ANDRZEJ WŁODARCZYK SP1JX ( 1939-2008)

Andrzej Włodarczyk urodził się 20.02.1939 r. w Łodzi. Szkołę podstawową ukończył w 1952 r. Jeszcze przed jej ukończeniem interesował się radiotechniką i historia ruchu krótkofalarskiego w Polsce. Zaraz po ukończeniu szkoły został uczestnikiem kursu krótkofalarskiego  organizowanego przez LPŻ w Łodzi i zdał egzamin  a we wrześniu 1953 r otrzymał licencję nasłuchowa i znak SP7 011. Aktywnie uczestniczył w zajęciach  klubu LPŻ , który miał siedzibę na ulicy Piotrkowskiej 125.

Tam spotykał się z Romanem Iżykowskim SP7HX ex  SP1LP, Janem Zimowskim  SP7LW), Zdzisławem Bieńkowskim  SP7LB), Adamem Dziergowskim SP7001 później SP5ZM, Janem Zelcerem- SP7 022 później  SP7AZ, Andrzejem Rymaszewskim SP7UAJ później SP7SH, Kazimierzem Matuszewskim SP7CM, Bronisławem Radczakiem SP7CN, Aleeksandrem Makiedońskim SP7DE później SP6DE, Pawłem Galczakiem SP7 013, później SP7EE, Jerzym Pająkiem SP7O37 później SP7EX, Tadeuszem Gralem SP7002 później SP7FP, Teodorem Zródelnym SP7GI, Stanisławem Workiewiczem SP7GV, Sławomirem Braunem SP7036 później SP7HB, Kamilem Ettingerem SP7008 później SP7HE, 

Czytaj więcej: ANDRZEJ WŁODARCZYK SP1JX ( 1939-2008)

STEFAN WALTER SP3SL

Stefan Walter SP3SL urodził się 28.03.1938 r w Poznaniu. Szkołę Podstawową ukończył w 1952 r. w Poznaniu. Od młodych lat zainteresowany był lotnictwem. W szkole podstawowej utworzył koło lotnicze. Uczestniczył w wycieczce na lotnisko Kobylnica. Jednak  entuzjazm szybka został wygaszony. W czasie badań specjalistycznych badań lekarskich dowiedział, że nie może być w przyszłości pilotem szybowcowym bo jest  2 cm niższy niż przewiduje norma. Wtenczas swoje zainteresowania przerzucił na radio. Jego pierwszą konstrukcją był odbiornik kryształkowy a anteną były sprężyny od łóżka. Zainteresowania wskazały typ szkoły. W latach 1952-1954 uczęszczał do Zasadniczej Szkoły Łączności w Poznaniu przy ulicy Kościuszki 77. Po ukończeniu szkoły zatrudnił się  w Urzędzie Telekomunikacyjnym, która zajmowała się radiofonizacją a Stefan zakładał głośniki na końcówkach linii przewodowej. „Kołchoźniki” bo tak nazywane były głośniki pozwalały na odbiór I-ego programu Polskiego Radia. 

Czytaj więcej: STEFAN WALTER SP3SL

MIECZYSŁAW OLESZEK SP8NP (1939-2016)

Mieczysław Oleszek SP8NP urodził się 28 września 1939r. w Łuszczowie . Podczas nauki w Lubelskiem Technikum Energetycznym zapisał się do Radioklubu SP8KAF , gdzie ukończył kurs krótkofalarski , otrzymując znak nasłuchowy SP8-582. Aktywnie uczestniczył w działalności organizacyjnej klubu. Do odbycia zasadniczej służby wojskowej skierowany został do Marynarki Wojennej, służąc jako radiooperator. Po odejściu do rezerwy podjął pracę w ośrodku nadawczym w Bożym Darze k/Lublina . Jednocześnie został słuchaczem WSI w Lublinie  (obecnie Politechnika Lubelska) na wydziale elektrycznym. Natomiast podyplomowe studia magisterskie ukończył na Politechnice Warszawskiej. W 1971r. podjął prace w Zakładach Doświadczalnych, a  w 1973r. przeniósł się do pracy w ówczesnej filii Państwowej Inspekcji Radiowej w Lublinie , która następnie od 1 stycznia 1991r. zmieniła nazwę na Państwową Agencję Radiokomunikacyjną , a od 14 stycznia 2006r. na Urząd Komunikacji Elektronicznej. Gdzie pracował do roku 2000 tj. do czasu  przejścia na emeryturę. Międzyczasie 1 lipca  1976r. został awansowany na Okręgowego Inspektora PIR w Lublinie, a następnie na dyrektora lubelskiej PAR .

