KAZIMIERZ Franciszek KWIATKOWSKI SP2JP ex SP1HK (1910 – 1996)
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: środa, 07, lipiec 2021 08:09
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 736
Kazimierz Kwiatkowski SP2JP urodził się 1.04.1910 r w Przechowie powiat Świecie nad Wisłą.Naukę rozpoczął w niemieckiej Szkole Podstawowej, która od czwartej klasy była już szkołą polską. Po ukończeniu szkoły kontynuował naukę w Państwowym Seminarium w Bydgoszczy.
Radioamatorstwem i krótkofalarstwem zaczął interesować się w 1927 r. W tym czasie założył kółko radioamatorów działające przy Seminarium Nauczycielskim. W pracowni fizyki zbudował pierwszy nadajnik na fale średnie na lampie „M5”. Z czasopism „Radioamator i Radiofon Polski” dowiedział się, że w Polsce organizuje się ruch krótkofalarski a w Bydgoszczy powstaje Klub Krótkofalowców. Egzamin maturalny zdał w 1930 r. Po ukończeniu szkoły skierowany został do pracy w Piotrkowie Trybunalskim. Po powrocie z Piotrkowa był bezrobotnym.
W 1932 r. wstąpił w szeregi Polskiego Związku Krótkofalowców. Otrzymał znak nasłuchowy PL915 a następnie PL465. Był członkiem klubu w Bydgoszczy. Prezesem tego klubu był kpt. pilot Józef Mickiewicz SP1AE, a zebrania odbywały się każdy wtorek w lokalu „Gastronom”. Pierwszą licencję ze znakiem SP1HK otrzymał w 1934 r. Była to licencja nr 122 wydana przez Ministerstwo Poczt i Telegrafów. Wybudował pierwszy nadajnik krótkofalowy o mocy 15W.
W owym czasie mieszkał przy ul Orlej 46 m.1 w Bydgoszczy. W 1937 r. Centralne Biuro QSL wykazało Kazimierza na 69 m z liczą 217 wysłanych kart QSL .Aktywnie uczestniczył w pracach Związku Obrony Ziem Zachodnich. Był opiekunem na kolonii w Bydgoszczy i Fordonie dla dzieci Polonii Gdańskiej i Westfalii, Warmii oraz Górnego Śląska. W latach 1937 do 1938 był sekretarzem Bydgoskiego Klubu Krótkofalowców. Wtenczas osobiście poznał Emila SP1CC (po wojnie SP2CC) i Alojzego Serowego SP1ME (po wojnie SP2GMH). Na pasmach czynny był do wybuchu II Wojny Światowej i przeprowadził kilka tysięcy łączności telegraficznych jak i fonicznych. We wrześniu 1939 r. Gestapo pod nieobecność Kazimierza dokonało zniszczenia radiostacji. Kaźmierz przezornie schował lampy i rezonator kwarcowy, które ocalały. Wraz z grupą 250 nauczycieli został internowany na terenie koszar. Pięćdziesięciu nauczycieli wywieziono do parowu w okolicy Fordonu i tam rozstrzelano (później miejsce to nazywano Doliną Śmierci). Pozostali byli bici i przesłuchiwani. W początku listopada 1939 r. zlikwidowano cały obóz. Część internowanych wysłana została do obozów a niektórzy skierowani zostali do robót. Kazimierz zgłosił się do pracy jako elektromonter. Pracował min. w fabryce amunicji DAG w Bydgoszczy – Łęgnowie. Tam z Kazimierzem Jankowskim SP1IF budowali konspiracyjne radioodbiorniki, na których słuchano funkcjonujących rozgłośni, a wiadomości przekazywane były Polakom oraz jeńcom wojennym (francuzom, belgom, holendrom i anglikom). Naprawiał radioodbiorniki mieszkańcom Bydgoszczy. Na bazie sprzętu z Łęgnowa budowali radiostacje i przekazywali je partyzantom w Borach Tucholskich. Kazimierz przekazał min. nową lampę RK39. Od 1945 r. uczestniczył w reaktywowaniu PZK. Pracował społecznie w Radioklubie Ligi Przyjaciół Żołnierza w Bydgoszczy. Po wyzwoleniu podjął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej nr 9 a w 1947 w Szkole Zawodowej nr 4 gdzie uczył elektrotechniki i radiotechniki. Uczył też w Szkole Zawodowej dla pracujących. Oprócz tego wykładał na kursach organizowanych przez Koło Oficerów Rezerwy, Zakład Doskonalenia Zawodowego oraz Młodzieżową Spółdzielnię „Oświata”. W dniu 11.06.1956 r. zdał z wynikiem pozytywnym egzamin na świadectwo uzdolnienia. W skład komisji wchodzili: inż. Zbigniew Sliworocki, Franciszek Grabowski później SP2BG oraz Franciszek Gastecki. W 1957 r. otrzymał licencję ze znakiem SP2JP, która wystawiona była na ul. Gwardii Ludowej 73 w Bydgoszczy (od 1990 r. jest to ponownie ul. ks. Ignacego Skorupki).
W tym samym czasie licencję ze znakiem SP8IT otrzymał bratanek Mieczysław, który mieszkał w Rzeszowie. W 1958 r. w Ośrodku Szkoleniowym Radioklubu LPŻ przy szkole Zawodowej nr 2 w Bydgoszczy założył Szkole Koło Krótkofalowców SP2KCO i był kierownikiem radiostacji klubowej. Aktywnie działał na rzecz LPŻ i PZK. W latach 1973 do 1976 był członkiem i operatorem radiostacji SP2PDI Dzielnicowego Klubu Krótkofalowców PZK w Bydgoszczy. Od lutego 1979 r. został kierownikiem radiostacji klubowej Studenckiego Klubu Krótkofalowców SP2PIK przy Akademii Techniczno – Rolniczej w Bydgoszczy. Na przełomie lat 1977 i 78 przeniesiono klub do nowo oddanego Domu Studenckiego ATR-u DS-1/F przy ulicy Rubinowej 12 (obecnie prof. Sylwestra Kaliskiego). W lutym 1979 zmianie uległa obsada operatorska. Kierownikiem radiostacji został Kazimierz Kwiatkowski SP2JP, operatorami M. Kamieniecki SP2DKM i Marek Wyroślak SP8JWK. Syn Kazimierza - Edward też został krótkofalowcem i otrzymał licencję ze znakiem SP2DFW obecnie SP2JP. Już przed wojną wpłynął na losy bratanka Tadeusza (obecnie SP2DGH). Zainteresował Go radiotechniką jak i krótkofalarstwem. Tadeusz ukończył szkołę zawodową ze specjalnością radiomechanika. Jednak do krótkofalarstwa wrócił dopiero pod koniec lat sześćdziesiątych razem z kuzynem Edwardem.
Dnia 30.10.1959 r. Kazimierz odznaczony został Brązowa Odznaką „Zasłużony działacz LPŻ. W 1970 r. wyróżniony został medalem „Za zasługi dla obronności kraju” a 12.09.1977 r. Złotą odznaką Zasłużony działacz Ligi Obrony Kraju”.
Uchwałą Zarządu Głównego PZK z dnia 15.12.1979 r. otrzymał Odznakę Honorową PZK (nr 95).
Kazimierz Kwiatkowski zmarł 26.01.1996 r. i pochowany został na Cmentarzu Parafialnym MBNP przy ul. J. Kossaka 78 (Pole 6, Rząd D1, Miejsce 14).
TNX: SP2DGH, SP3CSD
SP3CUG, SP2BZR, SP2DFW, SP8TK, SP8DA, SP9LDB