KLAUDIUSZ PRZYBYSŁAWSKI SP9AVR

 

Klaudiusz Przybysławski urodził się 04.04.1939 w Dąbrowie Górniczej. Do szkoły podstawowej rozpoczął chodzić w rodzinnym mieście, a ukończył ją w 1955 r. w Tarnowskich Górach. Wykształcenie średnie uzyskał w Technikum w Bytomiu. Już w 1956 r. ukończył kurs telegrafii w radioklubie Ligi Przyjaciół Żołnierza SP9KDF w Bytomiu, którego siedziba była na ul. Sadowej. W lutym 1956 r. w miejscu zamieszkania Klaudiusza  tj. w Tarnowskich Górach  powstał radioklub LPŻ, który otrzymał licencję ze znakiem SP9KDU. Założycielami klubu byli Marian Ferenz SP9PX, Karol Wycisk SP9QB i Stanisław Kosmala SP9PY. Klaudiusz został jego członkiem 15.12.1957 r.(Legitymacja członkowska nr 07/57). Swą działalność w klubie rozpoczął od „szlifowania” telegrafii przy użyciu  transmitera z taśmą  perforowaną. Tam też uczestniczył w kursie radiomechaniki. W 1958 r. wstąpił do Polskiego Związku Krótkofalowców. Licencję SWL ze znakiem SP9 729 odebrał z rąk ówczesnego prezesa ZOW PZK  Leona Brzezińskiego SP9DL w dniu 03.06.1958 r.

Czytaj więcej: KLAUDIUSZ PRZYBYSŁAWSKI SP9AVR

ADAM SUCHETA SP9DH ( 1937-1997)

 

Adam Sucheta urodził się 17.06.1937 r w Krakowie. Z telegrafią spotkał się mając 16 lat w Radioklubie LPŻ w Krakowie. Licencję nasłuchowa otrzymał w1953 r. ze znakiem SP9 -107 i od początku wykorzystywał znajomość  telegrafii. Robiąc nasłuchy szlifował tempo odbioru do 100 znaków na minutę. Kolejnym krokiem była praca na stacji klubowej SP9KKA (późniejsza SP9KAD ). W sierpniu 1953 r. uczestniczył w II Centralnych Zawodach Radiotelegrafistów LPŻ. Już wtenczas (po kilku miesiącach nauki CW) odbierał 18 grup na minutę. Miał do dyspozycji  radzieckie czasopismo „Radio”, w którym czytał o osiągnięciach radiotelegrafistów z ZSRR co motywowało go do dalszego szlifowania tempa. W kolejnych zawodach w 1954 r. odbierał już 36 grup/min. i zajął II miejsce. Wtenczas stwierdził, że ma nieodpowiedni styl zapisywania odbieranych znaków. Zmienił sposób zapisu i osiągał lepsze wyniki. W 1954 roku ukończył Technikum i podjął pracę w  Wytwórni Sprzętu Energetycznego w  Tenczynku koło Krakowa. Na pracę i dojazdy poświęcał 12 godzin dziennie. Jednak nadal pamiętał o planach zbliżenia się do umiejętności telegrafistów z za wschodniej granicy. Wprowadził do treningu klucz elektronowy co zwiększyło jego umiejętności. 

Czytaj więcej: ADAM SUCHETA SP9DH ( 1937-1997)

JERZY MITKIEWICZ SP9FG

Jerzy Mitkiewicz urodził się  12.05.1927 w Wilnie. Szkołę podstawowa ukończył w Bydgoszczy. W czasie okupacji już  mieszkał w Zakopanem i tam ukończył szkołę średnią w systemie tajnego nauczania. Po wojnie podjął studia na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego.  Zanim został krótkofalowcem był mocno zaangażowany w działalności związanej z wyprawami wysokogórskimi. Zaczynał  wspinaczkę jeszcze w czasie wojny.  Został ratownikiem TOPR-u. W 1950 r.  był współorganizatorem poznańsko- pomorskiego koła Klubu Wysokogórskiego. Po ukończeniu studiów w 1952 r. myślał wyłącznie o  górach. Złożył podanie o pracę w Tatrzańskim Parku Narodowym lecz nie otrzymał odpowiedzi. Dostał jednak pracę  w na stacji Państwowego Instytutu Hydrolityczny- Meteorologicznego w Zakopanym. Przez dwa lata pracował na stacji zlokalizowanej na Hali  Gąsienicowej. W 1954 r. rozpoczął pracę w charakterze obserwatora  w Wysokogórskim  Obserwatorium Metrologicznym  na Kasprowym Wierchu.

