WOJCIECH KŁOSOK SP9PT
- Szczegóły
- Odsłony: 2798
Wojciech Kłosok SP9PT urodził się 17.04.1942 roku w Radlinie koło Rybnika.
Pierwszy raz z krótkofalarstwem spotkał się w 1958 r. Uczęszczał wtenczas do drugiej klasy Technikum Geodezyjnego w Opolu. Na terenie szkoły rozpoczął działalność harcerska radiostacja SP6KAZ. Tam właśnie Wojtek pod nadzorem Daniela SP6GD przeprowadził pierwszą w swoim życiu łączność przy użyciu AM.
Szybko uzyskał licencje nasłuchowa znak SP6 6012. Zbudował wówczas swoje pierwsze urządzenie krótkofalarskie a był nim odbiornik O-V-1, na którym wieczorami w internacie prowadził nasłuchy. Lecz nie AM a CW było jego głównym zainteresowaniem. Dzięki Bogusławowi SP6TQ (SK) i Jurkowi SP6UK (SK) szybko przyswoił sobie alfabet Morrse`a. Był bardzo aktywnym operatorem stacji klubowej. Jako 16 -latek często prowadził łączności z znanymi krótkofalowcami: SP2CC, SP2BE, SP7LA i SP9EC. Brał udział w zawodach krótkofalarskich. Niestety wiek nie pozwalał mu na otrzymanie indywidualnej licencji nadawcy. W czasie wolnym od nauki wracał do domu w Radlinie i zawsze odwiedzał mieszkającego w pobliżu Edwarda SP9EK, który go z radością przyjmował i przekazywał kolejne tajniki krótkofalarstwa. W marcu 1958 r. wspólnie z Jerzym SP5WW w ramach 48 godzinnej akcji krótkofalarskiej sprowadzili z Jugosławii niedostępne w Polsce lekarstwo dla ciężko chorego dziecka. Egzamin na licencje zdał w wieku 16 lat. Kierownik stacji SP6KAZ wiedział już, że ma do czynienie z wyjątkowym kandydatem na krótkofalowca i podjął też wspólnie z wpływowymi krótkofalowcami z Warszawy działania w Ministerstwie Łączności.
RYSZARD GIRULSKI SP5QQ ( 1926-2008)
- Szczegóły
- Odsłony: 2174
Ryszard Girulski SP5QQ urodził się 19 października 1926 r. w Brześciu nad Bugiem. W1952 r. ukończył wydział elektryczny w Katedrze Telekomunikacji Politechniki Warszawskiej. Podjął prace w Instytucie Łączności w Warszawie i Miedzeszynie, a następnie w Instytucie Badan Jądrowych w Świerku i Warszawie, gdzie pracował również Jerzy SP5LP, znany w eterze jako „Leniwy Papcio”. Był autorem i współautorem szeregu książek z zakresu radiotechniki i elektroniki. Został członkiem Warszawskiego Klubu Krótkofalowców, a w roku 1960 otrzymał licencje o znaku wywoławczym SP5QQ . W roku 1963 ukazała się Jego autorstwa, 400 stronicowa książka „Amatorskie Urządzenia Krótkofalowe - i ich obsługa”. Była to dawno oczekiwana książka przez odradzający się szeroki ruch krótkofalarski w Polsce. Która w sposób przystępny omawiała zasady konstrukcji urządzeń nadawczo-odbiorczych i urządzeń kontrolno-pomiarowych oraz podstawowe zasady prowadzenia korespondencji radiowej. Mimo dużego, wówczas, zaangażowania się w pracy zawodowej znajdował czas na działalność społeczną w klubie. Był również członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego PZK, oraz w roku 1965 delegatem na V Zjazd Krajowy PZK, gdzie wybrany został do składu ZG. Zostając przewodniczącym powołanej komisji wydawniczej, która miała za cel min. opracowanie rozszerzonego i bardziej dostępnego Biuletynu Krótkofalarskiego.
