TADEUSZ PIOTROWSKI SP5AUB

• 

Szczegóły

Kategoria: Sylwetki

Opublikowano: piątek, 10, czerwiec 2022 05:31

Grzegorz Walichnowski

Odsłony: 453

Tadeusz Piotrowski SP5AUB urodził się 1.02.1947 r. w Warszawie. W 1954 r. rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 2 w Warszawie. Po ukończeniu 4 klas naukę kontynuował w Szkole Podstawowej nr 203 również w Warszawie. Jest absolwentem 27 Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Inspiracją do zainteresowania się krótkofalarstwem był film pt. „Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli”.

W 1963 r. uczestniczył w kursie krótkofalarskim organizowanym przez Ligę Obrony Kraju w Radio Klubie SP5KIO na  warszawskiej Woli. Egzamin na świadectwo uzdolnieni kat. I zdawał przed komisją PZK w składzie, której byli min. Wacław Lukaszewicz SP5WL oraz Stanisław Bawej SP5BM. Razem z Tadeuszem egzamin zdawali też Tomasz Rogowski (później SP5AUC), Jacek Porayski (później SP5AUY), Andrzej Żelażnicki (później SP5BAK).

 

Wstąpił do Klubu SP5KAB i jest jego członkiem do dnia dzisiejszego. Wtenczas spotkał Antoniego SP5ZA,Wojtka SP5GM, Andrzeja SP5ATO, Zygmunta SP5AYY. W klubie spotkał też Stanisława Tymińskiego VE3MBL, który był kandydatem na urząd Prezydenta RP.

Do Polskiego Związku Krótkofalowców wstąpił w 1964 r. i otrzymał legitymację z numerem 44. Licencję pierwszej kategorii ze znakiem SP5AUB z ograniczeniem pasm i mocy do 15 W otrzymał 11.10.1963 r. a wystawiona była na adres Warszawa ul. Mokotowska 51/53. Pierwszą łączność przeprowadził na AM-ie z Jankiem SP5AWW w grudniu 1963 r. Miał wtenczas do dyspozycji popularną w tym czasie radiostację demobilową RBM-1 i antenę Long Wire 80 m.

Po krótkim czasie 1 wat z RBM-ki nie spełniał oczekiwań Tadeusza. Zbudował nadajnik z modulacją anodową w stopniu mocy z lampą G807, która była wyprodukowana 1939 r. i sprawna stoi na półce do dnia dzisiejszego. Kolejnym odbiornikiem była Lambda II.

Po zdaniu matury w 1965 r. został studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej, którą ukończył w 1970 r. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę zawodową, która związana była aż do emerytury z branżą naftową.  W ramach studium wojskowego uzyskał stopień porucznika rezerwy. Pracował na budowach krajowych i zagranicznych. 

W 1971 r. uczestniczył w akcji, która wykazała przydatność krótkofalarstwa nie tylko jako atrakcyjnego hobby. Na paśmie usłyszał apel ze stacji Klubu Krótkofalowców PZK SP2PAT z Szubina w poszukiwaniu trudnego do zdobycia leku dla ciężko chorego. W błyskawicznym tempie uzyskał receptę i w pobliskiej aptece leków zagranicznych ją zrealizował. Dzięki mamie Tadeusza lek trafił za pośrednictwem kierownika pociągu do Szubina i w rezultacie do chorego.

Inny ciekawy przypadek to nawiązanie kontaktu radiowego z krótkofalowcem Wielkiej Brytami, który przebywał z misją wojskową w powojennej zburzonej Warszawie. W czasie łączności Anglik opowiadał, jakie wrażenie wywarł na nim ogrom zniszczeń, co udokumentował na fotografiach. Tadeusz otrzymał odbitki tych zdjęć a w drodze rewanżu przesłał swojemu korespondentowi fotografie tych samych miejsc po odbudowie stolicy.

