Bogdan Tadeusz Karolczak SP2AO

Bogdan Tadeusz Karolczak SP2AO urodził się  28 maja 1911 roku w Poznaniu. Szkołę średnią rozpoczął  w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu ( razem z Jerzym Preyssem- później Jerzy Waldorf) a następnie przeniesiony został do Gimnazjum im. św. Jana Kantego (obecnie Liceum Kasprzaka) w Poznaniu. W tej szkole istniał radio klub do którego należał młody Tadziu. Zaczynał wraz z innymi kolegami od nasłuchów stacji z Paryża a później z Warszawy. Na zajęciach z robót ręcznych  robił odbiorniki kryształkowe.
Tadeusz opisuje w swoich wspomnieniach, że cewkę nawijali na wałku drewnianym i dostrajali suwakiem bo kondensatory były zbyt drogie. W 1928 roku nawiązał kontakt z Polskim Klubem Radio Nadawców Poznań, który we wrześniu  przydzielił mu znak TPKS. Z dniem 1 stycznia 1929 roku weszły w życie nowe znaki i Tadeusz otrzymał znak SP3KS. Od tego roku notowany jest w RAC. Jego poznańskie QTH to ul. Ratajczaka 11a.

Sprzęt jaki używali krótkofalowcy to reakcyjny stopień detekcji plus stopień małej częstotliwości. Z wyjściem na słuchawki. Lampy były żarzone z akumulatora a napięcie anodowe podane wprost z sieci miejskiej prądu stałego poprzez dzielnik i filtr. Nadajnik to jednostopniowy generator samowzbudny. Najciekawsze jednak było kluczowanie. Kluczem telegraficznym przerywano napięcie anodowe.
W 1930 roku nasz bohater wraz z czterema innymi nadawcami zostali delegatami PKRN-Poznań na krajowy na zjazd krajowy. Zjazd odbywał się w Warszawie  w dniach 22-24 lutego 1930r.
W tym samym roku zostaje Zastępcą Sekretarza Zachodnio Polskiego Okręgu PZK w Poznaniu.
Był też członkiem Lwowskiego Klubu Krótkofalowców (nr czł. 12) oraz Śląskiego Klubu  Krótkofalowców w Katowicach ( 08.1937 do 08 1939) i Krakowskiego Klubu Krótkofalowców w Krakowie.
Pod koniec 1933 roku Tadeusz Karolczak  mieszka w Żorach przy ulicy Szeptyckiego 13 i otrzymuje zezwolenie z Ministerstwa Łączności - znak SP1FO.( KP nr 1/1934)Pod tym samym adresem mieszka brat Tadeusza Bronisław i ma znak SP1AW. Jego drugim QTH było Graz(prawdopodobnie w Austrii). Przed wojną studiował na Wydziale Elelktryczno-Mechanicznym czeskiej Pradze. W czasie studiów korzystając ze sprzętu czeskich kolegów aktywnie pracował na pasmach. Po wybuchu wojny został internowany a następnie umieszczony w obozie  Gaismannshof  w pobliżu Norymbergii. Kolejnym miejscem  był Stalag w Moosburgu na terenie Bawarii.
Znajomość języków francuskiego i niemieckiego była powodem do mianowania go tłumaczem obozowym. W 1942 roku  uzyskał zgodę na zamieszkanie w Opocznie i pracę w elektrowni.
Tam też został zaprzysiężony jako żołnierz NOW. Jako krótkofalowiec w konspiracji  naprawiał i instalował radiostacje amerykańskie pochodzące z zrzutów.
Po wojnie zamieszkał w Gdańsku. Pracę zaczął od warsztatu napraw firmy Philips. Zajmował się uruchamianiem Politechniki Gdańskiej. Był tam asystentem w Katedrze Radiotechniki.
Był Prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. W  latach 1950-53 pracował  w Katedrze
Fizyki AM w Gdańsku. W roku 1955 wrócił na Politechnikę gdzie pracował do 1963rr.
Pełnił tam obowiązki Dziekana  Wydziału Łączności. Był opiekunem Koła Naukowego Studentów (SP2PZH.W 1963 r objął stanowisko Z-cy dyrektora  ds. technicznych Ośrodka TV i R w Gdańsku.
 Następnie pełnił funkcje z-cy Dyrektora Rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku. W tym czasie był autorem felietonów o krótkofalarstwie. Na emeryturę odszedł w 1978roku.
Pierwsze zezwolenie po wojnie otrzymał  16 kwietnia 1961 r.(nr 830/61) Był to znak SP2AOI.