TADEUSZ WYSOCKI SP3PF (1902-1978)
- Szczegóły
- Odsłony: 1740
Tadeusz Wysocki prawdopodobnie urodził się w Kościanie w 1902 r. Pierwszy znak jaki używał to SP3PF wydany przez klub na adres Kościański. Licencję SP1JF wydaną przez MPiT otrzymał pod koniec 1935 r, ze wskazaniem na adres Św. Czesława 3/14 w Poznaniu. Latem 1936 r. ukończył budowę stacji klubowej Poznańskiego Klubu Krótkofalowców. Dwa nadajniki CW 150 W i Foniczny 50 W. Był wtenczas kierownikiem odpowiedzialnym stacji i prowadzi bibliotekę klubową (wrzesień 1936r.) Z jego inicjatywy powstała sekcja UKF PKK. Pracował na 10,3m, 10,7, 10,3 m i 5 m.
W dniach 4-8 .11.1936 r. odbyła się w Poznaniu wystawa Sztuka-Kwiaty-Wnetrze. W ramach tej wystawy PKK zorganizował dział krótkofalarski, cieszący się dużym zainteresowaniem zwiedzających. Tam Tadeusz SP1JF demonstrował stacje zainstalowane na rowerze.
W dniu 23 .01.1937r. Odbyło się Walne Zebranie członków PKK. Na sekretarza klubu wybrany został Tadeusz SP1JF. W wynikach stacji SP biorących udział w IV Zawodach Międzynarodowych PZK 1937 (Obecnie SPDX Contest) SP1JE figuruje na 36 miejscu w klasyfikacji stacji SP.
Zmarł 4.02.1978 r. i prawdopodobnie pochowany jest na cmentarzu w Poznaniu.
JERZY I. CHMIELEWSKI, SP5LP, „Leniwy Papcio”
- Szczegóły
- Odsłony: 2583
Jerzy Chmielewski urodził się w Warszawie 22 kwietnia 1930 roku (jest zatem młodszy dokładnie o dwa miesiące od PZK). Pierwszy kontakt Jurka z radiem to rodzinny odbiornik kryształkowy „Detefon”, a następnie odbiornik lampowy z prawdziwego zdarzenia, który został potem skonfiskowany przez okupanta wkrótce po upadku Warszawy. Przeglądając ogromne zbiory książek ojca znalazł przedwojenny kalendarzyk, w którym jeden z rozdziałów był poświęcony radioamatorstwu. Były w nim opisane zasady prowadzenia łączności na falach krótkich oraz podane informacje na temat alfabetu Morse’a i podstawowych kodów Q. W tym momencie został - jak sam twierdzi - „nieuleczalnie zarażony bakcylem krótkofalarstwa”. Po zakończeniu wojny zbudował odbiornik kryształkowy i powiesił antenę, aby można było odbierać audycje Polskiego Radia z nadajnika w Raszynie.
EMIL JURKIEWICZ SP2CC (1891-1980)
- Szczegóły
- Odsłony: 2495
Emil Jurkiewicz urodził się 15.07.1891 r. w Gródku Jagielońskim niedaleko Lwowa.
Ukończył realne gimnazjum we Lwowie. Został przydzielony do formacji wojsk łączności, gdzie zainteresował się łącznością radiową. Dowództwo widząc jego zainteresowanie wysłało Emila na szkolenie w tym zakresie, które procentowało w udoskonalaniu posiadanego sprzętu i uzyskaniu oraz sprawniejszej radiotelegraficznej łączności.
W jednym z „Radjo- Amatorów” wydawanych przez braci Odyńców przeczytał o lwowskich krótkofalowcach. Szybko został członkiem LKK z numerem 26 na pierwszej liście.
