotów DXCC, trudnych na CW i SSB. Możliwość pracy telegrafią oraz emisjami cyfrowymi okazała się wręcz zbawienna gdy ze względów zdrowotnych (problemy z głosem) Alojzy musiał odstawić mikrofon na dłuższy czas.
Aktualnie ma zrobionych 301 podmiotów DXCC z czego potwierdzonych 288.
Obecnie jest członkiem OT PZK 12 w Krakowie. Jest członkiem EPC (12569), EPC Polska 104, DMC (04370) i DMC (1315).
Dyplomy to głównie krajowe okolicznościowe oraz za łączności na emisjach cyfrowych elektroniczne wydawane przez EPC i DMC.
W uznaniu zasług na rzecz polskiego krótkofalarstwa ZG PZK nadał Alojzemu w 1992 r Odznakę Honorową PZK nr 337.

TNX: SP9AJM

opr. SP3CUG, SP8TK, SP8GSC