Stanisław Leszczyna SQ2EEQ ex SP2BUQ
- Szczegóły
- Odsłony: 1283
Stanisław Leszczyna SQ2EEQ ex SP2BUQ urodził się 2.11.1946 roku w Tczewie. Szkołę podstawową ukończył w 1960 roku. W tym samym roku rozpoczął naukę w Technikum Łączności (kierunek teletransmisja) w Gdańsku. Przed rozpoczęciem nauki w technikum, w czasie wakacji, trafił do radio klubu Ligi Przyjaciół Żołnierza w rodzinnym mieście Tczewie przy ul. Lecha 10. Tam spotkał Jana Szarmacha, który był znakomitym radiotelegrafistą, lecz młody Stasiu bardziej zainteresowany był konstrukcjami radioamatorskimi. Wtenczas pod okiem p. Jana uczył się lutowania i montażu przestrzennego. Po roku aktywnej działalności został społecznym kierownikiem radio klubu. W działalność klubową zaangażował się tak bardzo, że do szkoły zaczął uczęszczać w dni wolne od zajęć w klubie. Miał dostęp do wszystkich pomieszczeń klubowych, prawo do dysponowania zawartością magazynka i do radiostacji klubowej SP2KJB. To wówczas miał okazję zapoznania się z demobilowymi radiostacjami typu: 10RT, A7A, RBM-1 oraz odbiornikiem USP. Poznał Innocentego SP2RO, który wykonał Stanisławowi odbiornik do „Łowów na lisa”, a on z tym odbiornikiem wybrał się w 1964 r. na II Ogólnopolskie Zawody LOK w Skierniewicach i zdobył X miejsce w paśmie 3,5 MHz.
ANDRZEJ DYBOWSKI SP6AOI (1935-2004)
- Szczegóły
- Odsłony: 1097
Andrzej Dybowski SP6AOI urodził się 23.09.1935 roku w Nowym Sączu. Jego ojciec inż. Adam Dybowski był urzędnikiem państwowym i pracował w Starostwie. Andrzej w dniu 1.09.1939 r. przeżył naloty na pobliskie lotnisko. Następnego dnia rodziny urzędników wywiezione zostały na wschód Polski. W Brodach, a następnie w Tarnopolu, przebywał do maja 1940 roku. Po kilku miesiącach tułaczki rodzina wróciła do Jasła, a Andrzej rozpoczął naukę w polskiej publicznej szkole powszechnej. W 1944 roku był świadkiem kolejnego bombardowania miasta, tym razem przez Armię Czerwoną. Trzynastego września Niemcy zarządzili ewakuację i Andrzej z rodziną udał się na wieś oddaloną 20 km od Jasła. Po przejściu frontu przenieśli się do Tarnowskich Gór i zamieszkali przy ulicy Karola Miarki nr 10. Kolejnym miejscem zamieszkania rodziny Dybowskich był Kluczbork. Tam ukończył szkołę podstawową. W tym czasie zauważono u Andrzeja zainteresowanie do konstrukcji technicznych.
Od 1950 roku zamieszkał w Opolu. Z niewiadomych przyczyn nie dostał się do Liceum Ogólnokształcącego. Los skierował Go do Technikum Handlowego Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, które ukończył w 1953 r.
KRZYSZTOF BIENIEWSKI SP6DVP
- Szczegóły
- Odsłony: 3090
Krzysztof Bieniewski SP6DVP urodził się w latach 50-tych ubiegłego wieku w Opolu. Już w czasie nauki w szkole podstawowej mocno interesował się odbiornikami radiowymi. W rodzinnym domu miał do dyspozycji kolejno radioodbiorniki: „Orion”, „Pionier” i „Stolica”. Ojciec przekazał mu kilkanaście starych egzemplarzy miesięcznika „Radioamator” oraz encyklopedię techniczną, w której znalazł informację na temat krótkofalarstwa oraz mapę z podziałem na okręgi wywoławcze. Z powyższej literatury dowiedział się na jakiej częstotliwości można słuchać krótkofalowców. W swoim odbiorniku miał do dyspozycji pasma 20 i 40 m. Prowadził eksperymenty z antenami drutowymi, które umożliwiały mu prowadzenie nasłuchów. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej a następnie w Liceum Ogólnokształcącym.
