WIKTOR SZYDŁO SP6BFL

  • Drukuj

WIKTOR SZYDŁO SP6BFL urodził się 20.05.1931 r. w miejscowości Frauendorf (obecnie Wróblin koło Opola). Do niemieckiej szkoły powszechnej uczęszczał do grudnia 1944 r. Naukę kontynuował już w polskiej szkole. Wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego (1.04.1945- 28.06.1946), gdzie jego drużynowy uczył dzieci alfabetu Morse’a, ale za pomocą chorągiewek.  Od młodzieńczych lat interesował się elektrycznością i radiem. Po ukończeniu szkoły podstawowejzamierzał kształcić się w zawodzie elektryka. Niestety śmiertelny wypadek spowodowany porażeniem przez prąd elektryczny, który miał miejsce w okolicy, uświadomił matce Wiktora duże zagrożenie i nie pozwoliła na realizacje zamiarów syna.

W 1948 r. został uczniem w warsztacie samochodowym i jednocześnie dwa dni w tygodniu uczęszczał do szkoły zawodowej na kierunku ślusarz - mechanik w Opolu. Naukę przerwała śmierć właściciela warsztatu.(31.01.1950).           

 

Wiktorem zaopiekowali się przyjaciele zmarłego i jeden z nich prowadzący firmę elektryczną zatrudnił Wiktora jako pomocnika elektryka. W okresie 16.01. do 27.06.1951 r. uczestniczył w kursie, a następnie zdał egzamin czeladniczy w zawodzie elektromonter.

Od listopada 1954 do listopada 1956 odbywał Zasadniczą Służbę Wojskową w jednostce w Głogowie nad Odrą. W 1955 r. zawarł związek małżeński i od tego momentu wraz z żoną zamieszkuje w domu siostry swojej matki w Wróblinie przy ulicy Rzeczna 26.

Pierwszą pracę podjął w 1950 r. w Spółdzielczym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Opolu jako elektromonter. Firma przekształciła się w Opolskie Przedsiębiorstwo Budowlane, kolejno w Opolskie Zjednoczone Przedsiębiorstwo Budowlane, a następnie w Opolskie Przedsiębiorstwo Przemysłu Budowlanego nr 1. Od 1.09.1964 r. został członkiem klubu krótkofalarskiego „Oskar” przy Zarządzie Oddziału Wojewódzkiego Polskiego Związku Krótkofalowców i jednocześnie członkiem PZK. Wkrótce otrzymał licencję nasłuchową ze znakiem SP6-6086. Własne konstrukcje odbiorników oraz sprzęt demobilowy typu RBM-1 czy 10RT-26E i jego wyjątkowo duża aktywność jako nasłuchowca pozwoliła mu na opanowanieamatorskiej i zasad obsługi radiostacji korespondecji amatorskiej miedzy krótkofalowcami.

W dniu 10.11.1964 r. zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia przed komisją egzaminacyjna PZK w Opolu w składzie: przewodniczący Zbigniew Dubaj SP6UI, członkowie: Andrzej Komuszyński SP6JU, Jerzy Ledwig SP6UK, Henryk Żółtański SP6ALA, Jerzy Sobański SP6ATP.

Licencję kat. pierwszej i znak SP6BFL wydaną przez Ministerstwo Łączności otrzymał w dniu 3.06.1965 r. numer zezwolenia 1080/65 ważne do 30.06.1968 r.

Pierwszą łączność przeprowadził w dniu 25.12.1966 r. w paśmie 3,5 MHz z Jerzym SP6UK zDobrzenia Wielkiego,do której dołączył Paweł SP6BHT z Brzegu oraz Jerzy SP6BFM zGłogówka. Wówczas pracował na własnoręcznie wykonanym nadajniku na jednej lampie EL 36 i antenie typu Delta.

W 1967 r. przeszedł do Piastowskiego Klubu Krótkofalowców SP6PAZ przy Wojewódzkim Domu Kultury w Opolu i nadal jest jego członkiem. W dniu 28.06.1968 r. otrzymał kolejne zezwolenie (nr 1080/68) z mocą 50 W.