Czytaj więcej: JERZY MITKIEWICZ SP9FG

ZBIGNIEW SZPAKOWSKI SP5AHY

 

Zbigniew Szpakowski urodził się 19.02.1942 r. w Warszawie. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w Technikum Łączności Nr 1 w  Warszawie. Wtenczas wstąpił  do Związku Harcerstwa Polskiego. Był drużynowym 37 Warszawskiej Drużyny Harcerzy o specjalności łącznościowej. W technikum pierwszy raz spotkał się z krótkofalarstwem. Na przełomie lat 1959/60. wstąpił do Klubu Krótkofalowców SP5KEU działającego przy Technikum Łączności, który prowadził Krzysztof Słomczyński SP5HS.W klubie otrzymał znak nasłuchowy SP5 1800. Licencje nadawczą ze znakiem SP5AHY otrzymał w dniu 19.11.1960 r. Pierwszą łączność przy pomocy własnoręcznie zbudowanego sprzętu przeprowadził w dni 10.02.1961 r. z Leonardem SP5AEM. Technikum ukończył w 1962 r. Studiował na Politechnice Warszawskiej i w 1968 r. uzyskał tytuł magistra inżyniera  o specjalności pomiary elektryczne i elektroniczne.

Czytaj więcej: ZBIGNIEW SZPAKOWSKI SP5AHY

EDMUND GAWORZEWSKI SP3SK

Edmund Gaworzewski SP3SK urodził się 2.01.1925 w Poznaniu. Szkolę Podstawową przy ul. Słowackiego w Poznaniu ukończył w 1939 r.

W wieku 14 lat wraz rodziną wywieziony został na roboty do Rzeszy. Trafił do Zagłębia Rury – okolice Gelsenkirhen gdzie pracował w gospodarstwie rolnym a następnie w kopali węgla kamiennego. Niemcy w grupie pracowników poszukiwali fachowców. Edmund zgłosił się jako elektryk. Powątpiewający Niemcy przeprowadzili mu teoretyczny egzamin i kazali narysować i omówić obwód elektryczny. Test przeszedł pozytywnie i rozpoczął prace jako elektryk dołowy.

Naprawiał i konserwował instalacje elektryczne w chodnikach kopalni o bardzo dużym zapyleniu i dużym stężeniu gazów. Obóz pracy, na terenie którego przebywał wyzwoliła VIII Armia Amerykańska. Przez prawie dwa kolejne lata przebywał w obozie przejściowym. Już jako elektryk z doświadczeniem pomagał radiotelegrafistom amerykańskim w konserwacji i naprawie sprzętu elektrycznego i radiowego.

Czytaj więcej: EDMUND GAWORZEWSKI SP3SK

WACŁAW ŁUPIŃSKI SP4ANP ex SP1WW (1905-1985)

Wacław Łupiński urodził się 15.02.1905 r. w Białymstoku. Posiadał wykształcenie średnie techniczne. Na początku lat trzydziestych otrzymał znak nasłuchowy PL-052). W sprawozdaniach Biura QSL wykazany był w 1930 r. z liczbą 37 kart  a w 1937 161 kart wysłanych. Służbę wojskową zakończył w stopniu sierżanta. W 1938 r. otrzymał zezwolenie ze znakiem SP1WW ze wskazaniem adresu Wilno ul. Krakowska  51. Należał do Wileńskiego Klubu Krótkofalowców. W  1938 r. miał potwierdzonych 6 kontynentów i 36 krajów. W tym samym roku przez Biuro QSL wysłał 293 kart. ( na  znak SP1WW jak i SWL). Na Walnym Zjeździe  WKK, który się odbył 3 maja1939 r. został wybrany na członka Zarządu Klubu W tym czasie  pracował mocą 10 Watt. Był pierwszym Polakiem, który należał do Klubu OOTC. Po wojnie licencję ze znakiem SP4 APN otrzymał w 1962 r.  Jak pisał w swoim życiorysie podanie o licencję przetrzymywane było przez kilka lat. Z tego powodu  odmówił pracy pod znakiem łamanym przez „V”.

Czytaj więcej: WACŁAW ŁUPIŃSKI SP4ANP ex SP1WW (1905-1985)

JAN BULZACKI SP7IL (1934-2012)

Jan Bulzacki urodził się 11.05.1934 r w Łasku. Już w 1948 r. samodzielnie budował odbiorniki radiowe. W tym samym czasie przygodę z radiem rozpoczynał Mieczysław Zimny (późniejszy SP7HZU).W 1950 r.  wraz z rodziną przenosi się do Łodzi. Tam rozpoczął naukę w Państwowej Szkoły Technologiczno - Przemysłowej w Łodzi. W tym samym roku zainteresował się radiokomunikacją  amatorską po  spotkaniu się w szkole z Janem Zimowskim SP7LW. (SK). W 1952 uczestniczył w kursie łączności II stopnia organizowanego przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Jednym z wykładowców był Jan Zelcer SP7AZ( SK) Z chwila ukończenia kursu został członkiem sekcji Łączności LPŻ. Kolejnym krótkofalowcem na jego drodze krótkofalarskiej stanął wielki entuzjasta krótkofalarstwa Kamil Ettinger SP7HE (SK) Janek podkreślał, że dzięki  Kamilowi Ettingerowi SP7HE, Pawłowi Galczakowi SP7EF,  Janowi Zelerowi SP7AZ,  i Stanisławowi Workiewiczowi  SP7GV znacząco wzrosła liczba nadawców w rejonie łódzkim. W grupie tej byli byli min. późniejsi SP7IL, Andrzej Włodarczyk SP1JX, Eugeniusz Kubiak  SP7OX, Sławomir Braun SP7HB i wielu innych.

Czytaj więcej: JAN BULZACKI SP7IL (1934-2012)