INŻ. PŁK. ZYGMUNT KARAFFA - KRAEUTERKRAFT SP1KK(1892-1964) II PREZES PZK

Zygmunt Karaffa - Kraeuterkratf urodził się15.04.1892 r. w Warszawie. Był z pochodzenia i wyznania Karaimem. W miejscowości Troki niedaleko Wilna, gdzie do dziś mieszka społeczność Karaimów znajduje się  tablica ,w języku polskim, informująca o tej grupie etnicznej osiadłej na terenie Polski w XIV wieku.

Był uczniem gimnazjum  im. M. Kreczmera w Warszawie. Po ukończeniu gimnazjum  studiował na Instytucie Elektrotechnicznym we Francji. Dyplom inżyniera elektrotechnika uzyskał w 1915 r.Kolejne dwa lata był nauczycielem matematyki i fizyki w gimnazjum w Łodzi.

Z chwilą odzyskania niepodległości w 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Szybko awansował i został zastępcą Szefa Łączności Dowództwa Korpusu w Łodzi. W 1920 r. awansowany był do stopnia majora. W 1923 r.  skierowany został  na studia do Wyższej Szkoły Elektrotechniki w Paryżu.(Ecole Superieure d,Electicite) Studia ukończył w 1925 r z tytułem inżyniera radioelektryka. Wchodził w skład komisji  wojskowej I Ogólnopolskiej  Wystawy Radiowej, która miała miejsce w 1926 r. Był członkiem Związku Polskich Inżynierów RP. W 1935 r. został członkiem Rady Głównej Naczelnej Organizacji Inżynierów RP. Po powrocie do Polski  skierowany został do Centralnych Zakładów Wojsk Łączności przy Ministerstwie Spraw Wojskowych. Był członkiem Zjednoczenia organizacji Radioamatorskich, które powstało w 1929 r. W latach 1929-1934 r. jako ppłk. Dowodził Pułkiem Radiotelegraficznym w Warszawie. Do wojny mieszkał w Warszawie przy ul. Rozbrat 32.

Czytaj więcej: INŻ. PŁK. ZYGMUNT KARAFFA - KRAEUTERKRAFT SP1KK(1892-1964) II PREZES PZK

CYRYL ZALEWSKI SP1BC(1907-1988)

Cyryl zalewski  urodził się w dniu 16.07.1909 r. W Tucholi na Pomorzu. W 1915 r. rodzina państwa Zalewskich zamieszkała we wsi Gostyczyń w powiecie tucholskim, gdzie Cyryl przez cztery lata uczęszczał do niemieckiej szkoły powszechnej a w rodzinnym domu uczył się języka polskiego i historii. W latach 1919-22 uczęszczał do gimnazjum matematyczno-przyrodniczego w Grudziądzu i Bydgoszczy. Duże koszty utrzymania w ośrodkach miejskich były przyczyną powrotu Cyryla  do domu we wsi Mała Kolonia, gdzie jego ojciec otrzymał 12 hektarowe gospodarstwo. Przez trzy lata pozostawał w domu. W 1925 r. rozpoczął naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Tucholi.

W okresie nauki w Gimnazjum jak i w Seminarium wykazywał bardzo duże  zainteresowanie radiotechniką. Ojciec finansował zakup literatury fachowej zarówno niemieckiej jak i mało dostępnej w języku polskim. Nauczyciele z Seminarium udostępnili Cyrylowi  w Bursie pomieszczenie w którym mógł zajmować się budową odbiorników radiowych i innych urządzeń.

Czytaj więcej: CYRYL ZALEWSKI SP1BC(1907-1988)

JAN KLEWENHAGEN SP3AK (1908-1972)

Jan Klewenhagen urodził się w dniu 7.03.1908 r. w Kościanie. Mieszkał tam do 1918 r a następnie wraz z rodzicami przeprowadził się do Poznania. Krótkofalarstwem zainteresował się na przełomie 1926 i 27 r. Miał też drugą wielka pasje a mianowicie pływanie z uwzględnieniem piłki wodnej.