W 1969 r. zmienił zakład pracy i przez dwa lata pracował w Przedsiębiorstwie Transportowym Handlu Wewnętrznego. Praca ta wymagała codziennych wyjazdów do podległych placówek publicznymi środkami komunikacji. W 1972 r. ponownie zmienił pracę i zatrudnił się w Opolskim Przedsiębiorstwie Przemysłu Budowlanego wOpolu.

Zezwolenie na pracę mocą 250 W otrzymał 19.09.1984 r.

W 1991 r. roku przechodzi zawał serca. Po okresie leczenia komisja lekarska odrzuciła możliwość dalszego zatrudnienia w zawodzie elektromontera i przechodzi na rentę. W 1996 r. został emerytem.

Zna bardzo dobrze język niemiecki. Z inicjatywy Wiktora oraz Jerzego Kurka SP6FTR nawiązana została współpraca krótkofalowców z klubu SP6PAZ z krótkofalowcami z klubu DL0RU z Mulheim w Niemczech.

Jurek SP6FTR i jego szwagier nawiązali w 1985 r. kontakt z Urzędem Miasta w Opolu i Magistratem w Mulheim w wyniku czego doszło do podpisania umowy partnerskiej pomiędzy tymi miastami również przy udziale Wiktora SP6BFL.

W 1990. r. niemieccy koledzy przyjechali do Polski z przemiennikiem i zainstalowali go na górze Św. Anny, a precyzyjniej w miejscowości Wysoka – Stacja Linii Radiowych - SLR. Przemiennik SR6F uruchomiony został w dniu 18 maja i służył krótkofalowcom z okręgów SP6 i SP9 przez trzy lata.

Wiktor aktualnie pracuje na transceiverze FT-897D z własnoręcznie wykonanym wzmacniaczem mocy na czterech lampach GU 50 i antenie dipol. Przez 55 lat jego radiostacja zainstalowana jest w rodzinnym domu w Wróblinie przy ul. Rzecznej 26 obecnie Gawędy 39.

Wiktor nie zwraca większej uwagi na liczbę przeprowadzonych łączności czy zaliczonych podmiotów DXCC. Największą przyjemność sprawia mu przyjacielskie nawiązywanie kontaktów.

Z sympatią wspomina łączność przeprowadzoną z stacją z USA w języku niemieckim.

Na wywołanie ogólne w języku niemieckim Wiktorowi odpowiedział Amerykanin, który nie znał zbyt dobrze niemieckiego. Po chwili trudnej łączności Wiktor usłyszał w słuchawkach piękną polszczyznę. Okazało się, że to żona amerykańskiego korespondenta, który poznał ją w czasie odbywania służby wojskowej na terenie RFN.

Dużo czasu poświęca na zdobywanie dyplomów okolicznościowych zarówno krajowych jak i zagranicznych. Ma ich na swym koncie koło 100 sztuk. Najbardziej zaangażował się w przeprowadzanie łączności dających punkty do dyplomów związanych z Janem Pawłem II i wydawanych w poprzednich latach przez klub SP6PAZ i ZOT PZK w Opolu.

Do grona najbliższych przyjaciół krótkofalowców zalicza: Jurka SP6UK(sk), Andrzeja SP6AOI (sk), Krzysztofa SP6DVP i Jurka SP6FTR(sk).

W roku 1992 pracował aktywnie pod znakiem okolicznościowym SP0BFL z okazji 35 rocznicy powołania ZOW PZK w Opolu.

W dniu 3 grudnia 2016 r. ZT PZK Opole wyróżnił Wiktora grawertonem za długoletnią działalność społeczną na rzecz krótkofalarstwa opolskiego i polskiego.

W ostatnim czasie Wiktor przekazał do klubu SP6PAZ wiele czasopism: miesięczników, książek i biuletynów związanych z krótkofalarstwem z kraju oraz z DL. Przekazał również wiele części radiowych i podzespołów. W chwili obecnej jest jednym z kilku najstarszych czynnych krótkofalowców z województwa opolskiego. Najczęściej można go spotkać w paśmie 80 metrowym w godzinach porannych w kółeczku rozmawiającymi z nim stacjami z DL oraz z klubu DL0MHR i DL0RU z Mulheim.

Z inicjatywy klubu, uchwałą Zarządu Głównego PZK, wyróżniony został w 1992 roku Honorową Odznaką PZK (nr 314).

 

TNX: SP6BFL,

 

                                                                                 opr. SP3CUG, SP2BZR, SP8GSC