ADAM KOSIARSKI SP5AY (1921-1997)

  • Drukuj

Inż. ADAM KOSIARSKI SP5AY

 

Adam Kosiarski SP5AY urodził się 5 czerwca 1921 r. w Lubartowie w województwie lubelskim.

W 1935 r. ukończył Gimnazjum w Lublinie. W czasie okupacji uczył się i pracował w Instytucie Łączności. Zaraz po wojnie zetknął się z krótkofalarstwem. W czasie studiów był członkiem Radio Klubu Ligi Przyjaciół Żołnierza SP5KAB. Pierwszą licencję i znak SP5AY otrzymał jesienią 1955 r. Od tego czasu intensywnie pracował na falach krótkich od 3,5 do 28 MHz. Po ukończeniu Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwunda w Warszawie w 1947 r. uzyskał tytuł inżyniera elektryka. Już w 1955 r. publikował w Radioamatorze szereg artykułów technicznych. W numerze piątym zamiesił opisy: „Odbiornik Turystyczny”, „W pracowni radiotechnicznej” i „Nadajnik QRP”. Artykuł zatytułowany „Zmodyfikowany nadajnik KF średniej mocy” zamieszczony był w numerze 7. W 1958 r. po reaktywowaniu Polskiego Związku Krótkofalowców był członkiem prezydium ZG PZK.  Kolejny raz wchodził w skład ZG PZK w 1959 i w 1960 r.

 

W latach 1946-1965 był kierownikiem Pracowni Wielkiej Częstotliwości a później laboratorium w Polskim Radio i Telewizji. Adam był współtwórcą Polskiego Radia. Był autorem kilku nowatorskich rozwiązań w działalności PR. Był konstruktorem nadajnika do bezprzewodowej transmisji audycji radiowych. Był także współautorem bezprzewodowego mikrofonu. W latach 60-tych był redaktorem Naczelnym Krótkofalowca Polskiego. W 1966 r. został przewodniczącym Komisji Eterowej Oddziału Wojewódzkiego w Warszawie. W numerze 4/66 Biuletynu Warszawskiego Klubu Krótkofalowców opublikował artykuł „Wzmacniacze liniowe do nadajników SSB” a w biuletynie WKK nr 2/67 opisał wzbudnicę SSB na pasma 3,5 -14 MHz. Był bardzo zaangażowanym propagatorem emisji SSB.  W 1965 r został kierownikiem Zakładu Elektroniki w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie. Publikuje kilkadziesiąt artykułów technicznych w rożnych czasopismach, głównie w „Radioamatorze” oraz w „Biuletynie PZK”. Napisał kilka popularyzatorskich broszur z zakresu radiokomunikacji. W 1972 w informatorze „Krótkofalowca” opracował dwa rozdziały: „Odbiorniki KF” i „Nadajniki KF”. Najbardziej lubił zajmować się konstrukcjami i przyrządami przydatnymi w radiokomunikacji amatorskiej.

W 1975 r.  podjął pracą w Zakładzie Doświadczalnym Ceramiki Elektronicznej, gdzie powierzono mu stanowisko Głównego Elektronika. Na tym stanowisku pracował do 1981 r. Ze względu na stan zdrowia (choroby układu krążenia) w 1982 r. przeszedł na wcześniejszą emeryturę. 

Pod koniec lat siedemdziesiątych uruchomił się na UKF-ie. Był Członkiem Warszawskiego Klubu Krótkofalowców. Wspierał Harcerski Klub Łączności SP5ZCC. Pomagał uruchomić radiostację klubową. Na IX Zjeździe PZK (17.02.1985) został wybrany członkiem ZG PZK.

W numerze 4/85 Krótkofalowca Polskiego opisał budowę transceivera KF na bazie radiotelefonu FMI- 31-36 MHz. W 1986 r. na swoim koncie miała 18 000 łączności z 200 krajami. Wtenczas miał do dyspozycji nadajnik 600W z lampą 813 w stopniu końcowym. Często pracował też na transceiverze QRP na bazie radiotelefonu FM 302. W dniu 3.XI.1986 został członkiem SP OTC (nr 66). Uchwałą Zarządu Głównego PZK otrzymał Honorową Odznakę PZK (nr 231). Z inicjatywy ZG PZK w 1970 r. otrzymał Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”. 

Adam Kosiarski zmarł 14.12.1997 r. 

TNX:AG, SP3CSD

SP3CUG,SP2BZR,SP8DA