Wacław Łukaszewicz SP5WL (1927-2014)

Wacław Łukaszewicz SP5WL urodził się 24.08.1927 r. w Mońkach w województwie białostockim. Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1939 roku, po śmierci matki, przenosi się wraz z rodziną na Litwę. Jako piętnastoletni chłopak czynnie uczestniczył w akcjach sabotażowych na wileńskiej kolei. Po ponownym wejściu Armii Czerwonej na Litwę w połowie lipca 1944 roku wcielony został do wojska. Jednak w związku z zatrudnieniem na kolei, jako jednostki zmilitaryzowanej, został zwolniony. W 1945 r. wyjechał jako repatriant do Rhm Wacław Łukaszewicz SP5WL  (1927 – 2014)zepina na ziemiach odzyskanych. W sierpniu 1946 r. wstąpił do 1 Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego w Sulęcinie W 1948 r. powołany został do obycia zasadniczej Służy Wojskowej.

W 1955 r. przez 11 miesięcy był członkiem Polskiej Misji w Komisji Nadzoru Państw Neutralnych w Korei. W 1956 r. rozpoczął pracę w Zarządzie Głównym Aeroklubu Polskiego. Zatrudniony został na stanowisku starszego inspektora ds. łączności radiowej lotnictwa sportowego. Przez wiele lat był członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej PZK.

Czytaj więcej: Wacław Łukaszewicz SP5WL (1927-2014)

MIECZYSŁAW ANDZO SP5DZE

MIECZYSŁAW ANDZO SP5DZE

 

Mieczysław Andzo SP5DZE urodził się w Suwałkach w dniu 7.10.1942 r. W 1945 r. z całą rodziną przeprowadza się do Warszawy. Szkołę Podstawowa ukończył w 1958 r. Tytuł Technika Elektronika uzyskał po ukończeniu Wieczorowego Technikum Elektronicznego na ul. Zajączka w Warszawie. Na początku lat 60-tych zainteresował się elektroniką. Budował proste układy, ale niezwiązane z krótkofalarstwem. W 1960 r. rozpoczął pracę w Zakładach Graficznych Tamka w Warszawie, a po dwóch latach przeniósł się do Dzielnicowego Urzędu Telefonów Miejscowych w Warszawie (później Rejonowy Urząd Telekomunikacji Śródmieście).W 1969 r. zakład pracy skierował Go na kurs radiooperatorów. Telekomunikacja jak i wiele innych zakładów pracy miło na wyposażeniu radiostacje typu R 118 a później R 140, które pracowały dla potrzeb Obrony Cywilnej. Kurs ten był organizowany przez Radio Klub Ligi Obrony Kraju SP5KAB w Warszawie. Szkolenie to prowadzili min. Antoni SP5ZA i Tadeusz SP5COX. Tam uczył się telegrafii i obsługi radiostacji R-118.

Czytaj więcej: MIECZYSŁAW ANDZO SP5DZE

HUBERT TRZASKA SP6RT

Hubert Trzaska SP6RT  urodził się 11.03.1939 r. w Wilnie, gdzie ukończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. W 1946 r. przesiedlony został z rodziną do Wrocławia. W 1952 r. skończył szkołę powszechną. Następnie uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu, które ukończył w 1956 r. W tym czasie od Emila OK1AEH otrzymał książkę „Amaterska Radiotechnika”, która była jego ABC w działalności amatorskiej i zawodowej.

Gdy był w 9 klasie liceum (1954 r.) zapisał się na kurs krótkofalarski organizowany przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Jego nauczycielami byli wspaniali ludzie: Witek SP6WM i Romek SP6BW.

W czasie zajęć kursowych miał możliwość poznania pierwszej radiostacji, a mianowicie R13. Niestety nie można było prowadzić łączności, bo to był jedyny egzemplarz, zatem zabawa odbywała się jednostronnie. Po jednym takim „treningu” funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa odwiedzili Liceum i zabrali Huberta i Jurka SP6-019 na przesłuchania. Pytali z kim nawiązywali łączności. Zatrzymany został też Witek SP6WM. Na szczęście Tadeusz SP6XA potrafił przekonać funkcjonariuszy, że na radiostacji małej mocy z prostą anteną nie da się nawiązać łączności na dalekie odległości. Karierę krótkofalarską rozpoczął w SP6KBE i był członkiem tego klubu do chwili jego upadku. Do czasu reaktywacji PZK klub zrzeszał wszystkich wrocławskich krótkofalowców.

