JAN BOLESŁAW SZKUĆKO SP2GS

Jan Bolesław Szkućko  SP2GS  urodził się 24.10.1915 r. w Częstochowie. Ukończył Szkołę Zawodową Wydział Elektryczny w Wilnie. Do 1945 r. pracował w Urzędzie Telekomunikacji w Wilnie. Krótkofalarstwem zainteresował się dzięki przyjacielowi z pracy Stanisławowi Okoniowi SP1GZ. W roku 1936 ukończył kurs krótkofalarski organizowany przez Wileński Klub Krótkofalowców, który mieścił się przy ulicy Tatarskiej. Radiotechnikę wykładał inż. Tadeusz Dąbrowski SP1HJprzepisów i pracy na radiostacji uczył Eugeniusz Miłaszewski SP1BY.

Nauczycielem telegrafii był Czesław Truchanowicz SP1TX. W 1936 r powołany został do odbycia służby wojskowej w I Dywizjonie Piechoty Legionów Wilno w Kompanii Łączności. W czasie służby odbył sześciomiesięczny kurs dla podoficerów zawodowych w Centrum Wojsk Łączności w Zegrzu. Następnie przez kolejne trzy miesiące odbywał praktykę na stacji telegraficznej DOT Wilno.

 

Po odbyciu służby wojskowej powrócił do WKKI i otrzymał licencję nasłuchową ze znakiem SPL-071 oraz zezwolenie na samodzielną pracę ze stacji klubowej SP1WK. Złożył też wniosek do Ministerstwa Poczt i Telegrafów o zezwolenie indywidualne. W1939 r. brał udział w wystawie amatorskiego sprzętu radiowego, na której wystawił: odbiornik bateryjny 0V1, własnej konstrukcji klucz telegraficzny oraz mikrofon węglowy. W 1939 r. został zmobilizowany. Był dowódcą stacji telegraficznej „Jura” przy I Dywizjonie Przeciwlotniczym. W okresie okupacji przebywał w ZSRR, na Litwie, w Niemczech i na końcu ponownie w ZSRR. NKWD odebrało Jankowi min. sprzęt, który eksponował na wystawie w 1939 r. W 1945 został przesiedlony do Gdańska. W 1950 r wstąpił do Polskiego Związku Krótkofalowców (leg. nr 063) i do Morskiego Klubu Krótkofalowców w Gdyni. W zarządzie tego klubu pełnił funkcję: v-ce prezesa, a najdłużej był skarbnikiem. Po reaktywacji PZK był skarbnikiem Zarządu Oddziału PZK w Gdańsku. W dniu 25.03.1950 r. otrzymał licencję nasłuchową ze znakiem SP2-020. Pierwsząlicencję ze znakiem SP2GS i dopuszczalną mocą 5 W z prawem do nadawania w paśmie 3,5 i 7MHz. tylko na CWotrzymał w dniu 24.06.1952 r. Jak podaje „Biuletyn Łączności LPŻ” z 1952 r. Jan pracował na nadajniku z lampą RL12P33 i osiagał bardzo dobre wyniki zarówno w paśmie 3,5 jak 7 MHz. Miał doskonałe warunki antenowe. W III Międzynarodowych Zawodach Krótkofalarskich 1955 r. sklasyfikowany został na 32 miejscu.We Wspózawodnictwie Nadawców za rok 1955 w III klasie na wszystkich pasmach zajął 12 miejsce. Na poszczególnych pasmach wyniki przedstawiały się następuujaco: 3,5 MHz był 11-ty. 7 MHz 15-ty, a na 14 MHz 14-ty. W międzynarodowych zawodach „CQ Contest 1957-CW” Jan zdobył 5 miejsce w grupie stacji SP w paśmie 14 MHz. Od 29.10.1960 r. posiadał zezwolenie na pracę z mocą 750 W.

W 1976 r. był w gronie dziesięciu seniorów OW PZK w Gdańsku, którzy powołali pierwszy w Polsce OddziałowyKlub Seniorów PZK, który z czasem stał się Ogólnopolskim Klubem SP OTC.

W uznaniu za aktywną pracę społeczną na rzecz krótkofalarstwa, na wniosek ZG PZK w 1973 r.Minister Obrony Narodowej nadał Janowi Szkućkobrązowy medal Za Zasługi dla Obronności Kraju.

Był wieloletnim pracownikiem Telekomunikacji Polskiej. Na wniosek zakładu pracy otrzymał srebrną i złotą odznakę Zasłużony Pracownik Łączności, Odznakę 400-lecie Poczty i medal „30Lecia PRL” oraz „Zasłużony Pracownik Okręgowego Urzędu Telekomunikacji Międzymiastowej”. Uwieńczeniem pracy zawodowej i pracy społecznej było przyznanie Janowi Złotego Krzyża Zasługi.

Zarząd Główny PZK nadał Jankowi w 1993 r. Honorową Odznakę PZK (nr 337 ), a w 2004 r. Złotą Odznakę PZK (nr 36/Z)

Krajowy Zjazd PZK w 2000 r. w Kołobrzegu wpisał Jana na listę Honorowych Członków PZK.

Jan Szkucko zmarł w dniu 6.05.2011 r. i pochowany został 10 czerwca na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu.

 

                                                                                  Opr. SP3CUG, SP8TK, SP8GSC