Innym przykładem przydatności krótkofalarstwa to kontakt z krótkofalowcem członkiem organizacji „Memoriał” z Riazania zwany mostem krótkofalarskim, który przyczynił się do zidentyfikowania grobów żołnierzy Armii Krajowej a w tym komendanta obwodu lubelskiego płk Kazimierza Tumidajskiego, którzy zginęli w pobliskim obozie NKWD.

Tadeusz biorący udział w tych działaniach w znaczący sposób przyspieszył przekazywanie informacji do ośrodka „Karta”, co doprowadziło do ekshumacji w 1991 r. Płk Tumidajski został pośmiertnie w 1994 r. awansowany do rangi gen. brygady. Kolega- krótkofalowiec, który uczestniczył w tej akcji odwiedził Polskę w towarzystwie potomka zesłańca syberyjskiego, powstańca z 1863 r. Obaj byli gośćmi na wystawie w Muzeum Niepodległości.

Tadeusz wskazuje, że przez krótkofalarstwo nawiązywane są w interesujących okolicznościach znajomości, które w wielu przypadkach przeradzają się w przyjaźń. 

Często  wraz z rodziną wybierał się na letni wypoczynek do do miejscowości  Nowica  położonej w gminie Uście Gorlickie i uruchamiał stację pod znakiem SP9AUB/9. Natomiast w  miejscowości Oderne wypoczywał z radiem  Adam SP8TJK.

Po nawiązaniu łączności okazało się, że ich QTH przedzielone są górką -Wierchu a odległość  pomiędzy nimi wynosi 300 m.

Tadeusz w ostatnim zdaniu tej historycznej łączności powiedział” to ubieram gumowce i idę do Ciebie”. W taki sposób jak pisze Adam poznał niezwykle sympatycznego i empatycznego gościa o znaku SP5AUB. Mijają lata a obaj koledzy spotykają w rożnych okolicznościach oraz składają sobie życzenia świąteczne i imieninowe.

Zajmował się różnymi konstrukcjami krótkofalarskimi. Jednak aktywną DX-ową działalność na pasmach rozpoczął po nabyciu transceivera fabrycznego FT-101ZD i anteny A3 zainstalowanej na 10-cio piętrowym budynku przy pomocy, którego uzyskał łączności z 300- ma podmiotami DXCC.

Członkiem SPDXC z numerem 529 został w dniu 23.03.1993 r. Przeprowadził ponad 50 tysięcy łączności- głównie DX-owych. Jego ulubioną emisją jest SSB. Posługuje się językami angielskim, rosyjskim i trochę włoskim. Ma potwierdzonych 340 podmiotów DXCC, ok. 1000 wysp z programu IOTA i 66 dyplomów Jest posiadaczem dyplomu Honor Roll w kat. MIXED oraz PHONE z 26.05.2004 r. W zawodach startuje symbolicznie, choć zdobył czołowe miejsce w zawodach kalifornijskich na podsumowanie, których otrzymał zaproszenie.

Wysoko sobie ceni dyplom „Ziemia Święta” wydawanego przez krótkofalowców Izraelskich za zaliczenie 223 kwadratów Izraela. Na potrzeby programu dyplomowego kraj ten został podzielny na kwadraty o boku 10 km a jeden z krótkofalowców postanowił odwiedzić je i nadawać z samochodu. Tu nasuwa się działanie Marka SQ5GLB, który praktycznie w każdy weekend pracuje z innego powiatu czy z zamku. Był delegatem na Zjazd Krajowy PZK oraz Zjazd Oddziałowy PZK.

Do grona najbliższych przyjaciół zalicza Janusza SP5BR, Janusza SP5TZC Adama SP8TJK, oraz nieżyjących Andrzeja SP5CJX, Mietka SP5DZE oraz Tadeusza SP5BWO.Aktualnie posiada transceiver FT-950 oraz antenę QQ i GP na pasma od 7 MHz wzwyż.

Drugim hobby Tadeusza jest szeroko pojęta turystyka. Z tytułu pracy zawodowej otrzymał srebrny Krzyż Zasługi. 

 

TNX: SP5AUB, SP8TJK

 

                                                                                    SP3CUG, SP2BZR, SP8TK,