EUGENIUSZ SILUK SP9CWF
- Szczegóły
- Odsłony: 1943
Eugeniusz Siluk urodził się w dniu 19.01.1937 r. w Błuden- Bereza Kartuska b. województwo Brześć. Wojnę wraz z rodziną spędził pod okupacją sowiecką i niemiecką.W 1945 r. przenieśli się w rodzinne strony matki Eugeniusza do Częstochowy. W 1946 r. ojciec otrzymał pracę i skromne mieszkanie w Lublińcu i tam się osiedlili. W piątej klasie szkoły podstawowej spotkał się na lekcji fizyki z nauczycielem Marianem Ożarowskim, późniejszym SP9CWJ. Szkołę Podstawową nr 1 w Lublińcu ukończył w 1951 r. Był prezesem szkolnego koła radioamatorskiego działającego pod patronatem Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju. Członkowie koła wspierali budowę linii radiowęzłów wiejskich powiatu lublinieckiego. Eugeniusz wykazał się dużą aktywnością, co zauważone zostało przez władze SKRK. W nagrodę otrzymali dużą liczbę niesprawnych odbiorników radiowych. Części odzyskane po demontażu sprzętu służyły do budowy pierwszych odbiorników radiowych przez członków koła. W ten sposób Eugeniusz zainteresował się radioamatorstwem.W latach 1951-54 uczył się w Technikum Radiotechnicznym w Katowicach. Z tytułem technika powrócił do Lublińca i rozpoczął prace Urzędzie Telekomunikacji.
JERZY GÓRSKI - SP3DG (1933-2017)
- Szczegóły
- Odsłony: 2035
Jerzy Górski urodził się 4.03.1933 r. Jego zainteresowanie elektrotechniką zaczęło się od Bożego Narodzenia 1939 roku, kiedy to święta spędzał na wsi, w której nie było elektryczności. Jurka starszy brat cioteczny przywiózł z Warszawy baterię, żarówki i przewody i zmontował oświetlenie choinkowe. Z wiekiem zaczął się mocno interesować elektrycznością i geografią. W podręczniku szkolnym „Przyroda martwa” znalazł opis odbiornika detektorowego. Poznał zasadę działania odbiornika i osprzętu towarzyszącego. Miał też dostęp do artykułów poświęconych instalacją elektrycznym w mieszkaniu i samochodzie i opisujących zasadę działania nadajników radiowych. Pod koniec wojny otrzymał w podarunku przedwojenny odbiornik detektorowy i w tajemnicy rozwiesił na kilka chwil drut, który był anteną odbiorczą. Po uruchomieniu usłyszał muzykę i język niemiecki.W 1946 r. wraz z matką zamieszkał w Bydgoszczy i tam ukończył szkołę podstawową. Jednak pasja „elektronika” i zbieranie poniemieckiego demobilu radiowego były silniejsze, niż potrzeba nauki. Kolejną interesującą go lekturą był miesięcznik „Radio dla techników i amatorów”.
WIESŁAW ANWAJLER ex SP6ZV
- Szczegóły
- Odsłony: 1542
Wiesław Anwajler urodził się 19.07.1936 r. w Kobryniu-50 km na wschód od Brześcia (obecnie Białoruś). Do 1946 roku mieszkał w miejscowości Osipowicze, a następnie z rodziną został wysiedlony i zamieszkał w Objezierzu pow. Choszczno. Już w czasie nauki w szkole podstawowej Objezierzu interesował się zagadnieniami technicznymi oraz modelarstwem lotniczym. Gdy do jego miejscowości doprowadzono linie energetyczne i miał dostęp do prądu, zainteresowały go urządzenia elektryczne. Ojciec zakupił mu kryształek galenowy z oprawką, z czego zbudował pierwszy odbiornik detektorowy. Do dziś wspomina jak próbował ustawić igłę oprawki na umieszczonym w niej kryształku, aby usłyszeć w słuchawkach sygnał stacji radiowej. Kolejno zabrał się z budowę lampowego wzmacniacza małej częstotliwości, aby sygnał radiowy można odbierać na przy pomocy głośnika. Zainteresowanie radiotechniką nasiliło się pod koniec nauki w Liceum Ogólnokształcącym, które ukończył w 1955 r. To wszystko było przyczyną, że wybrał studia na Wydziale Łączności Politechniki Wrocławskiej. Na pierwszym roku studiów poznał kilku czynnych już krótkofalowców.
MARIAN OŻAROWSKI SP9CWJ (1922-1998)
- Szczegóły
- Odsłony: 1470
Marian Ożarowski urodził się 30.01.1922 r. w Radomsku. Już w 1928 r. wstąpił do gromady zuchowej Związku Harcerstwa Polskiego. Od 23.04.1934 r. należał do III Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Orląt Lwowskich. Radioamatorstwem zaczął się interesować od IV klasy szkoły podstawowej, do której uczęszczał w Lublińcu. Pierwsze lekcje pobierał od kadry 74 Górnośląskiego Pułku Piechoty: K. Gasika, i od st. sierż. E. Radoszewskiego. W 1937 r. spotkał pierwszego licencjonowanego krótkofalowca st. sierż. Alojzego Kosmalę SP1OM. Wtenczas na bazie pozyskanych zespołów od swoich nauczycieli zbudował odbiornik detektorowy. Dużym wydarzeniem był zakup radioodbiornika fabrycznego „Kosmos-Pionier” Był uczniem Gimnazjum w Lublińcu i pełnił funkcję zastępowego w drużynie działającej przy tej szkole. W 1938 r. uczestniczył w obozie harcerskim w Nowych Trokach w okolicach Wilna, a w rok później w wielopolskim Wągrowcu.