Po kursie otrzymał znak nasłuchowy SP6-018 i rozpoczął prowadzenie nasłuchów na przedwojennym odbiorniku typu „Echo”. Było to urządzenie reakcyjne 0-V-1 z pasmami 7 i 14 MHz. Hubert uzyskał dyplom DX LCA (SWL DXCC) nr 61 z dnia 26.02.1957 r. z notatką „ First in Poland”, z podobną notatką uzyskał H21M.

Czytaj więcej: HUBERT TRZASKA SP6RT

KRZYSZTOF BIENIEWSKI SP6DVP

Krzysztof Bieniewski SP6DVP urodził się w latach 50-tych ubiegłego wieku w Opolu. Już w czasie nauki w szkole podstawowej mocno interesował się odbiornikami radiowymi. W rodzinnym domu miał do dyspozycji kolejno radioodbiorniki: „Orion”, „Pionier” i „Stolica”. Ojciec przekazał mu kilkanaście starych egzemplarzy miesięcznika „Radioamator” oraz encyklopedię techniczną, w której znalazł informację na temat krótkofalarstwa oraz mapę z podziałem na okręgi wywoławcze. Z powyższej literatury dowiedział się na jakiej częstotliwości można słuchać krótkofalowców. W swoim odbiorniku miał do dyspozycji pasma 20 i 40 m. Prowadził eksperymenty z antenami drutowymi, które umożliwiały mu prowadzenie nasłuchów. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej a następnie w Liceum Ogólnokształcącym.

W latach 1963-67 jako jeszcze niezrzeszony często spotykał na paśmie stacje z Opola i okolic: Janka SP6BFR, Andrzeja SP6AOI i Wiktora SP6BFL.Dobrze pamieta wzorcowa pracę Edwarda SP6PI oraz stacji Klubowej SP6KBL z Kłodzka. Ponadto był stałym słuchaczem Gdynia Radio i Szczecin Radio. Z czasem zaczął się interesować muzyką, której słuchał z rozgłośni „Radio Wolna Europa” , „Radio Luxemburg” oraz pirackiej rozgłośni ,,Jeronimo’’. W każdą niedzielę w godzinach popołudniowych słuchał listy przebojów „Rozgłośni Harcerskiej” z Warszawy. Jednak najbardziej w pamięci z tych czasów utkwiły mu stacje nestorów Stanisława SP6XU z Wrocławia z pamiętną kukułką, Zbigniewa SP9EC z Chorzowa, który z potężną siłą AM w każdą niedzielę przekazywał jednostronne informacje dla rodziny. Doskonale tez wspomina Romana SP7HX z Łodzi, Jerzego SP5ACD z Ursusa oraz Janka OK2BIQ z Tyry.

Czytaj więcej: KRZYSZTOF BIENIEWSKI SP6DVP

WŁADYSŁAW TOMASZ MICHNIAK SP9DF

Władysław Michniak SP9DF urodził się 22.05.1930 roku w Krakowie. Przed II Wojną Światową uczęszczał do czteroletniej Szkoły Powszechnej. W 1944 r. ukończył szkołę podstawową w Krakowie. W 1946 roku, po ukończeniu Średniej Szkoły Zawodowej w Krakowie, uzyskał zawód drukarza-zecera. W latach 1946-48 działał w 28 Krakowskiej Drużynie Harcerskiej, gdzie pełnił kolejno funkcje zastępowego, przybocznego i p.o. drużynowego. Zdobył stopień ćwika. W latach 1951-1953 odbywał służbę wojskową w Wojskach Ochrony Pogranicza nad Bugiem (JW nr 1938). Był radiotelegrafistą II klasy, a służbę wojskową zakończył w stopniu plutonowego. O krótkofalarstwie opowiedział mu instruktor nauki telegrafii w czasie odbywania służby zasadniczej. Licencję nasłuchowa otrzymał w listopadzie 1953 r. ze znakiem SP9-113. Egzamin na licencję składał przed komisją egzaminacyjną w składzie Jerzy Szcześniak SP9KJ, Leszek Hałaciński SP9KL i Edward Krahl SP9-105, który był kierownikiem warsztatów LPŻ.

