BOGDAN JANKOWSKI SP6ABA (1938 – 2019)
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: środa, 13, październik 2021 10:37
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 440
Bogdan Jankowski SP6ABA urodził się 18.04.1938 r. w Grodnie. Studiował na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Pierwszą licencję otrzymał w 1959 r. wystawioną na adres Wrocław Pl. Grunwaldzki T2- 62. Jedną z jego pasji była wspinaczka wysokogórska i fotografia. Zaczął w 1959 r. na początku w Tatrach a następnie w Alpach. Na przełomie lat 60 i 70 ubiegłego stulecia zmienił adres na ul. Jedności Narodowej 155/44.W 1964 r został instruktorem alpinizmu. Do 2004 r. prowadził zarówno latem jak i zimą szkolenia w dla młodzieży w Centralnym Ośrodku Szkoleniowym PZA. Mimo dużego zaangażowania w sprawy związane z pierwszą pasą sporadycznie uczestniczył w zawodach krótkofalarskich.
Od 1974 do 1980 r. był prezesem Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu, W latach 1977 do 1992 był członkiem ZG PZA a od roku 1995 przez trzy lata był V-ce Prezesem Polskiego Związku Alpinizmu. Wraz z kolegami w 1969 r. w Pamiro - Ałaju zdobył pięć dziewiczych szczytów a w tym Straż (5207 m) i Minteke (5484 m) oraz Pik Skalisty (5621 m). W 1970 r. w Pamirze zaliczył szczyt Pik Lenina (7134 m). W 1973 r. ukazała się książka pt. „Ostatni atak na Kunyang Chhish”, w której był autorem jednej z relacji. Był też autorem wielu artykułów w miesięczniku „Taternik”. Był też doskonałym dokumentalistą. Nie rozstawał się zarówno z magnetofonem jak i aparatem fotograficznym. Stworzył na bazie swoich fotografii i nagrań magnetofonowych wystawę „Himalaje, Karakorum”. Był pomysłodawcą, założycielem (1979 r.) i opiekunem profesjonalnej sieci łączności radiowej PZA w Tatrach. Był uczestnikiem legendarnego pierwszego zimowego wejścia na Mont Everest na przełomie 1979/80 r.
Krótkofalarstwo pomogło mu w założeniu w 1980 r zespołu łączności radiowej PZA. Przez 32 lata kierował tym zespołem. Organizował i osobiście prowadził łączność lokalną i dalekosiężną na wyprawach narodowych w Himalaje i Karakorum głównie w okresach zimowych. Sprawna łączność zabezpieczała w dużej mierze bezpieczeństwo alpinistów. Z tego tytułu miał ogromny wkład w dokumentowanie relacji z osiągniętych szczytów, z sytuacji dramatycznych a w tym z górskich pogrzebów. Podczas stanu wojennego brał udział w likwidacji podsłuchów stosowanych przez SB oraz konstruowaniu odbiorników do nasłuchu radiowego.
W 1977 r. uzyskał od władz pakistańskich licencję amatorską i znak AP2BJ. Była to pierwsza licencja wydana cudzoziemcowi od czasu uzyskania suwerenności przez Pakistan w 1947 r. Pod znakiem AP9BJ nadawał podczas zimowej wyprawy na K2 w 1977/1978 r. Pod tym znakiem nadawał również podczas dwóch kolejnych wypraw zimowych (1996/1997 i 1997/1998) na szczyt Nanga Parbat w Pakistanie.
Za wybitne zasługi otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1985), dwukrotnie złoty medal za „Wybitne Osiągnięcia Sportowe” (1971 i 1980), nagrodę „Fair Play” (1999) przyznaną przez Polski Komitet Olimpijski. Zarząd Główny Polskiego Związku Krótkofalowców nadał w 2012 r. Bogdanowi Odznakę Honorową PZK nr 835. ZG PZA nadał wyróżnił Go tytułem ”Honorowego Członka PZA”. Ostatnim jego miejscem zamieszkania był Wrocław ul. Damrota 39/12.
Bogdan Jankowski zmarł w dniu 20.05.2019 r. Pochowany został na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu w dniu 24.05.2019 r. W jego ostatniej drodze uczestniczyło kilkuset przyjaciół a w tym weterani ruchu krótkofalarskiego Wrocławia: Andrzej SP6AEG, Hubert SP6RT, Janek SP6AAT.
TNX: SP9LDB, Redakcji miesięcznika ” Tatry”
OPR. SP3CUG, SP2BZR, SP6AEG