JÓZEF WOJCIESZAK SP3AMY (1934-2014)
- Szczegóły
- Odsłony: 1431
Józef Wojcieszak urodził się 6.09.1934 r. w Dobieszczynie. Pierwszy kontakt z radiem miał w czasie, gdy mieszkał w Bartoszycach (SP4). Tam spotkał Tadeusza Bigielmajera SP4ABR, który był pierwszym krótkofalowcem na tym terenie. Dużej pomocy udzielił Józefowi Wacław Ponikowski SP5FD (Prezes PZK w latach 1957-1958) Dzięki SP5FD Józef uzyskał w drugiej połowie lat 50-tych poniemiecki odbiornik R-3. W dniu 21.05.1959 r. został członkiem Warmińskiego Klubu Krótkofalowców PZK i otrzymał licencję nasłuchową z znakiem SP4-6010. Po dwóch latach prowadzeniu nasłuchów i osiągnięciu stosownej liczby kart QSL dopuszczony został do egzaminu. W dniu 10.11.1961 r. otrzymał zezwolenie nr 791 wydane przez Ministerstwo Łączności ze znakiem SP4AMY. Już wtenczas wykazywał się dużymi umiejętnościami organizacyjnymi. Z jego inicjatywy powstał Bartoszycki Klub Krótkofalowców przy Młodzieżowym Domu Kultury w Bartoszycach. Ukończył Oficerską Szkołę Milicji w Szczytnie. W lipcu 1969 roku przeniósł się do Piły i zmienił znak na SP3AMY. Uaktywnił krótkofalowców Ziemi Pilskiej, którzy w większości przypadków złożyli deklaracje PZK i wstąpili do Poznańskiego Klubu Krótkofalowców SP3PKK.
TADEUSZ RACZEK SP7HT
- Szczegóły
- Odsłony: 2266
TADEUSZ RACZEK, SP7HT Lata młodzieńcze, okres szkoły podstawowej i średniej, spędził w rodzinnym Chełmie Lubelskim. Już w czasach szkoły podstawowej budował odbiorniki „kryształkowe” i rozwieszał anteny do odbioru fal średnich i długich. Kolejnym etapem działalności radioamatorskiej była budowa odbiorników 0-V-1 i 1-V-1. W czasie nauki w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Czarneckiego w Chełmie uczestniczył w kursie radiotelegrafistów organizowanym przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Aby doskonalić umiejętność odbioru telegrafii, w domu słuchał stacji nadających emisją A2 na odbiorniku radiofonicznym polskiej produkcji typu „Mazur”.Odbiorniki radiofoniczne miały wtedy ograniczony zakres fal krótkich, a dolne pasma radiofoniczne były mocno zakłócane. Tadeusz z kolegą Edkiem (później SP8 HV i następnie SP2HV, SK 2017) przestrajali odbiorniki sąsiadów i przyjaciół tak, aby mogli odbierać audycje na wycinkach pasm niezakłócanych (wyższe pasma radiofoniczne KF).
EDWARD MAŃKOWSKI SP2JL
- Szczegóły
- Odsłony: 1329
Edward Mańkowski urodził się w dniu 27.09.1933 r. w Bydgoszczy. Szkołę podstawowa ukończył w 1948 r. W latach 1948-52 uczęszczał do Technikum Elektrycznego w Bydgoszczy. W 1953 r. powołany został na trzy lata do odbycia służby wojskowej w JW w Kielcach. W wojsku był radiotelegrafistą i operatorem radiostacji średniej mocy typu RSBF. Pierwszy kontakt z krótkofalarstwem miał w 1956 r. w klubie Ligi Przyjaciół Żołnierza SP2KAB w Bydgoszczy. Tam uzyskał znak nasłuchowy SP2 558. Egzamin na świadectwo uzdolnienia zdawał przed Wojewódzką Komisja Egzaminacyjną Zarządu Wojewódzkiego LPŻ w Bydgoszczy. Jego egzaminatorem był Franciszek Grabowski SP2BG. W 1957 r. wstąpił w szeregi Polskiego Związku Krótkofalowców. Zezwolenie kat III nr 450/A z dopuszczalna mocą 10W ze znakiem SP2JL otrzymał w dniu 7 maja 1957 r. W marcu 1958 r . otrzymał zezwolenie kat II z mocą 40W. Pierwsza łączność pod własnym znakiem przeprowadził ze stacją OK1KLL na telegrafii w dniu 13.121957 r. w paśmie 7 MHz. Wtenczas pracował na nadajniku ECO-PA (6L6-15W) a odbierał na popularnym wtenczas odbiorniku USP .Jego pierwsza antena była VS1AK.