Prof. ROMAN JAN IŻYKOWSKI SP7HX (ex SP1LP)

Prof. ROMAN JAN IŻYKOWSKI SP7HX (ex SP1LP)

Roman Iżykowski urodził się 25.09.1912 r w Łodzi. W 1932 r. rozpoczął studia w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej Dobkiewczowej. Nauki gry na skrzypcach pobierał w klasie Alfreda Wiłkomirskiego a teorie muzyki kompozycji u Feliksa Wróbla i Grażyny Bacewicz. Jednocześnie w systemie eksternistycznym studiował w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Pierwszy etap studiów zakończył jednocześnie w 1935 r. Od 1934 r. pracował jako nauczyciel śpiewu i muzyki w Gimnazjum im. ks. Ignacego Skorupki w Łodzi. W 1935 r. został członkiem Łódzkiego Klubu Radio Nadawców otrzymując znak nasłuchowy  SPL170. Włączył się bardzo aktywnie w działalność organizacyjną klubu .

Czego wynikiem był wybór Romana na sekretarza klubu podczas Walnego Zgromadzenia Ł.K.R.N. w dniu 22 marca 1936r. W sierpniu 1936 r. otrzymał licencję ze znakiem SP1LP, która była wystawiona na adres Łódź ul. Zagajnikowa 51 m 5.  W sprawozdaniu Polskiego Biura QSL za 1937 r. wykazany był na 14 m. z liczba aż . 606 kart. Był też recenzentem „Kuriera Polskiego” i „Muzyki Polskiej”.Wiosną 1940 r. wraz z rodzina wysiedlony został do Sandomierza. Tam prowadził nauczanie na tajnych kompletach. W latach 1942-44 w ramach tajnego nauczania studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagielońskim u prof. Zdzisława Jachmwckiego.

