MARIAN OŻAROWSKI SP9CWJ (1922-1998)

Marian Ożarowski urodził się  30.01.1922 r. w Radomsku. Już w 1928 r. wstąpił do gromady zuchowej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 23.04.1934 r. należał do III Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Orląt Lwowskich. Radioamatorstwem zaczął się interesować od IV klasy szkoły podstawowej, do której uczęszczał w Lublińcu. Pierwsze lekcje pobierał od kadry 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty: K. Gasika, i od st. sierż. E. Radoszewskiego. W 1937 r. spotkał pierwszego licencjonowanego krótkofalowca st. sierż. Alojzego Kosmalę SP1OM. Wtenczas na bazie pozyskanych zespołów od swoich nauczycieli zbudował odbiornik detektorowy. Dużym wydarzeniem był zakup radioodbiornika fabrycznego „Kosmos-Pionier” Był uczniem Gimnazjum w Lublińcu i pełnił funkcję zastępowego w drużynie działającej przy tej szkole. W 1938 r. uczestniczył w obozie harcerskim w Nowych Trokach w okolicach Wilna, a w rok później w wielopolskim Wągrowcu. 

Czytaj więcej: MARIAN OŻAROWSKI SP9CWJ (1922-1998)

TADEUSZ RACZEK SP7HT

TADEUSZ RACZEK, SP7HT Lata młodzieńcze, okres szkoły podstawowej i średniej, spędził w rodzinnym Chełmie Lubelskim. Już w czasach szkoły podstawowej budował odbiorniki „kryształkowe” i rozwieszał anteny do odbioru fal średnich i długich. Kolejnym etapem działalności radioamatorskiej była budowa odbiorników 0-V-1 i 1-V-1. W czasie nauki w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Czarneckiego w Chełmie uczestniczył w kursie radiotelegrafistów organizowanym przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Aby doskonalić umiejętność odbioru telegrafii, w domu słuchał stacji nadających emisją A2 na odbiorniku radiofonicznym polskiej produkcji typu „Mazur”.Odbiorniki radiofoniczne miały wtedy ograniczony zakres fal krótkich, a dolne pasma radiofoniczne były mocno zakłócane. Tadeusz z kolegą Edkiem (później SP8 HV i następnie SP2HV, SK 2017) przestrajali odbiorniki sąsiadów i przyjaciół tak, aby mogli odbierać audycje na wycinkach pasm niezakłócanych (wyższe pasma radiofoniczne KF).

Czytaj więcej: TADEUSZ RACZEK SP7HT

EDWARD MAŃKOWSKI SP2JL

Edward Mańkowski urodził się w dniu 27.09.1933 r. w Bydgoszczy. Szkołę podstawowa ukończył w 1948 r. W latach 1948-52 uczęszczał do Technikum Elektrycznego w Bydgoszczy. W 1953 r. powołany został na trzy lata do odbycia służby wojskowej w JW w Kielcach. W wojsku był radiotelegrafistą i operatorem radiostacji średniej mocy typu RSBF. Pierwszy kontakt z krótkofalarstwem miał w 1956 r. w klubie Ligi Przyjaciół Żołnierza SP2KAB w Bydgoszczy. Tam uzyskał znak nasłuchowy SP2 558. Egzamin na świadectwo uzdolnienia zdawał przed Wojewódzką Komisja Egzaminacyjną Zarządu Wojewódzkiego LPŻ w Bydgoszczy. Jego egzaminatorem był Franciszek Grabowski SP2BG. W 1957 r. wstąpił w szeregi Polskiego Związku Krótkofalowców. Zezwolenie  kat III nr 450/A z dopuszczalna mocą 10W  ze znakiem SP2JL otrzymał w dniu 7 maja 1957 r. W marcu 1958 r . otrzymał zezwolenie kat II z mocą 40W. Pierwsza łączność  pod własnym znakiem przeprowadził ze stacją OK1KLL na telegrafii w dniu  13.121957 r. w paśmie 7 MHz. Wtenczas pracował na nadajniku ECO-PA (6L6-15W) a odbierał na popularnym wtenczas odbiorniku USP .Jego pierwsza antena była VS1AK.

Czytaj więcej: EDWARD MAŃKOWSKI SP2JL

WIESŁAW ANWAJLER ex SP6ZV

Wiesław Anwajler urodził się 19.07.1936 r. w Kobryniu-50 km na wschód od Brześcia (obecnie Białoruś). Do 1946 roku mieszkał w miejscowości Osipowicze, a następnie z rodziną został wysiedlony i zamieszkał w Objezierzu pow. Choszczno. Już w czasie nauki w szkole podstawowej Objezierzu interesował się zagadnieniami technicznymi oraz modelarstwem lotniczym. Gdy do jego miejscowości doprowadzono linie energetyczne i miał dostęp do prądu, zainteresowały go urządzenia elektryczne. Ojciec zakupił mu kryształek galenowy z oprawką, z czego zbudował pierwszy odbiornik detektorowy. Do dziś wspomina jak próbował ustawić igłę oprawki na umieszczonym w niej kryształku, aby usłyszeć w słuchawkach sygnał stacji radiowej. Kolejno zabrał się z budowę lampowego wzmacniacza małej częstotliwości, aby sygnał radiowy można odbierać na przy pomocy głośnika. Zainteresowanie radiotechniką nasiliło się pod koniec nauki w Liceum Ogólnokształcącym, które ukończył w 1955 r. To wszystko było przyczyną, że wybrał studia na Wydziale Łączności Politechniki Wrocławskiej. Na pierwszym roku studiów poznał kilku czynnych już krótkofalowców. 

