MIECZYSŁAW MARTEWICZ SP2CO (1921 – 2015)

• 

Szczegóły

Kategoria: Sylwetki

Opublikowano: środa, 13, październik 2021 10:43

Grzegorz Walichnowski

Odsłony: 417

 

Mieczysław Martewicz SP2CO urodził się 4.06.1921 r. w Grudziądzu. Przed wojną posiadał znak nasłuchowy SPL 894Z przydzielony przez GK Związku Harcerstwa Polskiego. W 1937 r. założył Harcerski Ośrodek Łączności (Krótkofalowców) w Wejherowie, który powstał przy 7 Pomorskiej Drużynie ZHP „Błękitna Siódemka”. Drużyna ta działała przy Państwowym Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego. Ośrodek w 1938 r. miał przydzielony znak nasłuchowy SPL 1026. Również w 1937 r. zorganizował zastęp krótkofalowców przy 117 Pomorskiej Drużynie ZHP. Gdy był w liceum spotkał się z Konstantym Parzychem SP1CA, który był wykładowcą w tej szkole. Mieczysław i inni koledzy, za zgodą Konstantego, nawiązywali łączności pod znakiem SP1CA. Mieczysław zbudował dla HOK nadajnik na lampie 828, którą zakupili rodzice uczniów. Duża aktywność zauważona została przez Główną Kwaterę ZHP w wyniku czego mianowany został komendantem Harcerskiego Ośrodka Krótkofalowców. Działalność Mieczysława zauważona została nie tylko przez władze ZHP ale nieco później przez Gestapo. Znalazł się na liście proskrypcyjnej. 

 

W 1937r. wspólnie z Emilem SP1CC (po wojnie SP2CC) i Józefem SP1JJ (po wojnie SP2SJ) był założycielem Morskiego Klubu Krótkofalowców z siedzibą w Gdyni. Terenem działalności klubu zostały objęte ówczesne powiaty: morski, kartuski, kościerski, tczewski, chojnicki i starogardzki. Statut klubu został zatwierdzony przez Wojewódzki Urząd Pomorski w Toruniu, który wówczas obejmował swym zasięgiem w/w tereny. Ponadto mając zgodę ZG PZK klub od stycznia 1938 r. rozpoczął bardzo aktywną działalność popularyzatorską, nadając m.in. coniedzielne komunikaty radiowe o godzinie 9.00 rano w paśmie 42,5 m. Członkami klubu byli przeważnie zawodowi radiotelegrafiści ze statków morskich i przybrzeżnej służby stałej. Ponadto władze zarówno administracyjne jak i wojskowe odniosły się z pełnym poparciem i uznaniem do sprawy utworzenia M.K.K. co znacznie ułatwiło pracę organizatorom. Należy zaznaczyć, że już we wrześniu 1938 r. klub liczył 47 członków, w tym 19 posiadających licencje nadawcze. Członkami klubu były tez dwa Harcerskie Ośrodki Krótkofalarskie to jest w Wejherowie SPL 1026 i Gdyni SPL 1027. Ponadto należy nadmienić, że wówczas każdy posiadacz zezwolenia wydanego przez MPiT musiał dodatkowo posiadać osobiste zezwolenie powiatowych władz administracyjnych  na nadawanie w pasie przygranicznym. Od pierwszych dni września walczył na Kępie Oksywskiej pod komendą płk. Dąbka. Po wojnie próbował reaktywować HOK, ale jego działania zakończyły się niepowodzeniem. Sanacyjny aktywista ZHP nie został zauważony i usunięty z organizacji harcerskiej.

Jogo żoną była Zyta SP2BO, która urodziła się 29.11.1923 r. a licencję posiadała od kwietnia 1954 r. Już w 1955 r.  zdobyła 1 miejsce w II krajowych Zawodach QRP organizowanych przez Wojewódzki Klubu Łączności LPŻ w Krakowie. Wtenczas Zyta i Mieczysław dysponowali nadajnikiem (VFO-PA) na lampach 6AG7, 6SK7, 6K7, 6V6) i odbiornikiem superheterodynowym na 5 lampach oraz anteną LW 40 m. Mieczysław zezwolenie ze znakiem SP2CO otrzymał w 1955 r. i wystawione było na Gdańsk - Wrzeszcz ul. W. Żeleńskiego 32 (wg Wykazu Polskich Radiostacji Amatorskich z 1957 r.) W spisie stacji „CQ SP” autorstwa Zbyszka SP9LDB z 1995 r. podany jest adres zainstalowania Gdańsk ul. Władysława Żeleńskiego 32. Pracował w Zakładach Elektronicznych UNIMOR na stanowisku konstruktora. Był zapalonym wędkarzem oraz fotografem. Miał własna ciemnię. Miał córkę i syna oraz dwoje wnuczków. W dniu 3.08.2014 r. zaginął i był poszukiwany przez Fundację ITAKA - Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych.

Mieczysław zmarł 20.02.2015 r. w wieku 93 lat i pochowany został na Cmentarzu Centralnym Srebrzysko w Gdańsku Wrzeszczu (Rejon V, Nr kwatery KW X, Rząd 3, Nr grobu 19). W tym samym miejscu pochowana została Zyta, która zmarła 29.01.1990 r. (Nr grobu 19/18).

 

TNX: p. Dorkis Martek- córka SP2CO