Uczestniczył w zajęciach klubu Legia Poznań i uzyskiwał dobre wyniki. W czasie gdy mieszkał na ul. Przemysłowa 40 uzyskał znak nasłuchowy PL 104. Pierwszy znak SP3KM datuje się na kwiecień 1929 r. a mieszkał wtenczas z rodzicami pod adresem Generała Chłapowskiego 7. W 12 numerze Krótkofalowca Polskiego z 1931 r. zawarta jest w sprawozdaniu Centralnego Biuro QSL a Jan znalazł się na 54 pozycji , która wskazuje, że wysłał w 1931 r.  84 karty. W pierwszej połowie 1933 r. unieważnione zostały licencje nasłuchowe „PL” i zastąpiono SPL. W związku z powyższym używał znaku SPL 104. Zajmuje II m. w zawodach krótkofalowych organizowanych przez PKK w dniach 1.09 d0 31.12.1933r.  i otrzymał w nagrodę lampę 075/1000.Jan wysłał wtenczas największą liczbę kart QSL. (2108) a nagrodą był min. prenumerata roczna”Krótkofalowca Polskiego”

Czytaj więcej: JAN KLEWENHAGEN SP3AK (1908-1972)

Prof. ppłk JANUSZ LEON GROSZKOWSKI ( 1898-1984) I PREZES PZK

Prof. ppłk JANUSZ LEON GROSZKOWSKI ( 1898-1984)  I PREZES PZK

 

Janusz Groszkowski urodził się 21.II.1898 r. w Warszawie. Pochodził ze szlacheckiego rodu  na Ziemi Łęczyckiej. Już w latach młodzieńczych miał swoje laboratorium, w którym przeprowadzał  doświadczenia z dziedziny fizyki a bardziej precyzyjne  elektrotechniki i radiotechniki. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczał do Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców  miasta Warszawy. Maturę uzyskał w 1915 r. a następnie rozpoczął studia na wydziale Budowy Maszyn i Elektrotechniki  Politechniki Warszawskiej. W kołach zainteresowań i samokształcenia studentów zajmował się radiotelegrafią i radiofonią oraz prądami wielkiej częstotliwości. Już w 1917 r. w czasopiśmie Koła Mechaników opublikował swój artykuł „Radiograficzne badania metali”. W tym samym roku został asystentem  w laboratorium Prądów Szybkozmiennych. Równolegle ze studiami uczestniczył w zajęciach w tajnej podchorążówce z zakresu  łączności. Kolejną praca jaką opublikował w 1918 r. zatytułowana była „Projekt Kierowania na odległość za pomocą fal elektromagnetycznych”. Następnym  opracowaniem była publikacja pod tytułem”  „Zasady telegrafii iskrowej”. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego brał udział walkach granicznych w Galicji Wschodniej. Uczestniczył w kursie Oficerów Wojsk Radiotelegraficznych w Warszawie. Został oficerem Wojska Polskiego. W 1919 r. przeniesiony został do Obozu Wyszkolenia Oficerów Wojsk Łączności w Zegrzu. Wykładał na  kursach wojskowych. Studia  kończył na Wydziale Elektrotechnicznym  Politechniki Warszawskiej. Był zastępcą dowódcy Batalionu Radiotechnicznego w Warszawie, który przegotowywał specjalistów dla jednostek radiotelegraficznych. Dyplom inżyniera (jeden z trzech pierwszych wydziale) uzyskał w 1919 r.

Czytaj więcej: Prof. ppłk JANUSZ LEON GROSZKOWSKI ( 1898-1984) I PREZES PZK

ANDRZEJ WŁODARCZYK SP1JX ( 1939-2008)

Andrzej Włodarczyk urodził się 20.02.1939 r. w Łodzi. Szkołę podstawową ukończył w 1952 r. Jeszcze przed jej ukończeniem interesował się radiotechniką i historia ruchu krótkofalarskiego w Polsce. Zaraz po ukończeniu szkoły został uczestnikiem kursu krótkofalarskiego  organizowanego przez LPŻ w Łodzi i zdał egzamin  a we wrześniu 1953 r otrzymał licencję nasłuchowa i znak SP7 011. Aktywnie uczestniczył w zajęciach  klubu LPŻ , który miał siedzibę na ulicy Piotrkowskiej 125.

