SŁAWOMIR JÓZEF DELIMATA SP7FGP (1948 – 2022)
- Szczegóły
- Kategoria: Sylwetki
- Opublikowano: środa, 23, marzec 2022 05:46
- Grzegorz Walichnowski
- Odsłony: 401
Sławomir Delimata SP7FGP urodził się 29.04.1948 r. w Tarnobrzegu. Do szkoły podstawowej uczęszczał w latach 1955 – 1962. Z radioamatorstwem spotkał się za pośrednictwem pisma „Horyzonty Techniki dla Dzieci”. Szczególnie zainteresował się cyklem „Radio klocki”. Podczas odwiedzin rodziny otrzymał radioodbiornik wyposażony w detektor kryształkowy „Detefon”. Po zakupie anteny i uziemienia uruchomił swój pierwszy kącik radiowy. Naukę kontynuował w Technikum Chemicznym w Chorzowie. Podczas wakacji trafił do Radio Klubu LOK SP8KAQ w Tarnobrzegu, gdzie nabył odbiornik bateryjny „Juhas”. Po wakacjach odbiornik pojechał ze Sławkiem do Chorzowa, gdzie w wolnych chwilach na nim słuchał krótkofalowców emisją AM w paśmie 40 m.
Szkołę średnią ukończył w 1967 r. uzyskując tytuł technika chemika. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w przedsiębiorstwie Kopalnie i Zakłady Przetwórcze Siarki „Siarkopol” w Tarnobrzegu.
Za pierwszą wypłatę kupił radioodbiornik „Sylwia”, na którym usłyszał Lucjana SP8BMF z Tarnobrzega. Ten w czasie łączności podawał swój adres, pod który bardzo szybko trafił Sławek. Tam spotkał się już krótkofalarstwem na wysokim poziomie a odniesione wrażenia towarzyszyły mu do ostatnich dni życia. Wstąpił do klubu LOK SP8KAQ. W 1967 r. wstąpił do Polskiego Związku Krótkofalowców i otrzymał licencję nasłuchową ze znakiem SP8-8501. Działalność nasłuchową rozpoczął na odbiorniku US-P. Urządzenie to produkowane było min. w Polsce w latach 60-tych dla potrzeb wojska. Odbiornik ten współpracował z RSB, RSB-F i RAF.
W 1968 r. powołany został do odbycia Zasadniczej Służby Wojskowej. Na początku trafił do szkółki specjalistów wojskowych (JW nr 3432) w Nowym Dworze a następnie jako radiotelegrafista do JW nr. 5650 w Warszawie. Tam mógł słuchać nie tylko stacji wojskowych ale także krótkofalowców. Często słuchał stacji klubowej SP8KAQ gdzie operatorką od czasu do czasu była dziewczyna o imieniu Maria, a jej głos zapadł Sławkowi w pamięci. Gdy jechał na przepustki za każdym razem odwiedzał klub z nadzieją, że pozna właścicielkę sympatycznego głosu. Niestety w tym czasie ten cel nie został spełniony. Służbę zakończył w 1970 r. w stopniu starszego szeregowego.
Po powrocie do domu zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia i wystąpił o zezwolenie. Na licencję czekał długo, bo cały rok. Nabył odbiornik KWM, który wyprodukowany został w 1950 r. i przy pomocy Władka SP8FGB budował nadajnik CW/AM z lampą 807 w stopniu końcowym. Był gotowy do pracy w pasmach 80 do 15 m z mocą 50 W. W tym czasie poznał Józefa SP8CDO, który był kierownikiem klubu, Witka SP8FT, Mariana SP8LT, Jurka SP8AFS i Witka SP8BNG. Licencje ze znakiem SP7FGP uzyskał 20.10.1971 r. i wystawiona była na adres Tarnobrzeg Nadole 66. Pierwszą łączność pod własnym znakiem nawiązał w dniu 2.12.1971 r. z Lucjanem SP8BMF. Często odwiedzał prężnie działający klub MPiK – „Ruch” w Tarnobrzegu. Tam spotkał długo poszukiwaną operatorkę SP8KAQ. Działania Sławka zakończyły się małżeństwem z Marią, która później otrzymała znak SQ7FGP (16.07.1995).
Rodzina otrzymała większe mieszkanie z wiszącą anteną G5RV po Stanisławie SP8GEJ, który przeprowadził się na większe. W 1970 r. zbudował transceiver CW/SSB wg SP5WW. W lach osiemdziesiątych zbudował kolejny transceiver tranzystorowo - lampowy również autorstwa SP5WW. Kolejno miał do dyspozycji transceiver FT-101Z. Przez kolejne 10 lat pracował na ICOM-735 a następnie ICOM IC-746 i IC-718. W latach 90-tych prowadził Harcerski Klub Łączności SP7 ZBR. Bardzo długo używał anteny kierunkowej autorstwa VK2 ABQ. Używał też zmodernizowanej anteny W3DZZ, która pozwoliła również na pracę w paśmie 160 m. Informacja o działalności Sławka zamieszona była w tygodniku „Siarka” z dnia 13.07.1984 r.
Był członkiem SP CW C, EPC-SP (nr 159), Był aktywny na pasmach KF jak i UKF. Pracował na CW jak i na fonii. Był aktywny również przy zastosowaniu trybów cyfrowych jak RTTY, PSK i FT8. W dniu 9.10.2009 r. zmarła żona Sławka. Ostatnie lata pracował w firmie Tarbonus w Tarnobrzegu. Na emeryturę przeszedł w 2013 r.
Z okazji 50-lecia pracy na pasmach amatorskich czynny był pod okolicznościowym znakiem HF50FGP a w 73 urodziny pracował pod znakiem SN73FGP. W ostatnim okresie miał do dyspozycji anteny Inverted V na pasma 80,60,40,30 m oraz GAP DX-VI 40,20, 17, 12 i 10 m. Na UKF-ie pracował na antenie Diamond F-23.
Do grona przyjaciół krótkofalowców zaliczał SP7ALH, SP7BMF, SP7FGB, SP7GHD, SP7GJJ, SP7RJU, SP7QJI, SP7WOJ SQ8ECJ, SQ8IW. Krótkofalarstwem zainteresowała się również teściowa Sławka - otrzymała znak SQ7FZT oraz Marcin SQ7ECO (od 12.12.1995), później - SQ8FGP. Przez krótki okres licencje mieli też syn Radek SP7VLD (od 21.03.1991) oraz córka Agnieszka SQ7FZD (od 19.05.!997).
Za działalność na rzecz polskiego krótkofalarstwa ZG PZK uchwałą z dnia 14.04.2012 r. nadał Sławkowi Odznakę Honorową PZK (nr 853).
Sławomir Delimata zmarł 7.02.2022 r. i pochowany został na cmentarzu komunalnym w Tarnobrzegu na Sobowie (Sektor J, Aleja X).
TNX: SQ8FGP
SP3CUG, SP2BZR, SP8TK