Czytaj więcej: MIECZYSŁAW OLESZEK SP8NP (1939-2016)

WŁODZIMIERZ MARKOWSKI SP5MW /1922-2009/

Włodzimierz Markowski SP5MW urodził się 22.12.1922 r. w Grodzisku Mazowieckim. Jego ojciec Dionizy, był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Jako kilkunastoletni chłopiec, walczył w obronie Lwowa, jako jeden z tzw. Orląt Lwowskich. Ukończył studia na wydziale elektrycznym Politechniki Lwowskiej. Od 1923 r., był dyrektorem części odbiorczej radiostacji transatlantyckiej, położonej w Grodzisku Mazowieckim, w pobliży domu na Grodzisk ul. Królewskiej 3, gdzie obecnie stoi supermarket. W 1930 r. Pan Dionizy zakupił teren  w Grodzisku Mazowieckim i rozpoczął budowę firmy „Bemar”. Nazwa związana była z imieniem i nazwiskiem  jego dziadka- Bolesława Markowskiego. W zakładzie tym zatrudnionych było ponad 100 pracowników. Produkowano w nim elementy elektroniczne, głównie  dla armii. Pod koniec lat 30-tych rozpoczęto także montowanie w tych zakładach radiostacji prawdopodobnie N1, oraz N2 na samochodach osobowych. Włodzimierz wyrastał w atmosferze rodzinnego domu; ojca elektronika, otwartego na świat, wiedzę i nowe wynalazki.

Czytaj więcej: WŁODZIMIERZ MARKOWSKI SP5MW /1922-2009/

LESZEK KOWALSKI SP6CT

Leszek Kowalski SP6CT urodził się 10.08.1936 r. we Lwowie. Po II wojnie Światowej wraz z rodziną przeprowadził się do Wrocławia. W 1950 r. rozpoczął naukę w Technikum Elektrycznym we Wrocławiu. Krótkofalarstwem zainteresował się w 1953 r. Licencje nasłuchowa Znak SP6 014  uzyskał w klubie LPŻ we Wrocławiu. W dniu 14.12.1954 r zdał egzamin na świadectwo uzdolnienia. W 1955 r. Rozpoczął pracę na Politechnice Wrocławskiej w charakterze technika w Katedrze Techniki Nadawczej.W tym samym roku uzyskał licencje o znaku SP6CT i zaraz został  etatowym kierownikiem radiostacji klubowej SP6KBE zlokalizowanej we Wrocławiu przy ulicy Świerczewskiego a później przy wrocławskim Rynku pod nr 5. Zbudował i uruchomił radiostacje klubową na której „pierwsze kroki” stawiali prawie wszyscy adepci krótkofalarstwa z 1957 r. i lat następnych, a było ich sporo.

W 1956 r. zdecydowany sposób zwiększyło się zainteresowanie czechosłowackimi zawodami „Polni Den”.We wrocławskim radioklubie utworzono osiem ekip, których zadaniem było przygotowanie sprzętu do lipcowych zawodów.

Czytaj więcej: LESZEK KOWALSKI SP6CT

STANISŁAW NOWAK SP9UH

Stanisław Nowak SP9UH urodził się  2.01.1938 r. w Jaronowicach. Radiem w szerokim słowa tego znaczeniu zaczął interesować się bardzo wcześnie. Pierwszą konstrukcją Stanisława było radio kryształkowe, które zbudował  (około 1952r) przy pomocy ojca na podstawie opisu z lat trzydziestych ubiegłego stulecia. Kolejnym etapem była samodzielna budowa odbiornika. Z trudnością zdobyte podzespoły wymieniał z rówieśnikami o podobnych zainteresowaniach. Po kilku dniach prób w słuchawkach usłyszał muzykę co sprawiło mu wielką radość. Telegrafii nauczył się 1953 r na kursie radiooperatorów w Państwowym Ośrodku Szkolenia Łączności w Stalinogrodzie (obecnie Katowice). O kursie dowiedział się z informacji Polskiego Radia do którego udał się aby dowiedzieć się o szczegółach. W czasie kursu miał okazje pierwszy raz obejrzeć radiostacje wojskowa- prawdopodobnie RBM 1. 

Czytaj więcej: STANISŁAW NOWAK SP9UH

ŁADYSŁAW ŻELAZOWSKI ex SP2RG (1901-1993)

 

Ładysław Żelazowski SP2RG urodził się 18.12.1901 r. w Warszawie. Szkołę powszechną, gimnazjum i Szkołę Nauk Społecznych  ukończył również w Warszawie. W 1914 wstąpił do I drużyny Skautów im. R. Traugutta. W 1918 r. jako ochotnik wstąpił do wojska. W roku 1920 pełnił służbę wojskową w 201 Pułku Piechoty. Od 1922 udzielał się w Warszawskiej Chorągwi Męskiej. W 1923 r. został Hufcowym 3 Hufca Harcerzy w Warszawie. W latach 1926-27 odbył przeszkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy i po jej ukończeniu otrzymał stopień podporucznika.

W 1927 r rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego w gimnazjum im. Stanisława Małachowskiego w Płocku. Od września 1936 r. do wybuchu II Wojny Światowej był nauczycielem WF i Przysposobienia Wojskowego w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Jagiełły. Od 1927 był zastępcą Komendanta Płockiej Chorągwi Męskiej. Po reorganizacji administracyjnej kraju. hm Żelazowski został Hufcowym Żeglarskiego Hufca Harcerzy w Płocku .

Czytaj więcej: ŁADYSŁAW ŻELAZOWSKI ex SP2RG (1901-1993)