Tam spotykał się z Romanem Iżykowskim SP7HX ex  SP1LP, Janem Zimowskim  SP7LW), Zdzisławem Bieńkowskim  SP7LB), Adamem Dziergowskim SP7001 później SP5ZM, Janem Zelcerem- SP7 022 później  SP7AZ, Andrzejem Rymaszewskim SP7UAJ później SP7SH, Kazimierzem Matuszewskim SP7CM, Bronisławem Radczakiem SP7CN, Aleeksandrem Makiedońskim SP7DE później SP6DE, Pawłem Galczakiem SP7 013, później SP7EE, Jerzym Pająkiem SP7O37 później SP7EX, Tadeuszem Gralem SP7002 później SP7FP, Teodorem Zródelnym SP7GI, Stanisławem Workiewiczem SP7GV, Sławomirem Braunem SP7036 później SP7HB, Kamilem Ettingerem SP7008 później SP7HE, 

Czytaj więcej: ANDRZEJ WŁODARCZYK SP1JX ( 1939-2008)

INŻ. WOJCIECH MORACZEWSKI SP7ZX (1934-2012)

Wojciech Moraczewski rodził się 3.12.1934 r. w Warszawie. Kolejno mieszkał w Wilnie aż do czasu wejścia wojsk sowieckich w 1939 r. Wraz z rodzicami przedostał się do Chełma Lubelskiego gdzie przebywali do 1943 r. Rodzina ponownie wraca do Warszawy. Po upadku Powstania Warszawskiego wraz z matką i siostra zostaje wywieziony do Niemiec. Po zakończeniu wojny wracają do Polski i mieszkają kolejno w Krakowie, Warszawie, Łodzi i ponownie w Warszawie.

W stolicy kończy szkołę średnią a następnie kontynuuje naukę w Wyższej Uczelni Technicznej.

Krótkofalarstwem zainteresował się podczas Festiwalu Młodzieży i Studentów, który odbywał się w 1955 r. w Warszawie. W 1956 uczestniczy w Kursie organizowanym przez Ligę Przyjaciół Żołnierza i zdaje egzamin na świadectwo uzdolnienie.

Pierwsze zezwolenie ze znakiem SP5ZX otrzymuje w 1956 r. Po reaktywacji Polskiego Związku Krótkofalowców przez rok czasu aktywnie działa w  Zarządzie Głównym. Był współorganizatorem  

„Krótkofalowca Polskiego” i współredaktorem pierwszych numerów KP. Członkiem PZK był od 11.08.1957 r. Jako delegat uczestniczył  w I Zjedzie Krajowym PZK w dniu 13.10.1957 r.

Czytaj więcej: INŻ. WOJCIECH MORACZEWSKI SP7ZX (1934-2012)

STEFAN WALTER SP3SL

Stefan Walter SP3SL urodził się 28.03.1938 r w Poznaniu. Szkołę Podstawową ukończył w 1952 r. w Poznaniu. Od młodych lat zainteresowany był lotnictwem. W szkole podstawowej utworzył koło lotnicze. Uczestniczył w wycieczce na lotnisko Kobylnica. Jednak  entuzjazm szybka został wygaszony. W czasie badań specjalistycznych badań lekarskich dowiedział, że nie może być w przyszłości pilotem szybowcowym bo jest  2 cm niższy niż przewiduje norma. Wtenczas swoje zainteresowania przerzucił na radio. Jego pierwszą konstrukcją był odbiornik kryształkowy a anteną były sprężyny od łóżka. Zainteresowania wskazały typ szkoły. W latach 1952-1954 uczęszczał do Zasadniczej Szkoły Łączności w Poznaniu przy ulicy Kościuszki 77. Po ukończeniu szkoły zatrudnił się  w Urzędzie Telekomunikacyjnym, która zajmowała się radiofonizacją a Stefan zakładał głośniki na końcówkach linii przewodowej. „Kołchoźniki” bo tak nazywane były głośniki pozwalały na odbiór I-ego programu Polskiego Radia. 

Czytaj więcej: STEFAN WALTER SP3SL