W latach 1963-67 jako jeszcze niezrzeszony często spotykał na paśmie stacje z Opola i okolic: Janka SP6BFR, Andrzeja SP6AOI i Wiktora SP6BFL.Dobrze pamieta wzorcowa pracę Edwarda SP6PI oraz stacji Klubowej SP6KBL z Kłodzka. Ponadto był stałym słuchaczem Gdynia Radio i Szczecin Radio. Z czasem zaczął się interesować muzyką, której słuchał z rozgłośni „Radio Wolna Europa” , „Radio Luxemburg” oraz pirackiej rozgłośni ,,Jeronimo’’. W każdą niedzielę w godzinach popołudniowych słuchał listy przebojów „Rozgłośni Harcerskiej” z Warszawy. Jednak najbardziej w pamięci z tych czasów utkwiły mu stacje nestorów Stanisława SP6XU z Wrocławia z pamiętną kukułką, Zbigniewa SP9EC z Chorzowa, który z potężną siłą AM w każdą niedzielę przekazywał jednostronne informacje dla rodziny. Doskonale tez wspomina Romana SP7HX z Łodzi, Jerzego SP5ACD z Ursusa oraz Janka OK2BIQ z Tyry.
Wacław Łukaszewicz SP5WL (1927-2014)
- Szczegóły
- Odsłony: 1174
Wacław Łukaszewicz SP5WL urodził się 24.08.1927 r. w Mońkach w województwie białostockim. Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1939 roku, po śmierci matki, przenosi się wraz z rodziną na Litwę. Jako piętnastoletni chłopak czynnie uczestniczył w akcjach sabotażowych na wileńskiej kolei. Po ponownym wejściu Armii Czerwonej na Litwę w połowie lipca 1944 roku wcielony został do wojska. Jednak w związku z zatrudnieniem na kolei, jako jednostki zmilitaryzowanej, został zwolniony. W 1945 r. wyjechał jako repatriant do Rhm Wacław Łukaszewicz SP5WL (1927 – 2014)zepina na ziemiach odzyskanych. W sierpniu 1946 r. wstąpił do 1 Drużyny Harcerskiej im. Bolesława Chrobrego w Sulęcinie W 1948 r. powołany został do obycia zasadniczej Służy Wojskowej.
W 1955 r. przez 11 miesięcy był członkiem Polskiej Misji w Komisji Nadzoru Państw Neutralnych w Korei. W 1956 r. rozpoczął pracę w Zarządzie Głównym Aeroklubu Polskiego. Zatrudniony został na stanowisku starszego inspektora ds. łączności radiowej lotnictwa sportowego. Przez wiele lat był członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej PZK.
JACEK MARCZEWSKI SP5EAQ
- Szczegóły
- Odsłony: 1577
Jacek Marczewski SP5EAQ urodził się 29.01.1953r. w Warszawie. Po ukończeniu szkoły podstawowej naukę kontynuował w XVI Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej na warszawskim Żoliborzu, które ukończył w 1971 r. W drugiej klasie liceum wstąpił do Klubu Krótkofalowców Pałacu Młodzieży SP5PKN, który prowadzili Henryk Misior SP5PM a następnie Stanisław Mościbroda SP5PQ. Egzamin na świadectwo uzdolnienia zdawał przed komisją PZK w skład której wchodził m.in. Wacław SP5WL.
Licencję kategorii drugiej otrzymał w 1969 r. ze znakiem SP5EAQ. Wówczas mieszkał na ulicy Stołecznej (obecnie Ks. Popiełuszki) w Warszawie. Przez dwa lata sporadycznie przeprowadzał lokalne łączności w pasmie 2m. W 1972 r. otrzymał zezwolenie kategorii pierwszej. Pracę na falach krótkich rozpoczął przy użyciu zrobionego przez siebie tranzystorowego transceivera na pasmo 20m wraz wzmacniaczem na lampie G-807 o mocy 20W. Jego pierwszą anteną była W3DZZ z trapami wykonanymi przez Krzysztofa SP5HS. Na takim sprzęcie zrobił w ciągu kilku lat 250 krajów używając wyłącznie emisji SSB. W kolejnych latach używał GP na 14 MHz, a następnie 3 elementową Yagi na to samo pasmo. W późniejszym okresie zbudował antenę Qubical Quad na pasma 10,15 i 20m. Jego pierwszym fabrycznym transceiverem był FT 101ZD. Po uzyskaniu zezwolenia na pracę z mocą 250 W używał jako PA wzmacniacza wykonanego przez Mirka SP5ENA na trzech popularnych wtenczas lampach GU50.