Doświadczenie i zasługi przyczyniły się do uzyskania pracy w łączności również po odzyskaniu niepodległości. W 1918 r powołało go na stanowisko kierownika technicznego radiostacji na poznańskiej cytadeli. Radiostacja ta jako pierwsza stacja wojskowa, w odrodzonej Polsce, przekazana została Ministerstwu Poczt i Telegrafów a Emil został pracownikiem tego resortu. W 1922 r. skierowany został do budowy radiostacji w Grudziądzu a po jej wybudowaniu został jej kierownikiem.
WIESŁAW WYSOCKI SP2DX (1932-2014)
- Szczegóły
- Odsłony: 2112
Wiesław Wysocki urodził się 12.07.1932r. w Poznaniu ?. Mieszkał wraz z rodziną przy ulicy ul. Czesława 3m 14 w Poznaniu Poznań. Wiesław w czasie wojny pomagał ojcu w przygotowywaniach chassis do konspiracyjnych odbiorników radiowych budowanych przez ojca dla „podziemia”. Lata 1940-1945 spędził w okupowanym Poznaniu. Po wojnie zajmował się rozbieraniem radiostacji niemieckich. Uczył się języka angielskiego. Pierwszy odbiornik(O-V-1) na lampach RV12P2000 zbudował w 1946 r. W 1948 r. uruchomił niemiecką radiostację czołgową o mocy około 20W. Antena czołgowa zasilana drutem zainstalowana była na kominie. Przydzielił sobie znak SP8XA. Członkiem PZK jest był od 1948 r. Mimo obowiązującego rozkazu wojennego dowódcy frontu o zakazie posiadania i używania odbiorników radiowych 16-to letni Wiesław zaczął prace w pasmie 27-28 MHz pod nielegalnym znakiem SP8XA. Pierwszą łączność nawiązał na telegrafii z CN8BK. W tym czasie uczestniczył w zawodach ARRL DX C i wysłał dzienniki do organizatora. Miał QSL managera, którym Był Bob Shaffer W3JKO. Bob drukował i wysyłał karty do korespondentów Wiesława. Jednak zaniechał pracy w eterze w związku z uaktywnienie się Urzędu bezpieczeństwa. Był aktywnym operatorem pierwszej powojennej w kraju stacji klubowej SP5ZPZ oddziału poznańskiego PZK.
Ppłk. inż ROMAN ŁAGODZIŃSKI SP3YE (1940-2016)
- Szczegóły
- Odsłony: 2324
Roman Łagodziński urodził się 23.10.1940 r. w Poznaniu. Już w szkole podstawowej zbudował pierwszy odbiornik radiowy. Nie było wtenczas diody półprzewodnikowej a więc w rachubę wchodził kryształek i to w wykonaniu Romka. Na takim sprzęcie mógł odbierać dwie stacje radiofoniczne: Warszawę na falach długich i PR Poznań na falach średnich. Miał też do dyspozycji radioodbiornik „Telefunken” na którym słuchał dziwnych rozmów-jak się później okazało to były głównie kółeczka krótkofalowców poznańskich. Wtenczas miał okazję słuchać charakterystycznego wywołania ogólnego Emila „… tu SP2CC z naszego kochanego Wybrzeża” i najsilniejszej w tym czasie stacji Klemensa SP2BE.
W połowie lat 50-tych napisał list do Alfreda Jankowskiego SP3PJ, który zaprosił go do udziału w spotkaniach klubu, (oddziału PZK),który mieścił się na ulicy Świętosławskiej w Poznaniu. Tam prawie co tydzień miał okazje przebywać w gronie krótkofalarskiej elity Wielkopolski -takich krótkofalowców jak Jan Sroczyński SP3PS, Zdzisław Kachlicki SP3PK, Edward Musioł SP3GZ, Alfred SP3PJ, znany aktor poznański Zenon Burzyński SP3MQ oraz jego nauczyciel i wprowadzający w tajniki krótkofalarstwa Jan Klewenhagen SP3AK.
Czytaj więcej: Ppłk. inż ROMAN ŁAGODZIŃSKI SP3YE (1940-2016)