Czytaj więcej: WIESŁAW ANWAJLER ex SP6ZV

ZBIGNIEZBIGNIEW GORGOLEWSKI SP2IU (1933-2017)

 

Zbigniew Gorgolewski urodził się 19.12.1933 r. w  Pietronkach w ówczesnym województwie poznańskim. W wieku 13 lat zbudował pierwszy odbiornik detektorowy na własnoręcznie odlanym kryształku. W okresie nauki w szkole ponadpodstawowej interesował się sportem - głównie gimnastyką. Jego trenerem był znakomity gimnastyk, mistrz Polski i późniejszy sędzia olimpijski, Tadeusz Bettyna, który po zakończeniu kariery sportowej w latach pięćdziesiątych XX wieku zajął się szkoleniem młodego narybku w klubie "Związkowiec". Zbigniew był Mistrzem Polski w skoku przez konia. Technikum Elektryczne w Bydgoszczy  ukończył w 1952 r. Po ukończeniu szkoły otrzymał nakaz pracy w Gdańsku. Tam nawiązał kontakty z Klubem Ligi Przyjaciół Żołnierza SP2KAC (ex SP2KGA). Wtedy też zainteresował się krótkofalarstwem. Uczestniczył w kursie radiotelegrafistów w Państwowym Ośrodku Szkolenia Łączności w Gdańsku. Przez trzy miesiące uczył się telegrafii i pracy na radiostacji. Kurs ukończył z wyróżnieniem w 1953 r.

Czytaj więcej: ZBIGNIEZBIGNIEW GORGOLEWSKI SP2IU (1933-2017)

JÓZEF WOJCIESZAK SP3AMY (1934-2014)

Józef Wojcieszak urodził się 6.09.1934 r. w Dobieszczynie. Pierwszy kontakt z radiem miał w czasie, gdy mieszkał w Bartoszycach  (SP4). Tam spotkał Tadeusza Bigielmajera SP4ABR, który był pierwszym krótkofalowcem na tym terenie. Dużej pomocy udzielił Józefowi Wacław Ponikowski SP5FD (Prezes PZK  w latach 1957-1958) Dzięki SP5FD Józef uzyskał w drugiej połowie lat 50-tych poniemiecki odbiornik R-3. W dniu 21.05.1959 r. został członkiem  Warmińskiego Klubu Krótkofalowców  PZK i otrzymał licencję nasłuchową  z znakiem SP4-6010. Po dwóch latach prowadzeniu nasłuchów i osiągnięciu stosownej liczby kart QSL dopuszczony został do egzaminu. W dniu 10.11.1961 r. otrzymał zezwolenie  nr 791 wydane przez Ministerstwo Łączności  ze znakiem SP4AMY. Już wtenczas  wykazywał się dużymi umiejętnościami  organizacyjnymi. Z jego inicjatywy powstał Bartoszycki Klub Krótkofalowców przy  Młodzieżowym Domu Kultury w Bartoszycach. Ukończył Oficerską Szkołę Milicji w Szczytnie.  W lipcu 1969 roku  przeniósł się do Piły i zmienił znak na SP3AMY. Uaktywnił krótkofalowców Ziemi Pilskiej, którzy w większości przypadków złożyli deklaracje PZK i wstąpili do Poznańskiego Klubu Krótkofalowców SP3PKK. 

Czytaj więcej: JÓZEF WOJCIESZAK SP3AMY (1934-2014)

JERZY TADEUSZ RUTKOWSKI SP5JR 1920 - 2003- XII PREZES PZK

 

Jerzy Rutkowski urodził się w 1920 r. Elektroniką zainteresował się prze II wojna światową. Od 1940 do 1942 studiował na Wydziale Elektrycznym Szkoły Wawelberga w Warszawie 

Brał czynny udział w konspiracji podczas II Wojny Światowej. W latach  1943-1945 był więźniem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Tam nauczył się kilku języków obcych co zdecydowany sposób ułatwiało  Jerzemu pracę w całej karierze zawodowej. W dniu 1.12.1945 r. w Raszynie  uruchomiony został nadajnik krótkofalowy, który przeniesiony został z Lublina przy jego  montażu pracował inż. Rutkowski. W dniu 10.06.1946 r rozpoczął prace w Warszawskich Radiostacjach Centralnych. Pracował przy montażu zadurzeń nadawczych w zainstalowanych w pałacyku Czetwertyńskich w Alejach Ujazdowskich 31 w Warszawie. Radiostacja Warszawa II program pojawiła się na falach eteru 1 12.1946 r. i nadano jej imię Stefana Starzyńskiego- przedwojennego prezydenta Warszawy.

Czytaj więcej: JERZY TADEUSZ RUTKOWSKI SP5JR 1920 - 2003- XII PREZES PZK