Tadeusz mieszkał w Gdańsku-Wrzeszczu przy ulicy Chrzanowskiego 78. Przy okazji wymiany licencji w 1964 r dostał kolejny już ostatni znak SP2AO. (Pod tym samym adresem) Wchodził w skład Komisji Egzaminacyjnej PZK. W latach 1964-1976 był Prezesem ZOW PZK w Gdańsku. Później pełnił funkcję Przewodniczącego Oddziałowej Komisji Rewizyjnej. Od 1965-85roku wchodził w skład ZG PZK. W czasie jednej kadencji zasiadał w Prezydiom ZG.
Przy ZOW PZK w Gdańsku  powstał bardzo aktywny klub OTC pod przewodnictwem SP2AO. W  całej Polsce rosło zainteresowanie jego działalnością aż na posiedzeniu ZG PZK w dniu 15 lutego 1985 roku został uznany jako klub specjalistyczny PZK pod nazwą SP OTC. Tadeusz przewodził klubowi do 1993 roku. Po 18 letnim prezesowaniu w OTC Tadeuszowi nadano tytuł Honorowego Prezesa Klubu.
Od 1988 roku jest też Honorowym Członkiem Ślaskiego Oddziału PZK w Katowicach.
W latach 1985 do 1990 był przewodniczącym Głównego Sądu Koleżeńskiego. Po zakończeniu kadencji napisał „Z prawdziwą ulgą zakończyłem działalność przewodniczącego Sądu Koleżeńskiego i przekazałem w siedzibie ZG PZK opasłe teczki z aktami spaw za okres kadencji 1985-90. Akta te pozostaną dowodem pieniactwa i kłótliwości niektórych członków, którzy uważając swoje racje za jedynie słuszne, nie bacząc na opinię kolejnych organów PZK, kierowali dodatkowo skargi i zażalenia do sądów, do ministerstw, do prokuratur różnych szczebli, do Najwyższego Sądu Administracyjnego do do Państwowej Inspekcji Radiowej a nawet do KC byłej PZPR. I pomyśleć, że nazywają nas ludźmi dobrej woli”
I jeszcze jeden cytat z wypowiedzi Tadeusza z lat 90-tych „Uczestnicząc w ostatnim Zjeździe Krajowym PZK (1990) w 60 rocznicę tamtego zjazdu doznałem pewnego uczucia niesmaku, spowodowanego niewłaściwym -delikatnie mówiąc- zachowaniem niektórych delegatów. Kiedyś obowiązywało bezwzględne posłuszeństwo demokratycznie wybranemu przewodniczącemu obrad, tymczasem na ostatnim zjeździe niektórzy delegaci zabierali głos nie tylko bez udzielania go ale nawet pomimo odebrania głosu przez przewodniczącego, przekrzykując przemawiających i przerywając ich wypowiedzi, co było nie do pomyślenia przed wojną i nie zdarza się również na współcześnie odbywających się zjazdach za granicą. Zatraciliśmy niestety poczucie subordynacji i elementarne zasady  obcowania w zorganizowanej społeczności. Fałszywe jest mniemanie, że demokracja oznacza, iż wszystko jest dozwolone”.
W czasie gdy byłem prezesem PZK musiałem się mocno tłumaczyć Tadeuszowi za wydawanie przez PAR zezwoleń  podstawowych innych jak z prefiksem SP i SQ. Na  szczęście większość tych zezwoleń po naszej interwencji została wycofana.
Przeglądając dokumentację związaną z działalnością SP2AO znalazłem list Zarządu OTC podpisanego przez   SP2AO i SP2CX z dnia 14.06.1992, skierowany do mnie jako prezesa PZK, z którego przedstawiam cytat.”Cieszymy się, że obrady nadzwyczajnego zjazdu delegatów przebiegały w rzeczowej atmosferze i mamy nadzieję, że wkrótce Statut PZK  zostanie ostatecznie zatwierdzony przez odpowiednie władze”. Niestety Tadziu ja i moi następcy zawiedliśmy ale mam nadzieję, że w roku dwudziestej rocznicy Twej śmierci będzie wiadomo już coś więcej.
W czasie Krajowego Zjazdu PZK w Koninie w 1996 roku Tadeuszowi nadana została godność Honorowego Członka PZK. W tym samym roku Zarząd Główny PZK nadał Tadeuszowi Złotą Honorową Odznakę PZK (Nr1/Z).
Przez lata aktywnie pracował na wyższych pasmach przy zastosowaniu jego ulubionej emisji jaką była telegrafia.
Członkowie klubu OTC spotykali się z Tadeuszem w każdą niedzielę rano na QRG 3.695 MHz oraz na zjazdach klubowych. Tadeusz Karolczak zmarł 8 sierpnia 1996 roku.
Za pomoc w przygotowaniu życiorysu serdecznie dziękuję Kol. SP2IW, SP2AYC, SP3CSD (OTC), SP5CCC, SP9LDB i SP8TK. Liczę na materiały uzupełniające.

Ryszard SP3CUG