Pracę magisterska obronił w 1947 r. Po zakończeniu wojny wrócił do łodzi i uczestniczył  w organizowaniu Filharmonii. Współtworzył też Związek Zawodowy Muzyków. Od wiosny 1945 roku rozpoczął pracę w Filharmonii Łódzkiej  jako I skrzypek. W grudniu 1945 r. została dyrektorem administracyjnym i kierownikiem artystycznym. W latach 1949- 1954  był dyrektorem naczelnym Filharmonii. Od 1945-1949 r. był przewodniczącym Zarządu Okręgowego Związku Zawodowego Muzyków w Łodzi. W tym samym czasie był wiceprezesem Zarządu Głównego tego ZZM. Od 1947 do 1993 r.  prowadził wykłady w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi. Po wojnie ,wspólnie z innymi przedwojennym krótkofalowcami, był inicjatorem wznowienia działalności PZK. Oraz jednym z 10 założycieli Stowarzyszenia p.n. Polski Związek Krótkofalowców wpisanego  do Rejestru Stowarzyszeń i Związków pod nr. 176 z datą 31 marca 1947r. Na walnym Zjeździe Delegatów PZK w dniu 1 lutego 1948r. wszedł w skład Zarządu Głównego PZK . Był też inicjatorem utworzenia oddziału łódzkiego PZK , jednego z pierwszych w powojennej Polsce. Postępujący  w początkach lat 50 pęd do centralizacji doprowadził do wchłonięcia PZK przez LPŻ. Z chwila pojawienia się, w połowie lat 50-tych,  możliwości reaktywowania działalności PZK  wszedł w skład Komitetu Organizacyjnego. Na Zjeździe 23 czerwca 1957r. został wybrany do składu  Zarządu Głównego PZK. Jednocześnie podjął się reaktywacji Oddziału Łódzkiego PZK jak i  Łódzkiego Klubu Krótkofalowców Licencję ze znakiem SP7HX otrzymał  wiosną 1957. Był współorganizatorem SPDX Klubu a w  dniu 3.06.1959 r. został członkiem Tymczasowego Zarządu SPDX Klubu .  Był tez prezesem SPDXC w latach 1959-1962 . Za prace związaną z powołaniem SPDX Klubu otrzymał specjalny dyplom ZG PZK. Był honorowym członkiem Willamett Valley DX Club. Należał tez do  prestiżowego klubu miłośników CW – A1A. Podczas Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu PZK odbywającego się  26.06.1960 r wybrany został na przewodniczącego Głównej Komisji Rewizyjnej. W zawodach Przyjaźni (Polska-ZSSR) rozegranych w dniu 14.02.1960 r. zdobył 8 m. Rok później w zawodach towarzyskich KF zajął 3 m. Kolejne „Zawody Przyjaźni SP-U 61 „ dały 4m zarówno w kat. CW i Fone. Zwody SAC 1961 zakończył na 1m w grupie stacji SP, a w PACC Contest 1961 3m. W SP. W zestawieniu DX z dnia 15.03.1962 r.  CW/Fone (208 podmiotów) oraz Fone (169 podmiotów )  SP7HX zajmował  pierwsze miejsca. Maraton Międzynarodowy UJC organizowany przez krótkofalowców krakowskich w daniach 1.05.-30.09. 1964 r. dały Romanowi miejsce na drugim stopniu podium. Był wyjątkowo aktywnym DX-manem. Już  31.05.1963 r  zajmował 2 m. i miał potwierdzonych 223 podmioty. Na foni był na 1 m i miał potwierdzonych 174 podmioty DXCC. Był pierwszym w kraju , po wojnie, który otrzymał dyplom DXCC/Phone/ W czasie VI Zjazdu PZK w 1969 r został członkiem Głównego Sądu Koleżeńskiego. Był współorganizatorem zjazdu polskich old timers’ów , który się odbył 27 listopada 1966r. w Warszawie. Za OT  uznano wszystkich tych nadawców , którzy przed wojną posiadali znaki wywoławcze. Na dzień zjazdu żyło, jeszcze 57 takich krótkofalowców. W latach 1960-1978 pełnił funkcje dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki i Dyrygentury. Stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał na wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ w 1970 r.  Na dzień 3.12.1963 r w SPDX Maratonie zajmował 1 m. W CQ WARLD WIDE DX Contest 1965 r w paśmie 21 MHz w grupie stacji polskich zajął 2 m. Na Zjeździe SPDXC w 1962 r wybrany został na funkcje Prezesa i pełnił ja do 1971 r. Na wykazie  SPDX Maratonu z połowy 1970 r. zajmował 1m. W klasyfikacji wszystkie pasma. Na poszczególnych pasmach wyniki przedstawiały się następująco: 3,5 MHz-3 m, 7MHz-2m, 14MHz-2m, 21MHz-1m i 28 MHz 2 miejsce. W połowie roku 1970 we współzawodnictwie SPDX  wykazany jest na 1m. We współzawodnictwie  SPHC wg stanu na dzień 14.10.1971 r. wykazany był na 4 m. z 122 dyplomami.  Na początku 1973 r we współzawodnictwie DX zajmował 1m z zaliczonymi 289 podmiotami. Był człowiekiem wyjątkowo pogodnym, dowcipnym umiejącym opowiadać kawały i robić dowcipy. Do jego obowiązków rodzinnych należało odbieranie bielizny z pralni miejskiej. Zamiast jednak stać w długiej kolejce wolał w tym czasie spotkać się z kolegami w klubie. Gdy w klubie zjawił się krótkofalowiec -milicjant  na służbie Roman zapytał czy ma przy sobie kajdanki. Po uzyskani interesującej go odpowiedzi dał się skuć i poprosił o podwiezienie radiowozem pod pralnie. Pod  eskortą milicjanta odebrał pranie bez kolejki a przy okazji odwieziony został do domu. Był człowiekiem wyjątkowo życzliwym i uczynnym. Zawsze pomagał mniej doświadczonym. W jego działalności kompozytorskiej do ważniejszej zaliczają się: Sonata na skrzypce i fortepian (1936), Mała suita na smyczki,harfę, czelestę i kotły(1936), Kwartet smyczkowy nr 1 (1942), Pod ziemią (1943) Koncert skrzypcowy (1951), Polonez (1952) i Kwartet smyczkowy nr 2 ( 1953).Z tytułu pracy zawodowej i społecznej na rzecz regionu łódzkiego odznaczony został min.:Krzyżem Walecznych (1946) Złotym Krzyżem Zasługi(1958) Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia(1967), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1975), Krzyżem Armii Krajowej (1998).Z inicjatywy Z G  PZK  otrzymał brązowy medal „Za zasługi dla Obronności Kraju” (1968) oraz Srebrny Medal  w 1970 r. W uznaniu wielkich zasług dla krótkofalarstwa Polskiego Roman  SP7HX znalazł się pierwszej grupie krótkofalowców wyróżnionych przez Zarząd Główny PZK Odznaka PZK, którą z nr 2 otrzymał w 1973 r. Roman Iżykowski zmarł 5.07.1999 r  i pochowany został na Cmentarzu Komunalnym Doły w Łodzi (Kwatera XXXVIII- Rząd -6, Grób 7.

TNX SP6AED, SP9EWM,                                                 opr. SP3CUG, SP8TK