MIECZYSŁAW ANDZO SP5DZE
- Szczegóły
- Odsłony: 1844
MIECZYSŁAW ANDZO SP5DZE
Mieczysław Andzo SP5DZE urodził się w Suwałkach w dniu 7.10.1942 r. W 1945 r. z całą rodziną przeprowadza się do Warszawy. Szkołę Podstawowa ukończył w 1958 r. Tytuł Technika Elektronika uzyskał po ukończeniu Wieczorowego Technikum Elektronicznego na ul. Zajączka w Warszawie. Na początku lat 60-tych zainteresował się elektroniką. Budował proste układy, ale niezwiązane z krótkofalarstwem. W 1960 r. rozpoczął pracę w Zakładach Graficznych Tamka w Warszawie, a po dwóch latach przeniósł się do Dzielnicowego Urzędu Telefonów Miejscowych w Warszawie (później Rejonowy Urząd Telekomunikacji Śródmieście).W 1969 r. zakład pracy skierował Go na kurs radiooperatorów. Telekomunikacja jak i wiele innych zakładów pracy miło na wyposażeniu radiostacje typu R 118 a później R 140, które pracowały dla potrzeb Obrony Cywilnej. Kurs ten był organizowany przez Radio Klub Ligi Obrony Kraju SP5KAB w Warszawie. Szkolenie to prowadzili min. Antoni SP5ZA i Tadeusz SP5COX. Tam uczył się telegrafii i obsługi radiostacji R-118.
HUBERT TRZASKA SP6RT
- Szczegóły
- Odsłony: 1989
Hubert Trzaska SP6RT urodził się 11.03.1939 r. w Wilnie, gdzie ukończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. W 1946 r. przesiedlony został z rodziną do Wrocławia. W 1952 r. skończył szkołę powszechną. Następnie uczęszczał do III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu, które ukończył w 1956 r. W tym czasie od Emila OK1AEH otrzymał książkę „Amaterska Radiotechnika”, która była jego ABC w działalności amatorskiej i zawodowej.
Gdy był w 9 klasie liceum (1954 r.) zapisał się na kurs krótkofalarski organizowany przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Jego nauczycielami byli wspaniali ludzie: Witek SP6WM i Romek SP6BW.
W czasie zajęć kursowych miał możliwość poznania pierwszej radiostacji, a mianowicie R13. Niestety nie można było prowadzić łączności, bo to był jedyny egzemplarz, zatem zabawa odbywała się jednostronnie. Po jednym takim „treningu” funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa odwiedzili Liceum i zabrali Huberta i Jurka SP6-019 na przesłuchania. Pytali z kim nawiązywali łączności. Zatrzymany został też Witek SP6WM. Na szczęście Tadeusz SP6XA potrafił przekonać funkcjonariuszy, że na radiostacji małej mocy z prostą anteną nie da się nawiązać łączności na dalekie odległości. Karierę krótkofalarską rozpoczął w SP6KBE i był członkiem tego klubu do chwili jego upadku. Do czasu reaktywacji PZK klub zrzeszał wszystkich wrocławskich krótkofalowców.
Po kursie otrzymał znak nasłuchowy SP6-018 i rozpoczął prowadzenie nasłuchów na przedwojennym odbiorniku typu „Echo”. Było to urządzenie reakcyjne 0-V-1 z pasmami 7 i 14 MHz. Hubert uzyskał dyplom DX LCA (SWL DXCC) nr 61 z dnia 26.02.1957 r. z notatką „ First in Poland”, z podobną notatką uzyskał H21M.