Licencję ze znakiem SP9DF uzyskał w marcu 1956 roku, a pierwszą łączność pod własnym znakiem przeprowadził 12 kwietnia 1956 r. z Jurkiem SP9KJ. Wtenczas mieszkał w Krakowie przy ul. Kozłówki 349, a na wyposażeniu posiadał odbiornik RX 0-V-1 i nadajnik ECO SOLO rozbudowany do wielostopniowego z lampą 807. Na początku używał anteny typu LW, a następnie VS1AA, dipol oraz dipol Inverted V. Na V Wojewódzkich Zawodach Radiotelegrafistów LPŻ w grupie amatorów zdobył 1 m. w nadawaniu a 2m. w nadawaniu i odbiorze.

Czytaj więcej: WŁADYSŁAW TOMASZ MICHNIAK SP9DF

JACEK MARCZEWSKI SP5EAQ

Jacek Marczewski SP5EAQ urodził się 29.01.1953r. w Warszawie. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w XVI Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej na warszawskim Żoliborzu, które ukończył w 1971 r. W drugiej klasie liceum wstąpił do Klubu Krótkofalowców Pałacu Młodzieży SP5PKN, który  prowadzili Henryk Misior SP5PM a następnie Stanisław Mościbroda SP5PQ. Egzamin na świadectwo uzdolnienia zdawał przed komisją PZK w skład której wchodził m.in. Wacław SP5WL.

Licencję kategorii drugiej otrzymał w 1969 r. ze znakiem SP5EAQ. Wówczas mieszkał  na ulicy Stołecznej (obecnie Ks. Popiełuszki) w Warszawie. Przez dwa lata sporadycznie przeprowadzał lokalne łączności w pasmie 2m. W 1972 r. otrzymał zezwolenie kategorii pierwszej. Pracę na falach krótkich rozpoczął przy użyciu zrobionego przez siebie tranzystorowego transceivera na pasmo 20m wraz wzmacniaczem  na lampie G-807 o mocy 20W. Jego pierwszą anteną była W3DZZ z trapami wykonanymi przez Krzysztofa SP5HS. Na takim sprzęcie zrobił w ciągu  kilku lat 250 krajów używając wyłącznie emisji SSB. W kolejnych latach używał GP na 14 MHz, a następnie 3 elementową Yagi na to samo pasmo. W późniejszym okresie zbudował antenę Qubical Quad na pasma 10,15 i 20m. Jego pierwszym fabrycznym transceiverem był FT 101ZD. Po uzyskaniu zezwolenia na pracę z mocą 250 W używał jako PA wzmacniacza wykonanego przez Mirka SP5ENA na trzech popularnych wtenczas lampach GU50.

Czytaj więcej: JACEK MARCZEWSKI SP5EAQ

LESŁAW STECZKOWSKI SP8YA (1938 - 2018)

Lesław Steczkowski SP8YA urodził się 2.07.1938 r. w Broszniowie (obecnie wieś w rejonie rożniatowskim obwodu iwanofrankowskiego na Ukrainie, a przed II wojną światową wieś w powiecie dolińskim województwa stanisławowskiego). Publiczną Szkołę Podstawową ukończył w 1953 roku w Zwięczycy (od 1 stycznia 2007 roku dzielnica Rzeszowa). W latach 1955-1957 uczył się w Zaocznym Technikum Łączności w Warszawie i uzyskał tytuł Technika Elektronika w specjalności Radiotechnika.

Pierwszą licencję otrzymał w 1958 r. ze znakiem SP8YA (ze spisu 1.12.1958). Jak podaje „KP nr 10 z 1959 r.” Lesław posiadał wtenczas nadajnik o mocy 30 W na lampach (6AC7, dwa razy 6AG7 oraz w stopniu końcowym LS50). Pierwszą jego anteną był Windom 20,4 m, a odbierał na 1V1. Skromny sprzęt pozwalał mu na przeprowadzanie łączności z ZL, 4S, FQ, VO w pasmie 14 MHz i ST, FP, CR, VK, ZL w paśmie 15 m

Czytaj więcej: LESŁAW STECZKOWSKI SP8YA (1938 - 2018)